Η Ανάσταση του Χριστού

Η γιορτή τούτη είναι και του Θεού και των ανθρώπων. Η Ανάσταση του Ιησού Χριστού δεν είναι συμβολική, όπως σκόπιμα καλλιεργείται τούτη η εντύπωση από αθεϊστικούς και νεοεποχίτικους κύκλους, αλλά κυριολεκτική. Ο Κύριος νίκησε τον Αδη και επέστρεψε ένσαρκος στη Γη για να δώσει τα τελευταία μηνύματα στους μαθητές του, τους Αποστόλους, που κλήθηκαν να διδάξουν τον Θείο Λόγο στην ανθρωπότητα.

Δίχως την ανάσταση του σώματος δεν έχει νόημα η γιορτή. Δίχως την αποδοχή του γεγονότος της κατανίκησης του θανάτου από τον Ιησού Χριστό δεν υπάρχει λόγος να πιστεύουμε σ’ Εκείνον, ούτε να ακολουθούμε τα βήματά Του. Αυτό ακριβώς διδάσκει και ο Απόστολος Παύλος στην Α΄ Προς Κορινθίους Επιστολή (15:12-18), όπου αναφέρει: «Εἰ δὲ ἀνάστασις νεκρῶν οὐκ ἔστιν, οὐδὲ Χριστὸς ἐγήγερται· εἰ δὲ Χριστὸς οὐκ ἐγήγερται, κενὸν ἄρα τὸ κήρυγμα ἡμῶν, κενὴ δὲ καὶ ἡ πίστις ὑμῶν. Εὑρισκόμεθα δὲ καὶ ψευδομάρτυρες τοῦ Θεοῦ ὅτι ἐμαρτυρήσαμεν κατὰ τοῦ Θεοῦ ὅτι ἤγειρε τὸν Χριστόν, ὃν οὐκ ἤγειρεν, εἴπερ ἄρα νεκροὶ οὐκ ἐγείρονται· εἰ γὰρ νεκροὶ οὐκ ἐγείρονται, οὐδὲ Χριστὸς ἐγήγερται. Εἰ δὲ Χριστὸς οὐκ ἐγήγερται, ματαία ἡ πίστις ὑμῶν· ἔτι ἐστὲ ἐν ταῖς ἁμαρτίαις ὑμῶν. ἄρα καὶ οἱ κοιμηθέντες ἐν Χριστῷ ἀπώλοντο».

Ο Απόστολος Παύλος σ’ αυτή την επιστολή, στο αμέσως επόμενο εδάφιο, εξηγεί ότι, όπως πεθαίνουν οι άνθρωποι εξαιτίας της σχέσης τους με τον Αδάμ, έτσι θα αναστηθούν μέσω της σχέσης τους με τον Χριστό: «Ἐπειδὴ γὰρ δι᾿ ἀνθρώπου ὁ θάνατος καὶ δι᾿ ἀνθρώπου ἀνάστασις νεκρῶν, ὥσπερ γὰρ ἐν τῷ Ἀδὰμ πάντες ἀποθνήσκουσιν, οὕτω καὶ ἐν τῷ Χριστῷ πάντες ζωοποιηθήσονται».

Αυτό γιορτάζουμε, αυτό θαυμάζουμε, αυτό προσδοκούμε: τη νίκη απέναντι στον θάνατο μέσω της ανάπτυξης σχέσης με τον Χριστό – κι αυτή η σχέση δεν μπορεί να αναπτυχθεί, αν δεν εφαρμόζουμε στη ζωή μας όσα δίδαξε.

Εμείς οι Ελληνες, που επιβιώσαμε στα σκοτεινά χρόνια της σκλαβιάς στους Τούρκους έχοντας ως μοναδική καταφυγή και ελπίδα το αναστάσιμο φως της πίστης μας, γιορτάζουμε με ιδιαίτερη λαμπρότητα και ένταση την Ανάσταση του Κυρίου – και γιορτάζει κάποιος αυτό που πιο πολύ αγαπά και εκείνο στο οποίο αληθινά πιστεύει. Το Γένος μας έχει αποδείξει την πίστη του στον Χριστό με αγώνες και θυσίες, και πάνω σ’ αυτή την πίστη στηρίζει και τις ελπίδες για ένα καλύτερο αύριο, για την εθνική ανάταση και τη συλλογική προκοπή.

Δεν μπορεί να υπάρξει ευτυχής και αρμονικός βίος ατόμου ή κοινωνίας χωρίς πίστη στον Θεό και δεν υπάρχει Χριστιανοσύνη δίχως πίστη στην Ανάσταση του Ιησού Χριστού. Είναι τόσο απλά τα πράγματα και τόσο σπουδαία.

Χριστός Ανέστη!