Η ιδεολογία του ψέματος

Τι μας δίδαξε ο θόρυβος που ξέσπασε με αφορμή τη διένεξη που είχε πολιτεύτρια της Ν.Δ. με τηλεπαρουσιάστρια, σχετικά με το επιβλαβές ή όχι της παχυσαρκίας; Τα ακόλουθα: Αν θέσει κάποιος ένα θέμα στη δημόσια σφαίρα, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα λάβει απαντήσεις.

Μερικές μπορεί να μην του αρέσουν, αλλά αυτό δεν θα εμποδίσει όσους τις εκφράσουν να τις διατυπώσουν – και εκείνος που θα ακούσει τις κατακρίσεις θα αισθανθεί ακόμα πιο άσχημα, αν οι κριτές του έχουν δίκιο. Όσοι τοποθετούνται δημόσια ελέγχονται από τους άλλους. κι αυτό είναι θεμελιώδης αρχή της δημοκρατίας.

Η κυρίαρχη νεοταξική άποψη είναι ότι η λογική και η αλήθεια οφείλουν να υποχωρούν σε όσα εξωφρενικά ορίζει ως «σωστά» η πολιτική ορθότητα. Η αλήθεια δεν πρέπει να λέγεται, διότι «θίγει» εκείνους που ζουν μέσα στο ψεύδος. Η λογική είναι καθαρός φασισμός, επειδή «προσβάλλει» όσους παρηγορούνται με το παράλογο. Η επιστήμη θεοποιείται όταν βολεύει τους σκοπούς της εξουσίας, αλλά δαιμονοποιείται όταν αποφαίνεται ψυχρά σχετικά με τα δεδομένα που τίθενται υπόψη της.

Στη Νέα Τάξη οι μαγικές λέξεις, τα «πασπαρτού» που ανοίγουν τις θύρες της απόλυτης, τυραννικής εξουσίας είναι «μειονότητα, ευάλωτη ομάδα, προσβλητικό, φασισμός, με θίγει» κ.ά. Η χρήση αυτών των λέξεων-κλειδιών που ενεργοποιούν κοινωνικά και πολιτικά αντανακλαστικά, τα οποία καλλιεργούνται επί δεκαετίες, γίνεται επιθετικά, με στόχο να προλάβει μια συζήτηση με ανταλλαγή λογικών ή έστω λογικοφανών επιχειρημάτων.

Όσοι καταφεύγουν στη χρήση αυτών των λέξεων με στόχο την προκαταβολική αδρανοποίηση του «αντιπάλου» είναι εκείνοι που συνήθως έχουν τις χειρότερες προθέσεις, διαπράττουν τα χειρότερα ανομήματα και τα ξεπλένουν με μια σειρά από ωραία λόγια, ασύνδετα μεταξύ τους αλλά με ισχυρό αντίκτυπο, λόγω της προπαγανδιστικής προεργασίας που έχει προηγηθεί.

Η μόνη λειτουργική αντιμετώπιση των ορθοπολιτικών τρικ είναι η ωμή αλήθεια. Το κάπνισμα και η υπερβολική κατανάλωση ποτού και φαγητού βλάπτουν την υγεία. Τα ναρκωτικά σκοτώνουν. Η υγεία είναι προτιμότερη της ασθένειας και η υπεράσπιση της ζωής είναι πολύ πιο χρήσιμη για την ανθρωπότητα από την επιδίωξη του θανάτου. Μπορεί να θίγουν ορισμένους όλα αυτά, αλλά ισχύουν.