Οι κίνδυνοι της ισχύος

«Να προσέχεις τι εύχεσαι γιατί μπορεί να σου συμβεί» συμβουλεύει μια παροιμία, που συχνά αποδεικνύεται σοφή. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ίσως να μην είχε σκεφτεί καν να ευχηθεί να επιτύχει τόσο συντριπτική νίκη σε βάρος της αναιμικής, παραζαλισμένης και άτονης αντιπολίτευσης. Ομως, τα κατάφερε και όλα τα μέχρι τώρα δεδομένα ενισχύουν την πιθανότητα στις εκλογές του Ιουνίου η νίκη της Ν.Δ. και του ίδιου να είναι εξίσου ευρεία με εκείνες της 21ης Μαΐου – αν δεν είναι ακόμα μεγαλύτερη.

Στα ανθρώπινα πράγματα, ωστόσο, υπάρχει πάντοτε ένα «αλλά». Οι χαρούμενες στιγμές είθισται να συνοδεύονται από μια δυσοίωνη υποσημείωση. Στην περίπτωση Μητσοτάκη αυτή η υποσημείωση είναι οι κίνδυνοι της ισχύος. Μόνο ο λαός θέλει έναν πανίσχυρο πρωθυπουργό, αν αυτός, φυσικά, υπηρετεί το γενικό καλό και ωφελεί το έθνος και την κοινωνία. Οι υπόλοιποι μεγάλοι «παίκτες» στο πολιτικό παίγνιο δεν θέλουν πρωθυπουργούς με μεγάλη δύναμη, ευρεία απήχηση και ισχυρές πεποιθήσεις.

Ο διεθνής παράγοντας έχει συνηθίσει στην Ελλάδα να υπάρχουν ηγεσίες σχετικά αδύναμες, εύκολα ελεγχόμενες, φιλήκοες των ξένων. Οσο αρεστή και συμβατή με τις προδιαγραφές τους κι αν είναι μια προσωπικότητα, που έχει διαμορφώσει συνθήκες πολιτικής ηγεμονίας στην πατρίδα μας, τείνει να θεωρείται από… ύποπτη έως και επικίνδυνη – κι αυτό μπορεί να γεννήσει μια σειρά από προκλήσεις στο άμεσο ή απώτερο μέλλον.

Είναι επίσης προφανές ότι οι κύκλοι συμφερόντων, που συμβατικά αποκαλούνται «διαπλοκή» και στους οποίους συγκαταλέγονται οι μεγαλομέτοχοι και ιδιοκτήτες των συστημικών ΜΜΕ, δεν έχουν καμία διάθεση να μοιραστούν την όποια εξωθεσμική εξουσία έχουν με έναν ισχυρό πρωθυπουργό. Γι’ αυτόν τον λόγο σε ανύποπτο χρόνο θα αποπειραθούν να «ψαλιδίσουν» την ισχύ του, χρησιμοποιώντας σαν πολιορκητικούς κριούς επιφανή στελέχη του κομματός του ή ακόμα και της κυβέρνησης, που θα έχουν λιγότερη νομιμοφροσύνη σε εκείνον και το αξίωμά τους, σε σχέση με τις φιλοδοξίες τους.

Η μοναδική λύση που απομένει στον πρωθυπουργό είναι να αγνοήσει τις βουλές των παραπάνω και να συμμαχήσει με τον πιο αποφασιστικό παράγοντα όλων: τον ελληνικό λαό.