Το κύκλωμα παιδεραστίας που είχε στηθεί στον Κολωνό είχε ως επικεφαλής τον Ηλία Μίχο -αυτό δείχνουν τα στοιχεία που έχουν γίνει γνωστά μέχρι τώρα-, αλλά η ύπαρξή του και η ανάπτυξή του διευκολύνθηκαν από την απουσία παρέμβασης των θεσμικών οργάνων του κράτους, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης αλλά και της Εκκλησίας.
Η δωδεκάχρονη που έπεσε θύμα αυτού του οργανωμένου κυκλώματος, το οποίο τη βίαζε συστηματικά και την εκπόρνευε, ήταν μέλος μιας πολύτεκνης οικογένειας η οποία είχε μεγάλα και εμφανή σε όλους οικονομικά προβλήματα. Αν τα θεσμικά όργανα του κράτους, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης καθώς και της Εκκλησίας είχαν συστηματική επαφή με την κοινωνία και αφουγκράζονταν τα προβλήματα σε επίπεδο γειτονιάς, ίσως τα πράγματα να μην είχαν ακολουθήσει αυτόν τον ολισθηρότατο δρόμο.
Οι περισσότεροι στην περιοχή όπου ζούσε αυτή η οικογένεια γνώριζαν πως ο πατέρας είχε προβλήματα με τον νόμο για υποθέσεις ναρκωτικών και ότι η διαπαιδαγώγηση όλων αυτών των παιδιών ήταν κάτι λιγότερο από πλημμελής. Κι όμως, επεδείχθη αδιαφορία των θεσμικών οργάνων, πάνω στα οποία στηρίζεται ο συλλογικός βίος∙ κι αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο.
Δυστυχώς, έχει γίνει συνήθεια στην πατρίδα μας να επιδεικνύεται από τους υπευθύνους ένα προσχηματικό ενδιαφέρον για υποθέσεις όπως αυτή του βιασμού του 12χρονου κοριτσιού – κι αυτό το νοιάξιμο των Αρχών εκδηλώνεται μόνο ενώπιον των ΜΜΕ, όταν πλέον είναι αργά. Μόλις τα φώτα της δημοσιότητας πέσουν πάνω σε μια τραγική ιστορία, τότε κινητοποιούνται οι καθ’ ύλην αρμόδιοι, οι οποίοι δίδουν υποσχέσεις και δεσμεύονται για πρωτοβουλίες που ουδέποτε αναλαμβάνουν ουσιαστικά.
Ζούμε σε μια εποχή κατά την οποία οι άνθρωποι απομονώνονται. Οι μεγαλουπόλεις είναι αχανείς χώροι γεμάτοι μοναξιά και αβοήθητους πολίτες. Αυτά που κατόρθωνε κάποτε η ίδια η κοινότητα τώρα πρέπει να τα κάνουν το κράτος, η Τοπική Αυτοδιοίκηση και η Εκκλησία. Ας βγουν, επιτέλους, από τη ληθαργική κατάσταση στην οποία βρίσκονται και ας δράσουν υπέρ του λαού, και όχι απλώς για να το δείξει η τηλεόραση.
Μ.Η.Τ. 232120