Αν δεν διανύαμε όχι τόσο την καλοκαιρινή περίοδο όσο τη γενικότερη φάση παθητικότητας και μιθριδατισμού, η είδηση για τις νέες βάσεις που θέλει να δημιουργηθούν στα ελληνικά νησιά η ελληνική κυβέρνηση θα προκαλούσε πραγματικό πολιτικό και διπλωματικό σεισμό.
Ειδικά η περίοδος αυτή είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη για το σύνολο των εθνικών μας θεμάτων και κυρίως για τα Ελληνοτουρκικά. Επομένως είναι δικαιολογημένη ακόμη και κάθε υπερβάλλουσα ανησυχία για το τι υποκρύπτουν τέτοιοι σχεδιασμοί. Οταν, μάλιστα, πριν από μερικές ημέρες ο ίδιος ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης προανήγγειλε «υποχωρήσεις» εν όψει του ελληνοτουρκικού διαλόγου και της διαδικασίας της αμφιλεγόμενης προσφυγής στη Χάγη, δεν είναι αυτονόητο να γεννώνται πολλές απορίες; Δεν είναι απαραίτητο και επιβεβλημένο να γνωρίζουμε σε ποιες υποχωρήσεις αναφέρεται; Μπορεί στο πλαίσιο αυτών των υποχωρήσεων να περιλαμβάνονται και νέες… παραχωρήσεις στον αμερικανικό παράγοντα;
Πολλοί θεωρούν ότι η χώρα, αφού πέρασε την περίοδο του οικονομικού προτεκτοράτου στη δεκαετία των σκληρών Μνημονίων και της τρόικας, τώρα έχει μπει στον αστερισμό του στρατιωτικού και αμυντικού προτεκτοράτου. Ακόμη κι αν αυτό είναι υπερβολή, πόσο τιμητικό είναι όμως την ίδια ώρα από εθνικής πλευράς να ενημερωνόμαστε από… αμερικανικής πλευράς για την αμυντική θωράκιση της χώρας μας; Αυτό παραπέμπει, όπως και να το κάνουμε, σε σκηνικό σύγχρονης αποικίας. Και μετατρέπει όλους μας σε σύγχρονους ιθαγενείς.
Είναι επιβεβλημένο, επομένως, να υπάρξει άμεσα θεσμική και υπεύθυνη ενημέρωση είτε προς την ίδια τη Βουλή είτε προς τα πολιτικά κόμματα. Δεν επιτρέπεται να συμβαίνουν όλα αυτά εν κρυπτώ και παραβύστω και να μην αντιδρά κανείς. Σε τελική ανάλυση είναι θέμα εθνικής αξιοπρέπειας.
Μ.Η.Τ. 232120