Η εταιρία δέχεται με το αζημίωτο να εμφανίζεται διαχρονικά ως υπεύθυνη για τις αστοχίες του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης
Το τέλειο άλλοθι για όλες τις αστοχίες, διοικητικές και οικονομικές, του δημόσιου συστήματος κοινωνικής ασφάλισης αποτελεί διαχρονικά ο σφιχτός, σε σημείο πνιγμού, εναγκαλισμός του ΕΦΚΑ με την Intrasoft. Η συνυπεύθυνη εταιρία, από την πλευρά της, δέχεται αγόγγυστα (με το αζημίωτο φυσικά!) να παίρνει πάνω της όλο το φταίξιμο για τις μεγάλες καθυστερήσεις που παρατηρούνται, καθώς η μόνιμη επωδός, επίσημη και ανεπίσημη, είναι ότι «φταίει η εταιρία που δεν έχει ετοιμάσει ακόμη το λογισμικό».
Είναι, όμως, και ολίγον τι ανέξοδη, καθώς ελάχιστοι είναι αυτοί που τολμούσαν τα προηγούμενα χρόνια να την κατονομάσουν, λες και δεν είναι γνωστό ότι χωρίς την Intrasoft, τουλάχιστον από το 1992, δεν υπάρχει ΙΚΑ και, αντιστοίχως, από το 2017 που ιδρύθηκε, χωρίς αυτή δεν υπάρχει ΕΦΚΑ, αφού πρακτικά δεν μπορεί να λειτουργήσει τίποτα στον οργανισμό.
Τελευταίο παράδειγμα οι περίπου 70.000 συντάξεις παράλληλης ασφάλισης, για τις οποίες θα έπρεπε από τον Μάιο του 2016 να υπάρχει σημαντική προσαύξηση βάσει του νόμου Κατρούγκαλου. Εν ολίγοις, σε δύο μήνες συμπληρώνονται έξι χρόνια και ακόμη οι δικαιούχοι λαμβάνουν συντάξεις μειωμένες μεσοσταθμικά κατά 250 ευρώ! Οι κυβερνήσεις εναλλάσσονται έκτοτε, αλλά, όπως προείπαμε, η επωδός είναι η ίδια: «Φταίει η εταιρία που δεν έχει ετοιμάσει το λογισμικό». Ενδεικτικά, η «δημοκρατία» απευθύνθηκε στη διοίκηση του ΕΦΚΑ για το θέμα τουλάχιστον πέντε φορές από το περασμένο καλοκαίρι και, ανεπισήμως, η απάντηση ήταν πανομοιότυπη: «Σε λίγες εβδομάδες, σε 2-3 μήνες» κ.λπ.
Εμμέσως, η συνυπεύθυνη εταιρία παρουσιάστηκε να φταίει και για το άλλο μεγάλο φιάσκο της κυβέρνησης της Ν.Δ., την ψηφιακή σύνταξη, «που θα βγαίνει με το πάτημα ενός κουμπιού», όπως μας έλεγαν περιχαρείς ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης και ο τέως υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης τον Ιούλιο του 2020. Το μεγαλεπήβολο πρότζεκτ δεν υλοποιήθηκε ποτέ και ο κ. Βρούτσης έφυγε από το υπουργείο ως αποτυχημένος επειδή επί θητείας του οι εκκρεμείς συντάξεις πολλαπλασιάστηκαν αντί να εκμηδενιστούν. Παραδόξως, η εφαρμογή και των δύο αυτών πρωτοβουλιών κοστίζουν πάρα πολύ ακριβά στο κράτος, καθώς και τα δύο συνεπάγονται σημαντική αύξηση της συνταξιοδοτικής δαπάνης ως ποσοστό του ΑΕΠ. Μπορεί μεν η χώρα μας να θεωρείται από την Κομισιόν ότι κινείται «εντός ορίων», διατηρεί δε ποσοστό μεγαλύτερο του κοινοτικού μέσου όρου και, επομένως, αντιλαμβανόμαστε ότι θα έκανε τα πάντα για να μην κινητοποιήσει τα αντανακλαστικά των δανειστών.
Θολό παραμένει το τοπίο για το τι μέλλει γενέσθαι, αφού η εταιρία πουλήθηκε το φθινόπωρο, αντί τιμήματος 235.000.000 ευρώ από την ΙΝΤΡΑΚΟΜ στη δανέζικη πολυεθνική Netcompany, και μένει να αποδειχθεί εάν θα διατηρήσει την ίδια ισχύ και πρόσβαση στα κέντρα λήψης αποφάσεων και… συμβάσεων. Και αντίστοιχα το «ταλέντο» να εισπράττει τις όποιες αρρυθμίες…
Μ.Η.Τ. 232120