Το μίσος για τη Ρωσία, οι σχέσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το σκοτεινό παρελθόν των «απεσταλμένων» της Ουκρανίας
Το ημερολόγιο έγραφε 28 Φεβρουαρίου του 2022, όταν για πρώτη φορά, μετά την έναρξη του πολέμου της Ουκρανίας, οι αντιπροσωπίες του Βλαντιμίρ Πούτιν και του Βολοντίμιρ Ζελένσκι πραγματοποιούσαν την πρώτη τους επαφή στο Γκόμελ της Λευκορωσίας.
Στην αίθουσα όπου οι Ουκρανοί και οι Ρώσοι θα συζητούσαν τη διαδικασία ειρήνευσης επικρατούσε σιωπή, ενώ οι κάμερες των τηλεοπτικών σταθμών ήταν καρφωμένες στις θέσεις όπου σε λίγη ώρα θα κάθονταν οι «εκλεκτοί» των δύο προέδρων, του Βολοντίμιρ Ζελένσκι και του Βλαντιμίρ Πούτιν.
Λίγα λεπτά αργότερα οι πόρτες άνοιξαν και οι δύο αντιπροσωπίες πέρασαν στην αίθουσα. Μετά τις τυπικές χειραψίες οι δύο πλευρές κάθισαν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Τα φλας που χτυπούσαν επίμονα τα πρόσωπα των δύο αντιπροσωπιών ενέτειναν την αμηχανία των δύο πλευρών, που περίμεναν να αρχίσει ο πρώτος γύρος των ειρηνευτικών συζητήσεων εν μέσω πολεμικών επιχειρήσεων.
Το ενδιαφέρον των διεθνών μέσων γρήγορα στράφηκε στην ουκρανική πλευρά. Πρόσωπα άγνωστα στο ευρύ κοινό, τα μέλη της ουκρανικής αντιπροσωπίας βρέθηκαν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, με αναλυτές και ερευνητές να ψάχνουν πληροφορίες και στοιχεία για τους «εκλεκτούς» του Βολοντίμιρ Ζελένσκι.
Το δημοσιογραφικό ενδιαφέρον μπορεί να στράφηκε στον Νταβίντ Αρακχάμια, που κατέρριψε το διπλωματικό πρωτόκολλο εμφανιζόμενος με ένα καπέλο τζόκεϊ, όμως η έρευνα γύρω από τα πρόσωπα που αποτελούν τη διπλωματική… γραμμή κρούσης του Βολοντίμιρ Ζελένσκι φέρνει στο φως της δημοσιότητας μια σειρά στοιχείων που επί της ουσίας δείχνουν και τον πολιτικό προσανατολισμό που έχει ο Ουκρανός πρόεδρος.
Όλα τα πρόσωπα που συνθέτουν τη διπλωματική ομάδα του Βολοντίμιρ Ζελένσκι έχουν τρία συνεκτικά στοιχεία. Το πρώτο δεν είναι άλλο από το αντιρωσικό μένος, καθώς όσοι συμμετέχουν στις διαπραγματεύσεις, για διαφορετικούς λόγους, χαρακτηρίζονται από ένα άσβεστο μίσος κατά της Ρωσίας, των συμμάχων της, αλλά και του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν.
Το δεύτερο στοιχείο που ενώνει τους «εκλεκτούς του Ζελένσκι» είναι οι στενές επαφές που έχουν αναπτύξει με την Ευρωπαϊκή Ενωση και τη Βρετανία. Οι περισσότεροι εκ των Ουκρανών διαπραγματευτών, είτε μέσω συμμετοχής σε διεθνείς οργανισμούς είτε μέσω μη κυβερνητικών οργανισμών, έχουν αναπτύξει στενές σχέσεις με τις Βρυξέλλες και άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις.
Το τρίτο στοιχείο είναι πως η διαπραγματευτική ομάδα του Ζελένσκι δεν έχει στις τάξεις της ούτε έναν ανώτατο κρατικό ή διπλωματικό υπάλληλο με μακρά πείρα στη διαχείριση κρίσεων. Με άλλα λόγια, τα πρόσωπα που συμμετέχουν στις διαπραγματεύσεις αυτές είναι καθαρά προσωπικές επιλογές του Ουκρανού προέδρου.