Το μεγαλύτερο «δώρο» που έχει πάρει ποτέ η Τουρκία από ελληνική κυβέρνηση ήταν ο Κούρδος ηγέτης και αρχηγός του απελευθερωτικού κινήματος ΡΚΚ Αμπντουλάχ Οτσαλάν, που ήλθε στην Ελλάδα, επί κυβερνήσεως Κώστα Σημίτη, για να σωθεί από τους διώκτες του, διεκπεραιώθηκε στην ελληνική πρεσβεία στο Ναϊρόμπι της Κένυας κι έπειτα παραδόθηκε στα νύχια της ΜΙΤ. Αν δεν είχε γίνει αυτή η αθλιότητα, σήμερα η Τουρκία θα βρισκόταν σε πολύ χειρότερη θέση από εκείνη που βρίσκεται και δεν θα είχε σημειώσει την τεχνολογική ανάπτυξη -ειδικά στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας- που της δίνει αρκετούς πόντους στο παιχνίδι της ισχύος.
Πρόσφατα, ο Κούρδος ηγέτης προσέφυγε κατά της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Η προσφυγή του Οτσαλάν αφορά τις πρακτικές τις οποίες ακολούθησε η τότε ελληνική κυβέρνηση κατά το διάστημα της παραμονής του στην Ελλάδα.
Η χώρα μας σε αυτή την προσφυγή πρέπει να απαντήσει με γενναιότητα και με διαφάνεια.
Ακόμα και αν δεν μας ζητηθεί, πρέπει να ανοίξει εκ νέου ο φάκελος της παράδοσης του Οτσαλάν στους Τούρκους, να καταθέσουν όλα τα εν ζωή ευρισκόμενα εμπλεκόμενα πρόσωπα (σε ανοιχτή για το κοινό και τα ΜΜΕ διαδικασία) και να αποδοθούν ευθύνες σε όλους όσοι έβλαψαν τα εθνικά συμφέροντα και την αξιοπρέπεια της πατρίδας μας.
Έτσι μόνο θα γίνει η αποποίηση της βαριάς και ανεπιθύμητης «κληρονομιάς» που άφησε στην Ελλάδα και στους Eλληνες το καθεστώς Σημίτη. Εκτός από την υπόθεση Οτσαλάν, υπάρχουν και το όνειδος των Ιμίων και ο θάνατος των τριών ηρωικών αξιωματικών μας, το «ευχαριστούμε την κυβέρνηση των ΗΠΑ», που ξεστόμισε ανενδοίαστα ο Κώστας Σημίτης στη Βουλή μετά την υποστολή της ελληνικής σημαίας από τη βραχονησίδα, η Συμφωνία της Μαδρίτης, όπου αναγνωρίζονταν ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο, η βαλίτσα του Τσουκάτου με τα μετρητά της Siemens στα ταμεία του ΠΑΣΟΚ, το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου, τα θηριώδη έξοδα των Ολυμπιακών Αγώνων, η αφαίρεση του θρησκεύματος από τα δελτία των αστυνομικών ταυτοτήτων και άλλες υποθέσεις που αποτέλεσαν πανελλήνιες, αλλά και παγκόσμιες ντροπές οι οποίες δεν θα ξεχαστούν.
Μ.Η.Τ. 232120