Καθίζηση του ΣΥΡΙΖΑ σε όλη την επικράτεια

Οι πολίτες τον τιμώρησαν όχι μόνο για όσα έπραξε όταν κυβέρνησε, αλλά και για την απραξία του ως αντιπολίτευση

Ο ΣΥΡΙΖΑ υπέστη νέα δραματική υποχώρηση στις κάλπες της χθεσινής μέρας, η οποία σκορπίζει απαισιοδοξία στην Κουμουνδούρου για τις δυνατότητες έγκαιρης ανασύνταξης και ανάκαμψης του κόμματος έπειτα από ένα δίδυμο ναυάγιο. Για πρώτη φορά στα μεταπολιτευτικά χρονικά κόμμα αξιωματικής αντιπολίτευσης καταρρέει με τόσο θεαματικό τρόπο.

Η καθίζηση ήταν απόλυτη σε όλη την επικράτεια, με μοναδική εξαίρεση και πάλι τον νομό Ροδόπης, ενώ το κόμμα αποδείχτηκε και τούτη τη φορά γενναίος χορηγός όλων των κομμάτων προς τα οποία κατευθύνθηκαν οι διαρροές. Η εκφοβιστική ρητορική της «χαμένης ψήφου», την οποία επιστράτευσε σε μια ύστατη προσπάθεια να πυκνώσει τις κομματικές γραμμές, δεν έπιασε, όπως φάνηκε, τόπο, αφού η συσπείρωση ήταν και χθες χαμηλή και κυμάνθηκε περί το 83%. Δηλώνει αυτό ότι το αποτέλεσμα της πρώτης κάλπης προκάλεσε απογοήτευση ισχυρής έκτασης, από την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάφερε να συνέλθει.

Αμήχανοι οι κορυφαίοι εκπρόσωποι του κόμματος που περιφέρονταν χθες το βράδυ στους τηλεοπτικούς σταθμούς υποστήριζαν ότι στον εκλογικό χάρτη αποτυπώνεται η συντηρητική εκλογική μετατόπιση των πολιτών, αφού αθροιστικά τα ποσοστά του συντηρητικού χώρου είναι εντυπωσιακά. Το επιχείρημα είναι μεν βάσιμο, όπως παρατηρεί η πολιτική αγορά, εντούτοις δεν εξηγεί την εκλογική αποκαθήλωση του ΣΥΡΙΖΑ και τη συνακόλουθη μείωση της πολιτικής του επιρροής, που βυθίζει πλέον αύτανδρο το κόμμα στα σκοτεινά νερά της εσωστρέφειας.

Χωρίς αυτοκριτική

Το επιχείρημα στελεχών ότι το αποτέλεσμα δεν ήταν νίκη της Ν.Δ. αλλά ήττα του ΣΥΡΙΖΑ δεν ηχεί καθόλου παρηγορητικά αυτές τις δύσκολες ώρες. Οι πιο ψύχραιμοι αναγνώριζαν πάντως ότι «προφανώς το χθεσινό αποτέλεσμα δεν προέκυψε στην πρόσφατη προεκλογική περίοδο, αλλά χτίστηκε στην προηγούμενη τετραετία». Οι πολίτες, όπως είναι ξεκάθαρο, τιμώρησαν τον ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο για όσα έπραξε στην κυβέρνηση, αλλά και για την απραξία και την αυταρέσκεια με την οποία κινήθηκε την προηγούμενη τετραετία στην αντιπολίτευση.

Η Κουμουνδούρου, όπως εκ των υστέρων αναγνωρίζουν τα μετριοπαθή στελέχη της, απέφυγε να προχωρήσει σε γενναία αυτοκριτική για τα Μνημόνια που θα καταργούσε με συνοπτικές διαδικασίες. Κι από την άλλη, βραδυπόρησε απελπιστικά να επεξεργαστεί και να προτείνει πειστικές προγραμματικές θέσεις, θεωρώντας ότι το 31,5% των εκλογών του 2019 ήταν δεδομένο. Η διάψευση αυτής της προσέγγισης αποτυπωνόταν εύγλωττα στο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα, την ώρα που διάβαζε το μετεκλογικό του μήνυμα.

Ο καταποντισμός του ΣΥΡΙΖΑ καταγράφεται, μεταξύ άλλων, στην απώλεια και των εννέα μονοεδρικών, στην Κρήτη, όπου με εξαίρεση τα Χανιά -όπου οριακά ήρθε δεύτερος- στις υπόλοιπες περιφέρειες του νησιού είδε την πλάτη του ΠΑΣΟΚ, στα Δωδεκάνησα, στην Εύβοια, και το σημαντικότερο, στις περιφέρειες του λεκανοπεδίου, στη Δυτική Αθήνα και τη Β’ Πειραιώς, όπου ζουν συμπαγή λαϊκά στρώματα.

Η απώλεια πάνω από 700.000 ψήφων ξαναφέρνει τον ΣΥΡΙΖΑ στα επίπεδα του 2012, όταν βρισκόταν στην αφετηρία για την κατάληψη της εξουσίας. Ο ασταθής διπολισμός που έκτοτε οικοδομήθηκε μάλλον σε σαθρές βάσεις κατέρρευσε με πάταγο χθες με την εκλογική συντριβή του ενός πόλου. Μαζί του έχασε, όπως αναγνωρίζεται, κάθε νόημα η πρόχειρη διαίρεση μεταξύ μνημονιακών και αντιμνημονιακών δυνάμεων, προκαλώντας τώρα την ανάγκη να επινοηθούν οι νέες διαχωριστικές γραμμές. Ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει βεβαίως σε ρόλο αξιωματικής αντιπολίτευσης, νιώθοντας όμως στο μαλακό του υπογάστριο την «ενοχλητική» παρουσία του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ.

Ο χρόνος, όπως γίνεται αντιληπτό, δεν είναι με το μέρος του. Το προσεχές φθινόπωρο θα διεξαχθούν οι αυτοδιοικητικές εκλογές, στις οποίες το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ. δεν έχει καμία διάθεση συνεργασίας, ενώ έπονται το επόμενο θέρος οι εκλογές για την Ευρωβουλή.