Η ανυπακοή Πολάκη, που προκάλεσε την οργή του Τσίπρα, διχάζει κάθετα τον ΣΥΡΙΖΑ.
Στις ασύντακτες οργανώσεις μελών, αλλά κυρίως στο διαδίκτυο, μαίνεται ο εσωτερικός πόλεμος. Οι Ηρακλείς του προεδρικού στέμματος δικαιολογούν την άκαμπτη στάση του Αλέξη Τσίπρα, σχολιάζοντας ότι στον κοινό αγώνα για την ανατροπή της κυβέρνησης Μητσοτάκη δεν χωράνε προσωπικές στρατηγικές και ναρκισσισμοί, διότι αυτά εξυπηρετούν τον πολιτικό αντίπαλο. Στον αντίποδα, μια στρατιά φανατικών υποστηρικτών του πρώην υπουργού δηλώνει έτοιμη να τον ακολουθήσει μέχρι την άκρη και κατακεραυνώνει όσους τολμούν να τα βάλουν με το ίνδαλμά τους, λέγοντας ότι είπε δημόσια όσα συζητάνε ιδιωτικώς όλοι στο κόμμα.
Ανάμεσά τους στέκονται τα στελέχη της μειοψηφίας («Ομπρέλα» κ.ά.), τα οποία ανέκαθεν υποστήριζαν ότι η συμπεριφορά του Πολάκη «είναι προβληματική». Εκφράζοντας αυτή την πλευρά ο Νίκος Φίλης δήλωσε («Ποντίκι») μετριοπαθώς: «Προσωπικά δεν πιστεύω ότι με τη μέχρι τώρα συμπεριφορά του υφίσταται θέμα διαγραφής. Επειδή γνωρίζω τον Παύλο, πιστεύω ότι ο ίδιος με τη στάση του θα διευκολύνει να μη δημιουργηθούν περαιτέρω ψυχικά και άλλα ρήγματα στον χώρο. Προέχει η πανστρατιά για τη νίκη στις εκλογές».
Τα μηνύματα έχουν φθάσει με ευκρίνεια στην Κουμουνδούρου, η οποία παρακολουθεί κατηφής και μουδιασμένη τις αντιδράσεις, έχοντας ωστόσο επίγνωση ότι στο οριακό σημείο όπου οδηγήθηκαν τα πράγματα δεν υπάρχει γυρισμός. Ανάλογη είναι η εικόνα στο επίπεδο των στελεχών. «Αν τον διαγράψει, θα χάσουμε τις εκλογές» λένε οι ψύχραιμοι, βλέποντας την οργή της ηγεσίας. Την ίδια ώρα, ο Παύλος Πολάκης δρέπει τη συμπάθεια στελεχών που δεν περίμενε. Κατά της διαγραφής του τάχθηκαν οι Δ. Παπαδημούλης και Γ. Κατρούγκαλος (κεντρική φωτό), ενώ ο πανεπιστημιακός Νίκος Μπελαβίλας, υποψήφιος στην Α’ Πειραιά, όπου διεκδίκησε τον δήμο, ξεκαθάρισε ότι «η ιδέα να ρίξουμε τον Πολάκη στα σκυλιά για να τα χορτάσουμε και να ηρεμήσουν είναι πάρα πολύ κακή. Τα σκυλιά στη συνέχεια θα πέσουν επάνω μας, ήδη έχουν πέσει».
Οπως έγραψε αιχμηρά, «ο πρόεδρος του κόμματος έχει και το δικαίωμα και την ευθύνη να πάρει τις τελικές αποφάσεις. Τα στελέχη μας, όμως, όφειλαν να ακολουθήσουν και να υποδείξουν τη λογική του κατευνασμού, και όχι να πυροδοτούν επί τρεις μέρες το λιντσάρισμα. Γιατί, εκτός των άλλων, πρέπει να θυμούνται ότι ο σύντροφός μας επέλεξε στη ζωή του να μην είναι επαγγελματίας των διαδρόμων, αλλά ενεργός πολίτης στην ανοιχτωσιά της κοινωνίας».