Ανασύσταση της ελληνικής βιομηχανίας, επίλυση του λαθρομεταναστευτικού και ριζοσπαστική αποκέντρωση
Περπάτησα το Σάββατο το μεσημέρι στο κέντρο των Αθηνών. Πλην της εμφανούς παρακμής τόσο των κτιρίων όσο και των πεζοδρομίων είδα και γωνιές στις οποίες υπήρχαν Ελληνες άστεγοι. Σε κάποια άλλα σοκάκια των Αθηνών το γηγενές στοιχείο δεν αντιμετωπίζει τα ίδια προβλήματα, διότι πολύ απλά δεν υφίσταται γηγενές στοιχείο. Η δε Αθήνα είναι μόνο ένα μικρό μέρος του συνολικού έργου.
Η περιφέρεια έχει ερημώσει, για να μην πούμε ότι βρίσκεται σε κατάσταση ολικής παρακμής δημογραφικά. Ολα αυτά θα αποτελούσαν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για τον «χώρο». Επίλυση του λαθρομεταναστευτικού, ριζοσπαστική αποκέντρωση, ανασύσταση της ελληνικής βιομηχανίας αλλά και της μικρομεσαίας επιχείρησης, και τόσα άλλα. Κι όμως, ο συντηρητικός χώρος δεν μπορεί να συνενωθεί σε ένα κόμμα ώστε να καταπολεμηθεί ο ανάστροφος ρατσισμός.
Η Ν.Δ. επιδιώκει αυτήν την πολυδιάσπαση, διότι όσα περισσότερα κόμματα βρίσκονται εκτός Βουλής τόσο χαμηλότερο το απαιτούμενο ποσοστό αυτοδυναμίας. Ο Κυριάκος Βελόπουλος στη μακαριότητά του έχει την ψευδαίσθηση της ασφάλειας, ενώ η επίθεση που θα γίνει εναντίον της Ελληνικής Λύσης συντονισμένα προεκλογικά θα είναι τέτοια ώστε να ελλοχεύει ο κίνδυνος να τον αφήσει εκτός Βουλής. Του έδωσε γερό χτύπημα ο Καρατζαφέρης στον Σκάι, υπενθυμίζοντάς του ότι ο χώρος δεν ανήκει σε εκείνον αλλά στη Ν.Δ. Ξέρετε ποια θα είναι η ταφόπλακα του πατριωτικού χώρου στην Ελλάδα; Η στιγμή που ο απλός κόσμος θα απευθυνθεί στην Αριστερά να του κόψει τον γόρδιο δεσμό. Και εκεί οι λύσεις είναι πολύ πιο σοκαριστικές από τον Βελόπουλο, τον Τζήμερο, τον Μπογδάνο και τον Εμφιετζόγλου. Εκεί λαμβάνει χώρα το πάρτι της Ζωής Κωνσταντοπούλου. Είτε θα ξυπνήσουν σήμερα όλοι και θα ενωθούν είτε αύριο θα αναγκαστούν να πουλήσουν κι άλλο ένα μέρος της Ελλάδας ως μέρος ενός ψευδοδιλήμματος: μέτωπο της λογικής vs χάος.
Προσωπικά, ως ένας άνθρωπος που δεν έχει εμπλακεί εν πολλοίς με κόμματα, προσφέρομαι ως επικεφαλής του Δικτύου Ελλήνων Συντηρητικών, που σταθερά βρίσκεται στην προμετωπίδα των ιδεολογικών αγώνων, να συντονίσω ένα ενωτικό συνέδριο του χώρου. Το τηλέφωνό μου το γνωρίζουν όλοι, αλλά φαντάζομαι ότι δεν θα χτυπήσει. Γιατί; Διότι οι μικροεγωισμοί ξεπερνούν την ανάγκη για σωτηρία της πατρίδας. Κι όμως η Ιστορία δεν περιμένει, ενώ η συγκυρία είναι μοναδική εξαιτίας της συγκυβέρνησης Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ. «Ο ένας δεν είναι σοβαρός». «Ο άλλος είναι ανάχωμα της Ν.Δ». «Ο τρίτος είναι υπερφιλόδοξος». «Ο τέταρτος είναι ηλικιακά μεγάλος».
Απέναντι σε αυτά υπάρχει μία απάντηση: Ολοι χωράνε μπροστά στο να καταστεί η Ελλάδα παράρτημα του Νταβός. Κάντε ενωτικό συνέδριο χθες.