Ο πρώην πρωθυπουργός αποτελεί ουσιαστικά το συνειδησιακό αντίβαρο στη σημερινή ηγεσία της Ν.Δ., απελευθερωμένος όσο ποτέ και με καθάριο λόγο
Βρισκόμαστε σε ένα πολύ παράξενο σημείο της δημόσιας ζωής, όταν συνειδητοποιούμε ότι ένας άνθρωπος που, επιτέλους, αρθρώνει σοβαρό «αντιπολιτευτικό» λόγο και διατηρεί σταθερά μια ακέραιη πολιτική στάση για την πραγματική θέση της Ελλάδας στον κόσμο δεν είναι καν μέρος της πολιτικής σκηνής.
- Από τον Βασίλη Γαλούπη
Προχθές, ο Κώστας Καραμανλής, μιλώντας στην παρουσίαση του επιτυχημένου, όσο και διαφωτιστικού, βιβλίου «Γιαβόλ!» του Γιώργου Χαρβαλιά στην Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών στη Θεσσαλονίκη, αναφέρθηκε στα μεγάλα ζητήματα που βιώνουμε. Με λόγο ουσιαστικό, απελευθερωμένο και εύστοχο, σε βαθμό που ελάχιστοι αισθάνθηκαν ότι δεν μεταφέρει σε λέξεις όσα οι ίδιοι σκέφτονται.
Εχουμε περιέλθει σε μια αποκαρδιωτική πολιτική μοναξιά, όταν ένα πολιτικό πρόσωπο που δίνει ξαφνικά όλες τις σωστές απαντήσεις δεν είναι πια στην ενεργό πολιτική. Δηλαδή, δεν αποτελεί επιλογή, δεν μπορεί κανείς, και να ’θελε, να του αναθέσει καμιά εντολή. Ο Κώστας Καραμανλής έκανε καριέρα στην πολιτική, αλλά δεν είναι σήμερα πολιτικός καριέρας. Μπορεί γι’ αυτό και να εμφανίστηκε προχθές τόσο απελευθερωμένος.
Αλλά υπάρχει μια σταθερή συνέπεια σε όσα έλεγε στο παρελθόν και σε όσα λέει και τώρα ο Καραμανλής. Οι περισσότεροι πολιτικοί είναι ένα είδος αινίγματος – οι πολίτες προβάλλουν πάνω τους τις δικές τους απόψεις. Μόλις, όμως, ανέλθουν στην εξουσία συνήθως αποδεικνύεται ότι ο ηγέτης δεν είναι παρά ένας διαχειριστής συμφερόντων, σπανίως των πολιτών.
Ο κόσμος «επενδύει» σε πολιτικούς που πιστεύουν σε κάτι. Ο Καραμανλής το εμπνέει αυτό σε μια συγκυρία στην οποία παζαρεύονται πίσω από κλειστές πόρτες πράγματα τόσο σημαντικά, που θα επηρεάσουν με μη αναστρέψιμο τρόπο τις ζωές μας, τις ζωές των παιδιών μας και την ύπαρξη της χώρας.
Ο Καραμανλής δεν είναι πια μέλος του ελληνικού Κοινοβουλίου. Ομως, με τη στάση του και τις θέσεις του έχει φροντίσει να διατηρεί ψηλά την πολιτική αξιοπιστία του. Η παρακαταθήκη του ως πρωθυπουργού, ειδικά στα εθνικά θέματα, παραμένει ζωντανή, κοινά αποδεκτή και άφθαρτη.
Ο πρώην πρωθυπουργός καταφέρνει με τον καθαρό λόγο του να αγγίζει και σήμερα τον κόσμο. Το κοντράστ με το τωρινό πολιτικό δυναμικό της χώρας προκαλεί απογοήτευση. Ο Καραμανλής για μια ακόμα φορά θύμισε το αυτονόητο, ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να καταλύσει την ίδια τη νομιμότητα ακρωτηριάζοντας τα διεθνώς κατοχυρωμένα της δίκαια ως κράτος, όπως δεν πράττει κάτι τέτοιο καμιά κανονική χώρα στον πλανήτη.
Η ξεκάθαρη διατύπωση που κάθε Ελληνας πολίτης θέλει να ακούσει από την κυβέρνηση για τα Ελληνοτουρκικά ειπώθηκε από τον πρώην πρωθυπουργό: «Μία και μοναδική είναι η διαφορά της Ελλάδας με την Τουρκία, η οριοθέτηση της ΑΟΖ και συνακόλουθα της υφαλοκρηπίδας, που επιλύεται σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, και ειδικότερα το ισχύον Δίκαιο της Θάλασσας. Ζητήματα εθνικής κυριαρχίας και ακεραιότητας, μονομερή δικαιώματα κυριαρχίας και το αυτονόητο δικαίωμα αμυντικής θωράκισης των νησιών έναντι εμφανούς απειλής δεν είναι αντικείμενα διαπραγμάτευσης, συμβιβασμού ή υποχώρησης».
Η αίσθηση που απεκόμιζε όποιος τον άκουγε από τη Θεσσαλονίκη ήταν ότι η ασάφεια, η ανευθυνότητα και η μυστικοπαθής εγκατάλειψη της εθνικής γραμμής μόνο δεινά φέρνουν στα μεγάλα ζητήματα. Ο Καραμανλής λειτούργησε ουσιαστικά ως συνειδησιακό αντίβαρο στη σημερινή ηγεσία της Ν.Δ. Τα εθνικά κυριαρχικά μας δικαιώματα δεν είναι μια σχετική έννοια, όπως είχε πει ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Ο πρώην πρωθυπουργός υπενθύμισε σε κάθε κατεύθυνση ότι η κατάσταση στο Αιγαίο δεν είναι υποκειμενική, αλλά αντικειμενική. Ολα είναι ήδη καθορισμένα από το Διεθνές Δίκαιο και το ύψιστο καθήκον κάθε κυβέρνησης είναι το συμφέρον της χώρας. Ούτε φανφάρες ούτε πολεμικές ιαχές χρειάζονται τελικά. Μόνο η νηφάλια συνειδητοποίηση ότι η Ελλάδα είναι μια κανονική και σύγχρονη χώρα, με κανονικούς πολίτες και συγκεκριμένα νόμιμα εθνικά δικαιώματα. Οχι κάποιος υβριδικός χώρος για να χρησιμοποιείται σαν υποπόδιο από άλλα κράτη.
Οι θέσεις του Καραμανλή δεν αλλάζουν καταπώς φυσάει ο άνεμος. Στα Ελληνοτουρκικά είναι κατά του αναποτελεσματικού δόγματος «κατευνασμού»: «Πλάνες και αυταπάτες στα εθνικά θέματα ούτε επιτρέπονται ούτε συγχωρούνται. Προς την Τουρκία, αλλά και όσους ευνοούν μια συμβιβαστική λύση-πακέτο επί όλων των θεμάτων που μονομερώς έχει αυτή εγείρει, οι καθαρές εξηγήσεις και η αποφασιστικότητα είναι η μόνη ενδεδειγμένη απάντηση».
Για το κατοχικό δάνειο επιμένει ότι «η αποπληρωμή του κατοχικού δανείου, που συνήφθη αναγκαστικώς, δεν παραγράφηκε ποτέ και η Ελλάδα δεν παραιτήθηκε ποτέ από αυτήν». Για τη θέση της χώρας στον κόσμο σε ζητήματα όπως το Μεσανατολικό ήταν η πιο λογική φωνή που ακούστηκε από την αρχή της κρίσης, στις 7 Οκτωβρίου: «Μη λησμονούμε – άλλο Χαμάς και άλλο παλαιστινιακός λαός. Είναι ανάγκη όσο ποτέ το φλέγον ζήτημα της επίλυσης του Παλαιστινιακού να καταστεί άμεση προτεραιότητα. Πρώτο βήμα, η διακοπή των ισραηλινών εποικισμών, κύριος στόχος η ίδρυση παλαιστινιακού κράτους». Χαρακτήρισε την Ευρώπη, χωρίς στρογγυλέματα, κομπάρσο στη διεθνή γεωπολιτική σκακιέρα και καυτηρίασε το γεγονός ότι «η χώρα μας στοχοποιήθηκε, συκοφαντήθηκε συστηματικά, χρησιμοποιήθηκε προς παραδειγματισμό άλλων και της επιβλήθηκαν προγράμματα κυρίως τιμωρητικού περιεχομένου».
Ο Καραμανλής δεν είναι αντιπολίτευση ούτε κυβέρνηση. Δεν είναι καν βουλευτής πλέον. Οταν μιλά, όμως, αποκαλύπτει τα όρια του πολιτικού βάρους του Μαξίμου, αλλά και μιας αντιπολίτευσης που βολοδέρνει ανάμεσα στην κωμικοτραγική σαπουνόπερα του ΣΥΡΙΖΑ και στον άχρωμο Ανδρουλάκη.
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ
Πρώην πρωθυπουργός
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Γεννήθηκε το 1956 στην Αθήνα. Θείος του ήταν ο πρώην πρωθυπουργός και πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής. Φοίτησε στη Νομική του Πανεπιστημίου Αθηνών, με διδακτορικό στο Tufts. Από το 1974 ήταν μέλος της ΟΝΝΕΔ και στη συνέχεια υπήρξε υπεύθυνος για οργανωτικά και ιδεολογικά θέματα. Πρώτη φορά εξελέγη βουλευτής το 1989. Το 1997 εξελέγη πρόεδρος της Ν.Δ. και το 1999 αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Στις 7 Μαρτίου 2004 ανεδείχθη νικητής στις βουλευτικές εκλογές με ποσοστό 45,36%, ενώ επανεξελέγη το 2007 με 41,87%. Συνέγραψε το βιβλίο «Ο Ελευθέριος Βενιζέλος και οι Εξωτερικές Σχέσεις της Ελλάδος 1928-1932», ενώ συνεργάστηκε και με το περιοδικό «Οικονομικός Ταχυδρόμος». Στις 20 Φεβρουαρίου 2023 ανακοίνωσε ότι δεν θα θέσει ξανά υποψηφιότητα για βουλευτής.
Μ.Η.Τ. 232120