Τα πάντα σε αυτήν τη διοργάνωση φαντάζουν παράταιρα – με βασικότερο τη μηδενική παράδοση που έχει αυτή η χώρα στο ποδόσφαιρο. Για όλα τα πράγματα και τις καταστάσεις υπάρχει η πρώτη φορά, αλλά στην περίπτωση αυτού του Μουντιάλ φαντάζει παράδοξο το Κατάρ να αρχίζει την εξοικείωσή του με τον «βασιλιά» των σπορ από το… τέλος, και όχι από την αρχή.
Το βασικότερο αντεπιχείρημα για τη διοργάνωση είναι ο βαρύτατος φόρος αίματος που πλήρωσαν εργάτες, στην πλειονότητά τους ανασφάλιστοι μετανάστες, για να στηθεί όλη αυτή η μπίζνα των δισεκατομμυρίων. Με μηδενικές συνθήκες ασφαλείας, χιλιάδες αδήλωτοι και «αόρατοι» για τις Αρχές του Κατάρ εργάτες σκοτώθηκαν για να ανταποκριθεί η χώρα στις ημερομηνίες ολοκλήρωσης των φαραωνικού τύπου έργων.
Οι εκτιμήσεις για τις απώλειες ποικίλλουν. Υπάρχουν αναφορές για περισσότερους από 7.000 νεκρούς. Εχει, δε, ιδιαίτερο ενδιαφέρον το γεγονός ότι οι παγκόσμιες αθλητικές ομοσπονδίες, όπως η FIFA, ενώ λεπτολογούν για όλα όσα αφορούν τις σημαντικές διοργανώσεις (από τον τύπο του γρασιδιού στα γήπεδα έως τα χρώματα στα εισιτήρια), στην περίπτωση του Κατάρ αδιαφόρησαν για τόσο σοβαρές καταγγελίες και αναφορές για εργατικά ατυχήματα, κακομεταχείριση εργαζομένων, απλήρωτη και αδήλωτη εργασία κ.ά.
Η απάντηση στα παραπάνω, δυστυχώς, είναι μονολεκτική: χρήμα. Το Κατάρ ανέλαβε να διεξάγει τους τελικούς του Μουντιάλ 2022 όχι επειδή είναι «ποδοσφαιρομάνα», αλλά επειδή εκεί υπάρχει άφθονο χρήμα και μέρος αυτού διατέθηκε για να… πειστούν όσοι αποφασίζουν τα σχετικά με το άθλημα σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι φήμες για χρηματισμό διάφορων σημαινόντων παραγόντων κυκλοφορούν εδώ και καιρό – ακόμα και τώρα! Κυκλοφορούν, μάλιστα, φήμες για τον αγώνα Κατάρ – Εκουαδόρ και το ποσό που δόθηκε στη λατινοαμερικάνικη ομάδα για να χάσει τον αγώνα.
Επιπλέον, υπάρχει και το μείζον ζήτημα της πολιτισμικής διαφοράς. Είναι πρωτοφανές να διεξάγεται μια μεγάλη αθλητική γιορτή υπό δρακόντειες απαγορεύσεις συμπεριφορών που θεωρούνται φυσιολογικές σε όλες τις δυτικές, χριστιανικές χώρες (από την κατανάλωση αλκοόλ έως την επίδειξη «υπερβολικής» οικειότητας). Είναι σεβαστά μεν ο τρόπος ζωής, η θρησκεία, τα ήθη, τα έθιμα και οι αντιλήψεις των πολιτών του Κατάρ, αλλά δεν μπορεί να γίνει σεβαστή η εμμονή των μεγαλοπαραγόντων του ποδοσφαίρου να διεξαχθεί το Παγκόσμιο Κύπελλο χειμωνιάτικα σε μια ασύμβατη με αυτόν τον θεσμό χώρα.
Τέλος, υπάρχει και ένα άλλο πρόβλημα: Η διαφαινόμενη αποτυχία προσέλκυσης κοινού για τους αγώνες. Ηδη ακούγονται φήμες για… γέμισμα των εξεδρών με κομπάρσους. Και τον ρόλο αυτό θα αναλάβουν μαθητές, φοιτητές, οπλίτες και δημόσιοι υπάλληλοι…
Το Μουντιάλ αυτό δεν θα είναι γιορτή του ποδοσφαίρου, αλλά μια φιέστα του χρήματος.