«Εσβησε» τον υπερασπιστικό ισχυρισμό της Ρούλας Πισπιρίγκου ο διευθυντής του Παιδοκαρδιολογικού Τμήματος του Ωνασείου Ιωάννης Παπαγιάννης με την κατάθεσή του στο Μικτό Ορκωτό της Αθήνας
Ταφόπλακα στον υπερασπιστικό ισχυρισμό της Ρούλας Πισπιρίγκου για καρδιολογικά προβλήματα που αντιμετώπιζε η κόρη της Τζωρτζίνα, τα οποία δεν διαγνώστηκαν από τους γιατρούς, με αποτέλεσμα τον θάνατό της τον Ιανουάριο του 2022, έβαλε χθες με την κατάθεσή του στη δίκη της κατηγορούμενης μητέρας στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας ο διευθυντής του Παιδοκαρδιολογικού Τμήματος του Ωνάσειου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου Ιωάννης Παπαγιάννης.
Κατά τη διάρκεια της λεπτομερέστατης κατάθεσής του -την οποία μάλιστα παρακολούθησε και ο Μάνος Δασκαλάκης-, ο κ. Παπαγιάννης χαρακτήρισε «ανεξήγητη» την πρώτη ανακοπή που είχε υποστεί η Τζωρτζίνα στο Καραμανδάνειο και την άφησε τετραπληγική, όπως ανεξήγητο χαρακτήρισε και το περιστατικό της δεύτερης ανακοπής που υπέστη το κοριτσάκι, ενώ νοσηλευόταν στο «Αγλαΐα Κυριακού», με αποτέλεσμα να φύγει από τη ζωή.
Συνεχώς σε μόνιτορ
«Στην καρδιολογική εξέταση δεν βρέθηκε απολύτως κανένα καρδιολογικό πρόβλημα. Το ηλεκτροκαρδιογράφημα παρουσίαζε φυσιολογικό καρδιακό ρυθμό. Το παιδί ήταν συνεχώς, για έναν μήνα, σε μόνιτορ και δεν παρουσίασε απολύτως τίποτα. Ηταν όλα απολύτως φυσιολογικά» είπε πολλές φορές κατά τη διάρκεια της κατάθεσής του ο κ. Παπαγιάννης, με τη Ρούλα Πισπιρίγκου να τον παρακολουθεί με μεγάλη προσοχή καθισμένη στο εδώλιο.
Μπροστά σε αυτό το αδιέξοδο, δηλαδή την αδυναμία εντοπισμού κάποιας αιτίας που προκάλεσε την πρώτη ανακοπή στο παιδί, τέθηκε, όπως ανέφερε ο μάρτυρας, το θέμα της τοποθέτησης απινιδωτή, ο οποίος μπορεί να παρακολουθεί διαρκώς την καρδιακή λειτουργία και σε περίπτωση αρρυθμιών να παρέμβει. Μάλιστα, η τοποθέτηση της συγκεκριμένης συσκευής στην Τζωρτζίνα αποφασίστηκε με τη σύμφωνη γνώμη των γονιών της και με δεδομένο ότι υπήρχαν στην οικογένεια Δασκαλάκη οι «ανεξήγητοι θάνατοι» των άλλων δύο κοριτσιών της, και μάλιστα χωρίς να υπάρχει τέτοιο ιστορικό στους συγγενείς τους.
«Με βάση αυτό το ιστορικό και επειδή δεν είχε βγει ο γονιδιακός έλεγχος, αποφασίσαμε από κοινού με τους γονείς να τοποθετηθεί ο απινιδωτής, όπως και έγινε. Στη συνέχεια, όταν το παιδί ανένηψε, το στείλαμε στην Πάτρα» ανέφερε ο κ. Παπαγιάννης και διευκρίνισε πως ο απινιδωτής αποτελεί ένα σύστημα παρακολούθησης από μακριά για τέτοιου είδους περιπτώσεις. «Λάβαμε παρά πολλά δεδομένα. Η μητέρα μάς τα έστελνε καθημερινά. Αλλοι γονείς στέλνουν ανά τρίμηνο, όπως τους ζητάμε, αλλά αυτή η μητέρα έστελνε καθημερινά, άλλες φορές με ενημέρωνε, άλλες φορές τα έβλεπα απλά στο mail μου. Και από αυτά τα δεδομένα δεν διαπιστώθηκε τίποτα παθολογικό. Το μηχάνημα δεν κατέγραψε τίποτα» είπε ο μάρτυρας, για να αναφερθεί στη συνέχεια στα δεδομένα που έλαβε λίγες ώρες πριν το κορίτσι αφήσει την τελευταία του πνοή, και πάλι από ανακοπή, στο «Αγλαΐα Κυριακού».
«Την τελευταία ημέρα ζωής του παιδιού έχουμε σημαντικά δεδομένα. Ελαβα μια κλήση από τη μητέρα κατά τη διάρκεια της ανακοπής και μου ζήτησε να δω μια καταγραφή που μου είχε στείλει. Μπήκα στο σύστημα και είδα ότι στις 2 το μεσημέρι υπήρχε φυσιολογικός ρυθμός καρδιάς. Δηλαδή, 20 λεπτά πριν από το συμβάν της ανακοπής το παιδί είχε φυσιολογικό ρυθμό. Στην ανάνηψη, γύρω στις 15.30, μου εστάλη ακόμα μία καταγραφή που έδειχνε ότι το μηχάνημα λειτουργούσε σαν βηματοδότης, γιατί οι παλμοί είχαν πέσει κάτω από το 60%. Δεν είχε καταγράψει καμία επικίνδυνη αρρυθμία που να το κάνει να λειτουργήσει ως απινιδωτής. Οταν η καρδιά έπαψε να λειτουργεί, μου εστάλη ένα καρδιογράφημα που έδειχνε ότι το μηχάνημα συνέχιζε να λειτουργεί, όμως η καρδιά δεν ανταποκρινόταν» περιέγραψε ο μάρτυρας, για να δεχθεί στη συνέχεια «βροχή» ερωτήσεων από την έδρα, αλλά και από τους συνηγόρους των δύο πλευρών.
Απινιδωτής
«Τα εξαντλήσαμε όλα, δεν βρήκαμε κανένα σύνδρομο στο παιδί. Αν δεν είχαμε βάλει τον απινιδωτή, θα μπορούσαμε να έχουμε τις υποψίες ότι ήταν κάτι που δεν ανιχνεύεται. Δεν πιστεύω ότι πέθανε από την καρδιά της η Τζωρτζίνα» ανέφερε, απαντώντας σε κάποιες από τις ερωτήσεις αυτές, ο μάρτυρας.
Πρόεδρος: «Ελέγξατε 5.000 γονίδια και δεν έχει βρεθεί τίποτα. Υπάρχει περίπτωση να υπήρχε ένα νόσημα εντελώς μη ανιχνεύσιμο;»
Μάρτυρας: «Ακόμη και 1% σπάνιων περιπτώσεων να υπήρχε, θα καταγραφόταν στον απινιδωτή. Θα λειτουργούσε η συσκευή πριν πεθάνει το παιδί. Αν βρίσκαμε κάτι από τον γονιδιακό έλεγχο, θα το αντιμετωπίζαμε κατάλληλα. Δεν βρέθηκε, όμως, απολύτως τίποτα».
Πρόεδρος: «Οταν ένα παιδί κοιμάται και παθαίνει ανακοπή, κάποιος που είναι δίπλα του τι βλέπει;»
Μάρτυρας: «Μια έντονη ταραχή, δυσκολία στην αναπνοή».
Πρόεδρος: «Η περιγραφή της κυρίας κατηγορουμένης είναι ότι το παιδί ανασηκώθηκε, έβγαλε έναν ήχο και τίναξε χέρια και πόδια. Συνάδουν αυτά με ανακοπή;»
Μάρτυρας: «Αυτό συνάδει με μαρμαρυγή, αλλά αυτό θα οδηγούσε στην απινίδωση, όχι στην παύλα».
Εισαγγελέας: «Σεβόμενος την επιστήμη σας, πείτε μου, πώς γίνεται μια καρδιά που είναι τόσο πολύ προστατευμένη να σταματήσει να λειτουργεί;»
Μάρτυρας: «Δεν μπορώ να το εξηγήσω από καρδιολογικής πλευράς».
Μ.Η.Τ. 232120