Τη μια μιλάνε για «ενσωμάτωση», για «δημογραφική τόνωση», για «ευάλωτους», και την άλλη για γρήγορες απελάσεις. Οι εξουσιαστές στις ευρωενωσιακές, γραφειοκρατικές ελίτ και οι κατά τόπους αντιπρόσωποί τους, που αποφασίζουν και για το μέλλον της πατρίδας μας, αποδεικνύουν καθημερινά την υποκρισία τους και την αδυναμία τους να παρακολουθήσουν τις εξελίξεις.
Ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μαργαρίτης Σχοινάς, προσερχόμενος στο συμβούλιο των υπουργών Εσωτερικών Υποθέσεων στο Λουξεμβούργο, είπε τα εξής περί… ταχείας επιστροφής στις πατρίδες τους όσων είναι ύποπτοι για εγκληματική δραστηριότητα και τρομοκρατία:
«Αναμένουμε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να παρέχει κοινή θέση που θα μας επιτρέψει να προχωρήσουμε με ταχείες επιστροφές για εκείνους που έχουν ιστορικό με ζητήματα ασφαλείας, και πρέπει να επιστρέψουν χωρίς περίοδο εθελοντικής ενημέρωσης».
Επί δεκαετίες, όταν άρχισαν να γίνονται ορατά τα αποτελέσματα του εποικισμού των ευρωπαϊκών χωρών από αφροασιατικούς πληθυσμούς, οι δήθεν ευρωπαϊστές κάθε τόσο έβγαζαν από το… καπέλο τους το επιχείρημα του ανθρωπισμού. Οι λαοί της Ευρώπης βομβαρδίζονταν από τις πολιτικές δυνάμεις, την ενσωματωμένη στην εξουσία διανόηση και τα κατεστημένα ΜΜΕ με παραλλαγές του ακόλουθου σχήματος: και χωρά σχεδόν όλος ο πλανήτης στη γηραιά ήπειρο και είναι ρατσιστής, ακροδεξιός και σκοταδιστής όποιος επιθυμεί η πατρίδα του να διατηρήσει τον πολιτισμικό και εθνικό χαρακτήρα της, και όλοι οι Ευρωπαίοι ευθύνονται για την αποικιοκρατία και πρέπει να ξεπληρώσουν το χρέος της αδικίας προς τον Τρίτο Κόσμο, υποδεχόμενοι όποιον περνά παρανόμως τα σύνορα.
Φυσικά, τα παραπάνω δεν οφείλονταν στον ανθρωπισμό όσων τα έλεγαν, αλλά στην εξυπηρέτηση διαφόρων συμφερόντων – από τη βιομηχανία που ήθελε φτηνά εργατικά χέρια μέχρι τους σχεδιαστές της νεοταξικής δυστοπίας, που επιθυμούν να ομογενοποιήσουν το σύνολο του πληθυσμού του πλανήτη για να τον ελέγχουν ευκολότερα.
Τώρα -υπό το φως και των εξελίξεων στη Μέση Ανατολή-, ο ψευτοανθρωπισμός έδωσε τη θέση του στις ταχείες απελάσεις.
Κι αυτή η άποψη θα μεταβληθεί όταν αλλάξει διεύθυνση ο άνεμος των μεγάλων συμφερόντων των ισχυρών παγκόσμιων «παικτών».