Ο πλανήτης βρίσκεται στα πρόθυρα γενικευμένου, ακόμα και πυρηνικού πολέμου και ο πρόεδρος των ΗΠΑ σε ομιλία του έψαχνε στο κοινό την Τζάκι Γουαλόρσκι, η οποία ήταν μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων και είχε σκοτωθεί σε τροχαίο δυστύχημα ήδη από τις 3 Αυγούστου 2022.
Ο Τζο Μπάιντεν, ο επικεφαλής της υπερδύναμης, δείχνει διαρκώς να βρίσκεται σε σύγχυση, χαιρετά τον αέρα, όταν ολοκληρώνει τις ομιλίες του δυσκολεύεται πολύ να εντοπίσει την έξοδο, ο λόγος του είναι κάπως συγκεχυμένος και σε γενικές γραμμές φαίνεται πως αντιμετωπίζει σημαντικά προβλήματα υγείας. Απαντες υποπτεύονται ότι πάσχει από άνοια.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του Τζο Μπάιντεν στην προεδρία των ΗΠΑ είναι σπάνιο φαινόμενο να συμπληρωθεί 48ωρο δίχως ο ηλικιωμένος πολιτικός (στις 20 Νοεμβρίου 2022 συμπληρώνει τα 80 έτη) να εκθέσει τη χώρα του συμπεριφερόμενος σαν άνθρωπος που τα έχει χαμένα. Παρά τη σχεδόν καθολική και φανατική στήριξη που είχε από τη συντριπτική πλειονότητα των μεγάλων ΜΜΕ της χώρας του, η κατάστασή του είναι τόσο ανησυχητική ώστε έχουν αρχίσει από τη δική του παράταξη να διατυπώνονται ορισμένα επιχειρήματα για την ανάγκη να αλλάξει άρδην η ανθρωπογεωγραφία στον Λευκό Οίκο, ενώ είναι σίγουρο ότι δεν θα διεκδικήσει την επανεκλογή του.
Είναι ηλίου φαεινότερο ότι σε περίπτωση που η συμπεριφορά του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ είχε δώσει υποπολλαπλάσιες αφορμές αμφισβήτησης της πνευματικής ευστάθειάς του από όσες πλουσιοπάροχα παρέχει ο κ. Μπάιντεν, οι Δημοκρατικοί θα τον είχαν βγάλει διά της βίας από το γραφείο του, επικαλούμενοι σχετικές συνταγματικές πρόνοιες.
Το πρόβλημα ηγεσίας, δυστυχώς, δεν περιορίζεται μόνο στην Αμερική. Αστάθεια σε ανώτατο επίπεδο και έντονη αμφισβήτηση των επιλογών των επικεφαλής κρατών και κυβερνήσεων παρατηρείται και σε χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, ο Καναδάς, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιταλία κ.ά.
Όσο το έλλειμμα ηγεσίας αυξάνεται, οι λαοί αισθάνονται εκ των πραγμάτων υποχρεωμένοι να αναζητήσουν εναλλακτικές επιλογές και να στραφούν σε πολιτικές και ιδεολογικές συνταγές εντελώς διαφορετικές από εκείνες που έχουν οδηγήσει τα πράγματα στο τωρινό αδιέξοδο.
Οι μπροστάρηδες που δεν μπορούν να απαντήσουν πειστικά στα κοινωνικά αιτήματα και στα καυτά προβλήματα δεν έχουν πολλές επιλογές μπροστά τους. Δεν μπορούν να ξεφύγουν από τις περιορισμένες ικανότητές τους και τις παγκοσμιοποιητικές ιδεοληψίες τους.
Εφόσον δεν μπορούν, λοιπόν, να κάνουν κάτι θετικό, περιορίζονται στο να κατηγορούν τους πολιτικούς αντιπάλους και πιθανούς αντικαταστάτες τους για λαϊκισμό, εθνικισμό και οπισθοδρόμηση.
Οι κατηγορίες ελάχιστους πείθουν και τα έθνη, που κινούνται από το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, θα κάνουν το παν για να πληρωθεί το μεγάλο κενό ηγεσίας στις χώρες τους.
Μ.Η.Τ. 232120