Ο δήμαρχος Αθηναίων Κώστας Μπακογιάννης φώτισε την πλατεία Ομονοίας με τα χρώματα της αλβανικής σημαίας για να τιμήσει την Ημέρα Ανεξαρτησίας της Αλβανίας, ενώ ο υπουργός Ανάπτυξης και αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Αδωνις Γεωργιάδης απηύθυνε χαιρετισμό σε εκδήλωση στο Μέγαρο Μουσικής, που διοργάνωσε η αλβανική πρεσβεία γι’ αυτή την εθνική γιορτή.
Αυτά θα θεωρούνταν τυπικές συμμετοχές σε εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται, οπότε χρειάζεται να τηρηθεί το πρωτόκολλο -το διπλωματικό ή ακόμα και το κοινωνικό- μεταξύ δύο χωρών που δεν έχουν μεγάλες ανοιχτές πληγές να τους χωρίζουν. Κι όμως, με την Αλβανία μάς χωρίζουν πολλά. Το βασικότερο όλων είναι ότι η Ελλάδα ευεργετεί την Αλβανία, ενώ από την άλλη πλευρά μάς βλάπτουν συστηματικά. Ο λόγος γίνεται για την καταπάτηση των δικαιωμάτων της ελληνικής εθνικής μειονότητας, που βρίσκεται εντός της αλβανικής επικράτειας, στη μαρτυρική Βόρειο Ηπειρο, ο μεγαλοϊδεατισμός της γειτονικής χώρας, η ρητορική περί «Μεγάλης Αλβανίας», η στενή στρατιωτική συνεργασία της με την Τουρκία, αλλά και ο κρατικά υποδαυλιζόμενος ανθελληνισμός τμήματος του αλβανικού πληθυσμού.
Μπακογιάννης και Γεωργιάδης συμπεριφέρονται λες και ξέχασαν τη δολοφονία του Αριστοτέλη Γκούμα από παρακρατικούς, επειδή διέπραξε το «έγκλημα» να μιλάει ελληνικά, τη δολοφονία του Κωσταντίνου Κατσίφα από την αλβανική αστυνομία, τις καταπατήσεις ιδιοκτησιών και τις κατεδαφίσεις ακινήτων Ελλήνων της Χειμάρρας από το αλβανικό κράτος και όλες τις άλλες άθλιες μεθοδεύσεις σε βάρος των ομοεθνών μας που ζουν εκεί. Καλές οι δημόσιες σχέσεις, πάντοτε πρέπει να μας περισσεύει ένας καλός λόγος για ένα κράτος που γιορτάζει, αρκεί αυτή η γιορτή να μην είναι σε βάρος μας και να μην πληρώνουμε εμείς τον λογαριασμό.
Επίσης, πρέπει να επισημανθεί ότι βασική αποστολή των πολιτικών, σε οποιαδήποτε χώρα κι αν λειτουργούν, είναι να υπερασπίζονται τα συμφέροντα του κράτους και του έθνους το οποίο εκπροσωπούν. Φυσικά και θα συμμετέχουν στις χαρές και τις επετείους άλλων, γειτονικών ή συμμαχικών, κρατών, αλλά πάντοτε υπό την οπτική της προαγωγής των δικών τους συμφερόντων.
Τούτα τα αυτονόητα στην πατρίδα μας παραμένουν, δυστυχώς, ζητούμενα.
Μ.Η.Τ. 232120