«Καμπανάκι», πλέον, έχει σημάνει και στη ζάχαρη, καθώς τα αποθέματα στις αποθήκες των σούπερ μάρκετ έχουν τελειώσει. Το θέμα είναι πως οι χονδρέμποροι που δραστηριοποιούνται στην ελληνική αγορά, σύμφωνα με στελέχη του χώρου, διατηρούν αποθέματα στις αποθήκες τους, τα οποία κρατούν, επιδιώκοντας να τα πουλήσουν στην υψηλότερη δυνατή τιμή αισχροκερδώντας σε βάρος των πολιτών, ενώ την ίδια στιγμή η Πολιτεία παραμένει απλός θεατής.
Μάλιστα, πρόκειται για χονδρεμπορικές επιχειρήσεις, οι οποίες έχουν αγοράσει ποσότητες σε σημαντικά χαμηλότερες τιμές από τις αρχές του έτους. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι τις τελευταίες ημέρες η ζάχαρη ανατιμήθηκε κατά 0,35 ευρώ το κιλό και πλέον.
Τα καρτέλ της Ευρώπης
Πώς φτάσαμε, όμως, ως εδώ για το προϊόν της ζάχαρης; Είναι γεγονός ότι στην Ευρώπη υπάρχει έλλειψη στη ζάχαρη, με βάση τα αποθέματα που υπάρχουν. Και αυτό γιατί, ενώ η κατανάλωση ζάχαρης πανευρωπαϊκά σε ετήσια βάση κυμαίνεται στα 18.000.000 τόνους, η παραγωγή πέρυσι ήταν μειωμένη εξαιτίας και των καιρικών συνθηκών κατά 2.000.000 τόνους.
Τρεις τέσσερις εταιρίες πανευρωπαϊκά «κρατούν» στα χέρια τους τη ζάχαρη και είναι φανερό πως επιδίδονται σε ένα παιχνίδι κερδοσκοπίας με χαρακτηριστικά καρτέλ. Δεν είναι, άλλωστε, η πρώτη φορά που το κάνουν. Πριν από μία δεκαετία, σε ανάλογη περίπτωση, οι κολοσσοί της ζάχαρης εναρμόνισαν με τη μέθοδο του καρτέλ τις τιμές στα ύψη και έβγαλαν επιπλέον υπερκέρδη κοντά στα 3 δισ. ευρώ. Τότε ήρθε σε ύστερο χρόνο η αρμόδια Αρχή της Ε.Ε. να επιβάλει πρόστιμο της τάξης των 900.000.000 ευρώ.
Μια απλή αφαίρεση κερδών και προστίμου καταδεικνύει ότι τα μεγαθήρια στον χώρο της ζάχαρης ενθυλάκωσαν επιπλέον 2 δισ. ευρώ! Τέλος, η λύση για την αναπλήρωση του ελλείμματος βρέθηκε με την αγορά ζαχαρότευτλων από τρίτες χώρες, έπειτα από ειδική άδεια που δόθηκε από την Ε.Ε. ώστε να αγοράσουν το προϊόν αδασμολόγητο και να καλύψουν τη ζήτηση.
Τι έκαναν οι κυβερνήσεις όλα αυτά τα χρόνια; Διέλυσαν την παραγωγική βάση της χώρας στην παραγωγή τεύτλων. Παράλληλα, η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης (ΕΒΖ) ξεπουλήθηκε, με ευθύνη της κυβέρνησης και προσωπικά του Άδωνη Γεωργιάδη, χωρίς καμία μέριμνα για τους παραγωγούς και εγγυήσεις ότι η ΕΒΖ θα λειτουργεί ως βιομηχανία και όχι αποθηκευτικός χώρος που εκμεταλλεύεται η νέα διοίκησή της, η οποία επιδίδεται ουσιαστικά σε εισαγωγές.
Το αποτέλεσμα είναι τα τελευταία χρόνια να μειωθεί ακόμη περισσότερο η παραγωγή, ενώ ένα κομμάτι της σάπισε στα χωράφια, καθώς η τιμή για τον παραγωγό ήταν τόσο εξευτελιστική που δεν κάλυπτε ούτε το κόστος παραγωγής.
Μ.Η.Τ. 232120