Η σύγκρουση που βρίσκεται σε εξέλιξη μεταξύ Μαξίμου και Ομίλου Μαρινάκη -πρόσκαιρη ή μονιμότερη- φαίνεται πως προβληματίζει ήδη κάποιους στα ψηλά του ΣΥΡΙΖΑ. Πώς πρέπει να κινηθεί στο εξής η Κουμουνδούρου;
Ο Νίκος Μπίστης επιχειρεί να οριοθετήσει κάπως τα πράγματα. Με σχόλιό του στη χθεσινή «Αυγή», ο στενός συνεργάτης του Αλέξη Τσίπρα τηρεί μια άκρως επιφυλακτική και επιτήδεια στάση, διερωτώμενος: «Φίλοι μας; Όχι. Χρήσιμοι; Θα δείξει»… Ως αριστεροί, σημειώνει, «οφείλουμε να είμαστε επιφυλακτικοί προς τους Δαναούς, ακόμα κι όταν είναι υποχρεωμένοι να μας φέρουν δώρα. Και προφανώς ο εχθρός του εχθρού μας δεν είναι οπωσδήποτε φίλος μας. Στη συγκεκριμένη περίπτωση σίγουρα δεν είναι».
Υπό το πρίσμα αυτό προτείνει να αξιοποιηθεί κεντρικά η συστημική κρίση στις σχέσεις Μητσοτάκη – Μαρινάκη, λέγοντας εμφανώς καιροσκοπικά «τι κάνουμε, λοιπόν; Αρνούμαστε να “καρφώσουμε”, παρότι ο χτεσινός -και πιθανότατα και αυριανός- αντίπαλός μας υψώνει να “καρφώσουμε’”; Οχι, βέβαια, καρφώνουμε χωρίς δισταγμό, αξιοποιούμε κάθε ευκαιρία, χωρίς βέβαια να αναλαμβάνουμε οιανδήποτε υποχρέωση απέναντι σε αυτόν. Και όσο κρατήσει. Γιατί ακόμα κι αν κρατήσει ελάχιστα -όπερ και το πιθανότερο-, έχει ήδη κάνει τη δουλειά του. Οι μέχρι χθες συγκάτοικοι στην τρέλα του αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου αλληλοσκοτώνονται».
Εισαγωγικά παρατηρεί ότι η ανακοίνωση του εκπροσώπου του επιχειρηματία, που «μοιάζει σαν ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ», δεν οφείλεται στο «πέναλτι». Οι χαρακτηρισμοί περί παρακράτους, με δεσπόζον το όνομα του Γ. Δημητριάδη, σημαίνουν -όπως λέει- ότι «κάπου αλλού στράβωσε το πράγμα και θα μάθουμε στο μέλλον».
Μ.Η.Τ. 232120