Μια είδηση που έχει προκαλέσει αίσθηση είναι η επικείμενη ανακοίνωση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για τη γλυκαντική ουσία ασπαρτάμη, που φημολογείται πως θα χαρακτηριστεί ως πιθανώς καρκινογόνα!
Αυτό το κάπως παράδοξο νέο προκαλεί ιδιαίτερο προβληματισμό κυρίως στους καταναλωτές, που μαθαίνουν αίφνης ότι μια συνήθεια, την οποία θεωρούσαν υγιεινή, αποδεικνύεται επικίνδυνη, αλλά και στις βιομηχανίες που χρησιμοποιούν κατά κόρον αυτή την ουσία (από τα γλυκά και τα αναψυκτικά μέχρι τις τσίχλες, τα δημητριακά και ορισμένα αλκοολούχα ποτά).
Η ασπαρτάμη πρωτοσυντέθηκε ως ουσία τη δεκαετία του 1960, το 1981 έλαβε έγκριση από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ για να χρησιμοποιηθεί στην παρασκευή τροφίμων και δύο χρόνια αργότερα ξεκίνησε η χρήση της στα αναψυκτικά. Eπειτα από τόσες δεκαετίες μελετών και πειραμάτων, που έχουν κοστίσει πολύ στους καταναλωτές και τους φορολογουμένους δεκάδων χωρών στις οποίες επιτρέπεται η χρήση ασπαρτάμης, ο ΠΟΥ «ανακαλύπτει» ότι πιθανόν είναι επικίνδυνη!
Το σκηνικό αυτό είναι γνώριμο στην παγκόσμια κοινότητα. Πολλά υλικά και ουσίες που χρησιμοποιούνται κατά κόρον κάποια στιγμή χαρακτηρίζονται «ύποπτα» για πρόκληση ασθενειών (κυρίως καρκινογενέσεις) και παύουν να κυκλοφορούν. Δυστυχώς, αυτό δεν συμβαίνει πάντα λόγω του ενδιαφέροντος του ΠΟΥ για την ανθρώπινη υγεία. Πίσω από ποικίλες αποφάσεις και ανακοινώσεις συχνά βρίσκονται το χρήμα, ο εμπορικός ανταγωνισμός, τα κέρδη των φαρμακοβιομηχανιών – και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας δεν αποτελεί εξαίρεση.
Εκείνο που προέχει και για την ασφάλεια των τροφίμων και για την αντιμετώπιση επιδημιών, πανδημιών και άλλων κρίσεων στον τομέα της Υγείας είναι η αποκέντρωση των εξουσιών.
Από τη στιγμή που δίδεται η εξουσία σε έναν οργανισμό, ο οποίος φέρει μάλιστα τον μεγαλεπήβολο τίτλο «Παγκόσμιος», να λύνει και να δένει στον χώρο της Υγείας (κυρίως επειδή οι κυβερνήσεις εναρμονίζονται με τις γνωμοδοτήσεις του), είναι θέμα χρόνου να συμβεί το κακό. Κάποιοι με τα απαραίτητα κεφάλαια θα τα διαθέσουν για να αγοράσουν έρευνες και επιστημονικό κύρος, ώστε να επηρεάσουν την υγεία και την καθημερινότητα όλων των ανθρώπων στον πλανήτη.
Το ιδανικό είναι η αποκέντρωση τέτοιας φύσης εξουσιών, όχι η συγκέντρωσή τους.
Μ.Η.Τ. 232120