Το έγκλημα δεν έχει χρώμα

Η ρυπαρή υπόθεση του 53χρονου παιδεραστή, βιαστή και προαγωγού χρησιμοποιείται από ορισμένους ως μοναδική ευκαιρία για να δαιμονοποιήσουν την Εκκλησία μας, το αίσθημα του πατριωτισμού και τον ρόλο της οικογένειας στην κοινωνία.

Για τους βιασμούς του 12χρονου κοριτσιού από το κομματικό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας και το εμπόριο που γινόταν με το κορμί και την ψυχούλα αυτού του παιδιού γίνεται απόπειρα να ενοχοποιηθεί το τρίπτυχο της πατρίδας, της θρησκείας και της οικογένειας. Προσπαθούν να ταυτίσουν το σκοτάδι που έκρυβε τόσα χρόνια η συνείδηση του 53χρονου εγκληματία (αλλά και των «πελατών» του) με τους βασικούς πυλώνες που κρατούν όρθια την ελληνική κοινωνία εδώ και πολλούς αιώνες. Κι όμως, το έγκλημα δεν έχει χρώμα, δεν έχει ιδεολογία. Είναι ολοκληρωτικού τύπου η αντίληψη ότι ταυτίζονται τα ανομήματα οποιουδήποτε προσώπου με όσα ο ίδιος υποκρίνεται ότι υπηρετεί.

Είναι προφανές ότι σε περιπτώσεις σημαντικές, όπως αυτή που απασχολεί την ειδησεογραφία εδώ και ημέρες, θα εξεταστεί με προσοχή και από τις Αρχές και από τα ΜΜΕ το σύνολο των δραστηριοτήτων των δραστών, το ευρύτερο περιβάλλον τους και το πνευματικό – ιδεολογικό υπόβαθρό τους. Ωστόσο, αυτό διαφέρει πάρα πολύ από το άθλιο τσουβάλιασμα που προσπαθούν ορισμένοι να κάνουν, ικανοποιώντας μικροκομματικές επιδιώξεις ή βγάζοντας διάφορα απωθημένα εναντίον της ιδεολογίας στην οποία αντιτίθενται.

Όλα τα παραπάνω, ασφαλώς, δεν μειώνουν το βάρος των ευθυνών που τυχόν έχουν διάφορα πρόσωπα της πολιτικής ή της πνευματικής ηγεσίας του τόπου, που ανέπτυξαν σχέσεις με τον 53χρονο και τον προέβαλαν ως «υπόδειγμα» συμπεριφοράς.

Τέλος, αξίζει να επισημανθεί ότι η Νέα Δημοκρατία οφείλει να συμπεριφέρεται ως κόμμα με σαφώς πιο υπεύθυνο τρόπο και να μη λειτουργεί σαν ξέφραγο αμπέλι, όπου εισέρχονται για να αυτοπροβληθούν διάφοροι τύποι με ύποπτο ή ακόμα και «μαύρο» παρελθόν και παρόν.

Εδώ και χρόνια από την ηγεσία της Ν.Δ. έχουν ειπωθεί πολλά περί «μητρώου στελεχών», «αυστηρού ελέγχου» των βιογραφικών σημειωμάτων και της συνολικής παρουσίας των μελών του κόμματος στον δημόσιο βίο.

Ουδέν αξιοσημείωτον έγινε από όλα τούτα…