O Στουρνάρας παριστάνει τον εγγυητή!

Ως εγγυητή της ελληνικής οικονομίας και της σταθερότητας προσπαθεί να παρουσιάσει τον εαυτό του ο Γιάννης Στουρνάρας.

Σε μία από τις πολλές συνεντεύξεις, που έχει παραχωρήσει το τελευταίο διάστημα, ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος παριστάνει τον σοφό, δίνοντας συμβουλές στους πολιτικούς αρχηγούς για την πολιτική που πρέπει να ακολουθήσουν την επομένη των εκλογών.

Ο κ. Στουρνάρας χαρακτήρισε αδιανόητο όποιο κόμμα -ή κόμματα- βρεθεί στη διακυβέρνηση της χώρας την επόμενη τετραετία να θέσει σε κίνδυνο την επενδυτική βαθμίδα. Σε νέα παρέμβασή του ελάχιστα 24ωρα πριν από τις εκλογές, διεμήνυσε πως η χώρα βρίσκεται πολύ κοντά στην επιστροφή της στην επενδυτική διαβάθμιση, λέγοντας πως η ανάκτησή της θα εξαρτηθεί από τις προγραμματικές δηλώσεις της επόμενης κυβέρνησης.

Ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος κρούει τον κώδωνα του κινδύνου στα πολιτικά κόμματα για τις προγραμματικές δηλώσεις της επόμενης κυβέρνησης. «Αν οι προγραμματικές δηλώσεις είναι συνεπείς με την επενδυτική βαθμίδα, τότε θα την πάρουμε. Αν δεν είναι, δεν θα την πάρουμε. Είναι απλό» σημείωσε.

Ο κεντρικός τραπεζίτης επαναλαμβάνει την άποψή του ότι δεν υπάρχει δημοσιονομικός χώρος για να υλοποιηθούν οι προεκλογικές εξαγγελίες. «Πρώτον, δεν έχουμε φτάσει ακόμη σε πρωτογενές πλεόνασμα τέτοιο που να μας εξασφαλίζει μακροχρόνια βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους.

Ενα τέτοιο πλεόνασμα είναι το 2%+ σε κυκλικά διορθωμένη βάση. Το 2022, που έχουμε τα τελικά στοιχεία, είμαστε περίπου στο μηδέν. Θέλουμε δύο μονάδες και κάτι. Αρα, λοιπόν, δεν έχουμε φτάσει εκεί που θέλουμε όσον αφορά το δημοσιονομικό κομμάτι. Και, επίσης, είναι το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών».

Ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος εκτιμά ακόμη ότι ο κύκλος της νομισματικής σύσφιγξης από την ΕΚΤ θα κλείσει με μία ή δύο ακόμη αυξήσεις των επιτοκίων και αναμένει αργή και σταδιακή υποχώρηση του πληθωρισμού.

Να θυμίσουμε, βέβαια, ότι ο κ. Στουρνάρας, ο οποίος επιχειρεί να προβληθεί ως εγγυητής, ήταν ένας από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές των σκληρών μέτρων λιτότητας κατά τη διάρκεια της δεκαετούς κρίσης.