Αυτό που συνέβη στις Σέρρες με τον θάνατο του μαθητή του δημοτικού σχολείου από έκρηξη λέβητα είναι μια πληγή που δεν θα κλείσει. Σκοτώθηκε ένα μικρό παιδάκι και η οικογένειά του βυθίστηκε στο πιο πικρό πένθος που μπορεί να χτυπήσει ανθρώπους επειδή κάποιοι δεν έκαναν σωστά τη δουλειά τους.
Η πολυετής πείρα από την ανάληψη και τον καταλογισμό ευθυνών στο αχανές και βραδυκίνητο κράτος δεν προοιωνίζεται την τιμωρία όσων αμέλησαν να πράξουν το καθήκον τους – ειδικά αν αυτοί βρίσκονται ψηλά στη διοικητική πυραμίδα. Τόσα και τόσα έχουν γίνει στην Ελλάδα και αυτοί που τιμωρούνται παραδειγματικά είναι οι πολίτες που προσπαθούν να τηρήσουν τον νόμο δίχως να ενοχλήσουν τους συνανθρώπους τους. Οι άλλοι, εκείνοι που αδιαφορούν ή και συνειδητά βλάπτουν την κοινωνία, ενίοτε επιδοτούνται για τη στάση τους.
Ωστόσο, αυτή τη στιγμή προέχουν η ζωή, η υγεία και η σωματική ακεραιότητα των μαθητών. Η κρατική μηχανή εδώ και δύο χρόνια δεν έχει ασχοληθεί σοβαρά με οτιδήποτε άλλο πλην του κορονοϊού. Για τα υπόλοιπα δείχνει να αδιαφορεί ή να μην… επείγεται. Κι όμως, στα σχολεία υπάρχουν πολλά ζητήματα ασφαλείας που πρέπει να τύχουν της προσοχής που τους αρμόζει.
Δεν είναι μόνο οι λέβητες που πρέπει να συντηρούνται τακτικά και κάποιος να υπογράφει για την επάρκεια των ελέγχων στους οποίους είναι ανάγκη να υποβάλλονται, αλλά και η ίδια η στατικότητα των κτιρίων – μια και ζούμε σε μια αρκετά σεισμογενή χώρα. Επιπλέον, το κράτος οφείλει να ελέγχει εξονυχιστικά την ασφάλεια των σχολικών εγκαταστάσεων και το υπουργείο Παιδείας να πραγματοποιεί κατά καιρούς ασκήσεις ετοιμότητας σεισμού ώστε να αποφευχθεί ο πανικός σε μια τέτοια απευκταία περίπτωση χτυπήματος του Εγκέλαδου.Είναι πολλά όσα επείγει να γίνουν για την προστασία των παιδιών στα σχολεία και ο διαθέσιμος χρόνος είναι λίγος. Ας κάνει ο καθένας και η καθεμιά όσα τους αναλογούν για την ασφάλεια των μαθητών, για να μη θρηνήσει η κοινωνία μας κι άλλα θύματα.