Πολλές είναι οι χρυσές σελίδες της Ιστορίας μας, αλλά η 25η Μαρτίου 1821 ξεχωρίζει. Και μόνο η ανάγνωση και το άκουσμα της ημερομηνίας κάνουν την καρδιά κάθε Ελληνα να σκιρτά. Είναι, ίσως, εκείνη που συγκινεί περισσότερο απ’ όλες, γιατί οι συνθήκες ήταν άνισες, ο Αγώνας φάνταζε καταδικασμένος και το έπαθλο της ελευθερίας μόνο για να το πλησιάσουν οι επαναστατημένοι πρόγονοί μας έπρεπε να βαδίσουν μέσα στις φλόγες της Κόλασης.
Τα παλικάρια που στελέχωσαν τα αντάρτικα σώματα, τα οποία τα έβαλαν με την Οθωμανική Αυτοκρατορία, έπρεπε να κατέβουν ένα ένα όλα τα σκαλοπάτια μέχρι την έσχατη ένδεια, τον κίνδυνο και την απελπισία για να βρουν το ποθούμενο ένα χιλιοστό πιο μακριά από το αδύνατο.
Κι αυτό το «αδύνατο» έγινε δυνατό, γιατί το θέλησε ο Θεός όσο το θέλησαν κι οι άνθρωποι που τον παρακαλούσαν να ζήσουν ελεύθεροι στον τόπο όπου γεννήθηκαν και μεγαλούργησε το έθνος μας. Για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της πατρίδος την ελευθερία έγινε η Επανάσταση και πέτυχε, σε πείσμα των ενδοτικών της εποχής και κάθε άλλης εποχής.
Γι’ αυτό αρέσει, εμπνέει, συγκινεί και αγαπιέται τόσο πολύ το 1821. Γιατί είναι μια αλληλουχία ψυχικών νικών κόντρα σε υλική υπεροπλία πέραν πάσης περιγραφής. Ο Κολοκοτρώνης, ο Καραϊσκάκης, ο Νικηταράς ο Τουρκοφάγος, η Μπουμπουλίνα, η Μαντώ Μαυρογένους, οι Υψηλάντηδες, ο Καποδίστριας, οι Τζαβελαίοι, ο Μπότσαρης, ο Παπαφλέσσας και μυριάδες άλλοι πρωταγωνιστές του Αγώνα είναι κολόνες ήθους, τόλμης και αρετής πάνω στις οποίες στηρίζεται το έθνος μας.
Έχει τόση δύναμη το ’21, που αδυνατούμε ακόμα και σήμερα να τη συλλάβουμε. Είναι η ισχύς του παραδείγματος – η μεγαλύτερη όλων. Οι συνειδητοποιημένοι Ελληνες χριστιανοί ζουν και πορεύονται με αυτό το παράδειγμα, και αυτά τα πρότυπα δεν τα αλλάζουν με τίποτα στον κόσμο.
Η ενασχόληση με την Εθνεγερσία και η άντληση διδαγμάτων από τον μεγάλο Αγώνα των Ελλήνων για το υπέρτατο αγαθό της ελευθερίας είναι το ισχυρότερο αντίδοτο στην καλπάζουσα νόσο της παρακμής, που διαλύει τα έθνη της Δύσης.
Μ.Η.Τ. 232120