Η στήλη παρακολουθεί από πολύ κοντά όλες τις παρασκηνιακές διεργασίες που αφορούν τη συγκρότηση προεδρείου στο σωματείο των ταξί, μετά τη νίκη που πέτυχε ο συνδυασμός του συνδικαλιστή της λαϊκής Δεξιάς Θύμιου Λυμπερόπουλου. Τις παρακολουθεί με θλίψη. Διότι ο στόχος της επίσημης Νέας Δημοκρατίας, να μην εκλεγεί πρόεδρος κάποιος που υπηρέτησε το κόμμα για δεκαετίες, επειδή δυσαρέστησε με την κριτική του τον πρόεδρο της Ν.Δ. στο παρελθόν, δυστυχώς, επιδιώκεται να επιτευχθεί με πρακτικές ξένες προς τη φιλελεύθερη παράταξη.
Γνωρίζουμε τα πάντα από όλα όσα συμβαίνουν στο «σκοτάδι», δυστυχώς όμως, επειδή σε αυτές τις περιπτώσεις δεν υπάρχουν αποδείξεις, είναι δύσκολο και να μιλήσουμε με ονόματα και διευθύνσεις. Γνωρίζουμε, όμως, άριστα ότι επιδιώκεται να εκλεγεί πρόεδρος των ιδιοκτητών ταξί κάποιος που δεν κατετάγη πρώτος στις προτιμήσεις τους. Είναι εντυπωσιακό ότι η πρακτική αυτή έρχεται σε πλήρη αντιπαράθεση με τις διακηρυγμένες θέσεις του κόμματος για την κεντρική πολιτική σκηνή. Πρωθυπουργός σε κυβέρνηση συνεργασίας θα πρέπει να είναι ο αρχηγός του πρώτου κόμματος, μας έλεγε τις προάλλες ο Γιάννης Οικονόμου. Πρόεδρος του σωματείου ιδιοκτητών ταξί, με βάση την ίδια λογική, δεν πρέπει να είναι ο επικεφαλής συνδικαλιστής του πρώτου σε ψήφους συνδυασμού; Τι ψάχνουμε τώρα, ε; Ντροπή.