Απέτυχαν παταγωδώς οι ενεργειακές επιλογές του Μητσοτάκη

Η κυβέρνηση τώρα τρέχει να καλύψει τις ανατιμήσεις που η ίδια δημιούργησε

Από τον Β. Γαλούπη

Η Ε.Ε. δίνει πλέον το πράσινο φως σε όσες ευρωπαϊκές χώρες έχουν λιγνίτη να στραφούν ξανά άμεσα εκεί για να σωθούν από το ενεργειακό κραχ λόγω πολέμου.

Όμως, ο υπουργός Ενέργειας Κώστας Σκρέκας το μόνο που έκανε χθες, «απαντώντας» στο πρωτοσέλιδο της «δημοκρατίας» για τον λιγνίτη, ήταν να «υποσχεθεί» μια πρωτοπόρο ενεργειακά Ελλάδα σε «5-6 χρόνια» από τώρα. Για το σήμερα, που «καίει» λόγω ακρίβειας, όμως, δεν έδωσε κάποια λύση, ούτε παρουσίασε ένα κυβερνητικό σχέδιο για την ενεργειακή επάρκεια της χώρας, αν η κρίση διαρκέσει μήνες. Σημειωτέον ότι στην Ε.Ε. εξετάζονται πλέον ακόμα και σενάρια για ρεύμα με το… δελτίο.

Ο κ. Σκρέκας, καλεσμένος στην εκπομπή του Open «Ωρα Ελλάδος», ερωτήθηκε από τους παρουσιαστές Άκη Παυλόπουλο και Ευλαμπία Ρέβη για τους λιγνίτες, με αφορμή την έρευνα της «δημοκρατίας». Ο υπουργός απάντησε, μεταξύ άλλων:

• «Η κυβέρνηση δεν βιάστηκε να κλείσει καμία λιγνιτική μονάδα. Εκλεισαν επειδή ήταν υπέργηρες και θέλανε δισεκατομμύρια ευρώ για να συνεχίσουν να πληρούν τους περιβαλλοντικούς όρους».

Δεν είναι ακριβώς έτσι, όμως. Τον Νοέμβριο του 2019 η κυβέρνηση Ν.Δ. μέσω του «Εθνικού Σχεδίου για Κλίμα και Ενέργεια» διακήρυττε ότι «η βασική προτεραιότητά της είναι η απολιγνιτοποίηση της χώρας μέχρι το 2028», με «απόσυρση όλων των μονάδων μέχρι τότε». Δύο χρόνια μετά, μάλιστα, μιλώντας στον ΟΗΕ ο Κυριάκος Μητσοτάκης επίσπευσε το κλείσιμο για το 2025. Κάτι που ολόκληρη Γερμανία θα κάνει το… 2038 και πάλι με επιφύλαξη. Όσο για τα… δισεκατομμύρια εκσυχρονισμού, όπως θα δούμε σήμερα στο β’ μέρος της έρευνας, η Γερμανία για τις ανάγκες των 83.000.000 κατοίκων της δαπάνησε μόλις 1,5 δισ. για τον πλήρη εκσυγχρονισμό όλων των μονάδων άνθρακα. Η ελληνική κυβέρνηση πολύ απλά δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ να κάνει κάτι.

• «Με φωτοβολταϊκά παράγεις με 40-50 ευρώ την ηλεκτρική μεγαβατώρα, όταν ο λιγνίτης κοστίζει 150-200 ευρώ. Εσείς πού θα επενδύατε; Στα φωτοβολταϊκά και αιολικά πάρκα, που προστατεύουν τον πλανήτη μας, ή σε τεχνολογία 40 προηγούμενων ετών; Η Ελλάδα έχει λιγνίτη με φτωχή θερμική αξία, άρα απαιτείται διπλάσιο κόστος, θεωρητικά, σε σχέση με Πολωνία ή Γερμανία». Κι εδώ δεν είναι έτσι τα πράγματα, όμως. Το μέσο μεταβλητό κόστος για τον λιγνίτη, παρά τα πρόστιμα για το διοξείδιο, παραμένει ασύγκριτα πιο συμφέρον σε σχέση με το εισαγόμενο φυσικό αέριο, που αποτελεί το βασικό καύσιμο της χώρας.

Οι ανανεώσιμες πηγές (φωτοβολταϊκά, ανεμογεννήτριες) μπορούν σήμερα να καλύψουν το πολύ το 25% των ενεργειακών αναγκών, υπό καιρικές προϋποθέσεις. Ο… φτωχός λιγνίτης, κατά τον κ. Σκρέκα, μπορεί να μην έχει τη θερμική αξία, π.χ., της Βουλγαρίας, όμως μέχρι πριν από μόλις λίγες δεκαετίες παρήγαγε ρεύμα για το 73% της χώρας, με τιμές προσιτές για τον κόσμο. Κι αν όντως είναι τόσο… ασύμφορος, που δίνει ενεργειακή επάρκεια στη χώρα για 45 χρόνια, για ποιο λόγο επιστρατεύθηκε ξανά τώρα άρον άρον από την πανικόβλητη κυβέρνηση, η οποία ανοιγοκλείνει μονάδες κατά το δοκούν;