Η λαϊκιστικότερη κυβέρνηση της Μεταπολίτευσης επικαλείται τον λαϊκισμό ως φόβητρο και απόλυτο μπαμπούλα! Ο ίδιος ο πρωθυπουργός, στο μήνυμά του για την 21η Απριλίου και την επιβολή του στρατιωτικού καθεστώτος το 1967, ταύτισε τον λαϊκισμό με τα… τανκς, ενώ, μέσα στο νεφελώδες και αρκετά κακογραμμένο μήνυμά του, υπήρχε αναφορά ακόμα και στην Ουκρανία.
Το αντιφατικό της υπόθεσης είναι ότι ο κ. Μητσοτάκης χρησιμοποιεί κάθε τόσο λαϊκιστικά τερτίπια για να επιβιώσει πολιτικά, με τελευταίο τα «ψίχουλα» που έδωσε ως αύξηση στον κατώτατο μισθό, τα οποία παρουσίασε λες και τα δίνει από την τσέπη του, ενώ αυτά προέρχονται από τα ισχνά πλέον ταμεία των επιχειρήσεων – όσων έχουν κατορθώσει να επιβιώσουν από τη λαίλαπα των απανωτών lockdowns που επέβαλε η κυβέρνηση και του ανεξέλεγκτου κύματος ακρίβειας. Ο κ. Μητσοτάκης, αν επιθυμούσε να αποφύγει τον λαϊκισμό, θα όφειλε να μεριμνήσει για τις αυξήσεις των χαμηλόμισθων, αλλά και για τις μειώσεις του μη μισθολογικού κόστους που υποχρεούνται να καταβάλλουν οι επιχειρήσεις.
Λαϊκισμός είναι να περιφέρεται και ο ανεκδιήγητος υπουργός Ανάπτυξης στη Βαρβάκειο Αγορά των Αθηνών για να επιθεωρήσει τάχα ο ίδιος τους πάγκους, μη τυχόν και υπάρχουν φαινόμενα αισχροκέρδειας, και να… καμαρώνει για τις τιμές που είδε. Κι αυτό συμβαίνει σε μια χώρα όπου το κράτος, με τους εξωφρενικούς φόρους και τα τέλη που επιβάλλει, αισχροκερδεί ασύστολα σε βάρος των πολιτών.
Λαϊκισμός -εξοργιστικός και συνάμα αξιοθρήνητος- είναι ο Γρηγόρης Ψαριανός, διορισμένος υπάλληλος στο γραφείο του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Παναγιώτη Πικραμμένου και πρώην βουλευτής διαφόρων κομμάτων και κομματιδίων, να λέει «μετράμε σε πρωτοσέλιδα τώρα αν τα αβγά πήγαν από 2 2,20 ή αν το καρότο πήγε απ’ το 0,25 στο 0,45 και είναι λίγο ανατριχιαστικό να βλέπεις τέτοια πράγματα όταν στην Ουκρανία γίνεται αυτό που γίνεται».
Ολα τα παραπάνω, που φέρουν το «άρωμα» της κυβέρνησης Μητσοτάκη, είναι λαϊκισμός, και η κυβέρνηση νομίζει ότι θα επιβιώσει αν συνεχίσει να τον καταγγέλλει, χρεώνοντάς τον στους άλλους!
Μ.Η.Τ. 232120