Ποσοστώσεις πείνας στην Ε.Ε.

Η εποχή αποδεικνύει την ισχύ της ανάγκης για αυτάρκεια, ενώ οι γραφειοκρατικές ιδεοληψίες για απομάκρυνση της Ευρωπαϊκής Ενωσης από την πρωτογενή παραγωγή εξαϋλώνονται. Κάθε κράτος, είτε είναι μέλος της Ε.Ε. είτε όχι, μεριμνά για να εξασφαλίσει τα προς το ζην – κυριολεκτικά! Όποιος δεν παράγει τρόφιμα και δεν έχει όση ενέργεια χρειάζεται και θα πεινάσει και θα ξεπαγιάσει. Τόσο απλά και τόσο επικίνδυνα είναι τα πράγματα.

Ο πόλεμος Ρωσίας – Ουκρανίας μπορεί μέχρι στιγμής να είναι περιορισμένος σε γεωγραφικό επίπεδο, αλλά οι επιπτώσεις του είναι παγκόσμιες και βαρύτατες, ενώ οι αντιδράσεις που ήδη προκαλεί είναι αλυσιδωτές. Εδώ και ημέρες διαπιστώνουμε ότι όχι μόνο οι τιμές της ενέργειας έχουν πάρει την ανιούσα λόγω των κυρώσεων οι οποίες επιβάλλονται στη Ρωσία, αλλά και οι τιμές των τροφίμων – από τα σιτηρά και το κρέας έως τα τυποποιημένα προϊόντα. Ο πρόεδρος της Γαλλίας Ε. Μακρόν είπε στους ηγέτες του G7 στις Βρυξέλλες ότι «μπαίνουμε σε μια άνευ προηγουμένου επισιτιστική κρίση», αφού πάντα ο πόλεμος «κάνει τις χώρες να αντιμετωπίζουν δυσκολίες στο να προμηθεύονται σιτάρι και γενικότερα δημητριακά».

Στην Ελλάδα ο πόλεμος Ρωσίας – Ουκρανίας μπορεί να κοστίσει πολύ πιο ακριβά απ’ όσο αναμένεται και λόγω των κυβερνητικών αστοχιών στον χειρισμό των ζητημάτων που σχετίζονται με την κάλυψη των αναγκών της χώρας σε τρόφιμα και ενέργεια, αλλά και εξαιτίας των ψευδαισθήσεων, που έχουν καλλιεργηθεί από την εποχή του καθεστώτος του Κώστα Σημίτη.

Επί Σημίτη τα φιλοκυβερνητικά προπαγανδιστικά εργαλεία επιδίδονταν σε μια εκτεταμένη καμπάνια κατασυκοφάντησης του τομέα της πρωτογενούς παραγωγής και εκθειασμού του κλάδου των… υπηρεσιών. Σε πολλούς είχε σχηματιστεί η εντύπωση ότι ο λαός θα μπορούσε να μην παράγει κάτι, να μην καλλιεργεί τη γη, να εγκαταλείψει την κτηνοτροφία και την αλιεία, να πάψει να ασχολείται με τη βιομηχανία, τη βιοτεχνία και τη μεταποίηση και να έχει άφθονο εισόδημα τζογάροντας στο χρηματιστήριο ή αποκτώντας -με διάφορους τρόπους- χρήμα μέσω των ευρωπαϊκών επιδοτήσεων. Γι’ αυτό το μέγα ψέμα ευθύνη φέρει και η Ε.Ε., η οποία επιδοτούσε την εγκατάλειψη της πρωτογενούς παραγωγής από τους Ελληνες, θέτοντας εξωφρενικές ποσοστώσεις στην παραγωγή διαφόρων απαραίτητων για την επιβίωσή μας αγαθών.

Το εύκολο χρήμα πληρώνεται με ασύμφορο «επιτόκιο». Είναι ζήτημα εθνικής ασφάλειας να εξασφαλιστεί στοιχειώδης επάρκεια τροφίμων, ενέργειας, φαρμάκων και πρώτων υλών. Την ώρα της μεγάλης ανάγκης δεν υφίστανται ούτε συμμαχίες ούτε ποσοστώσεις ούτε ευρωδικαστήρια για να επιβάλλουν πρόστιμα και επίτροποι για να στέλνουν… οδηγίες.

Όσοι Ελληνες δύνανται πρέπει να επιστρέψουν στην πρωτογενή παραγωγή. Ολα τα υπόλοιπα οδηγούν σε προορισμούς, στους οποίους δεν θέλουμε να φτάσουμε.