Μία διαδικασία που γίνεται στην Ελλάδα από το 1828 κατόρθωσε το επιτελικό κράτος της αριστείας επί κυβερνήσεως Κυριάκου Μητσοτάκη να εξελιχθεί σε ένα τεράστιο φιάσκο. Πέρα από το νέο φρούτο των αρνητών απογραφής, είναι ανυπολόγιστος ο αριθμός όσων (και παραλίγο ο υπογράφων), αν και ήθελαν, δεν μπόρεσαν να συμμετάσχουν στη διαδικασία, τη σπουδαιότητα της οποίας δεν κατάφεραν, παρόλο που είχαν όλο τον χρόνο, να εξηγήσουν στον πληθυσμό.
Αν και κατοικώ στον κεντρικότερο δρόμο της Καλλιθέας στην Αθήνα, έως χθες 13 Δεκεμβρίου, καταληκτική ημερομηνία για την απογραφή, δεν έφτασε ποτέ σε εμένα ο φάκελος με τον «πολυπόθητο» κωδικό. Αυτονοήτως, δεν κατέστη δυνατή η επικοινωνία με τους μόλις πέντε τηλεφωνικούς αριθμούς που διέθεσε η ΕΛ.ΣΤΑΤ.
Εν τέλει, η λύση βρέθηκε μέσω του… twitter, όπου χρειάστηκε να αφήσω ένα πιπεράτο σχόλιο στον επίσημο λογαριασμό της Αρχής. Αυτό πυροδότησε το φιλότιμο του υπαλλήλου που χειρίζεται τον λογαριασμό και, αφού του εξήγησα το πρόβλημα, έδωσε τους κωδικούς μέσω… inbox και ολοκλήρωσα τη διαδικασία της αυτοαπογραφής.
Κερασάκι στην τούρτα το γεγονός ότι, όταν του ανέφερα πως φάκελοι δεν είχαν φτάσει σε κανένα από τα εννέα διαμερίσματα της πολυκατοικίας, πρότεινε να μου δώσει τους κωδικούς για να απογράψω εγώ όλους τους ενοίκους.
Θα ήταν πραγματικά αστείο ως περιστατικό, εάν όλοι αντιλαμβανόμασταν πόσο σοβαρό ζήτημα είναι η απογραφή: Από το αποτέλεσμά της, δηλαδή τον αριθμό των κατοίκων αυτής της χώρας, εξαρτάται επί της ουσίας το μέλλον μας για την επόμενη δεκαετία. Το πόσοι είμαστε και πού κατοικούμε επηρεάζει από το ύψος της χρηματοδότησης εκάστου δήμου έως και το αν θα μας βάλουν το πιστόλι στον κρόταφο οι «εταίροι» για νέες μειώσεις στις συντάξεις! Επίσης, από αυτό εξαρτώνται τα χρήματα που έχουμε λαμβάνειν από τις κοινοτικές επιδοτήσεις, αλλά και όσα οφείλουμε εμείς να συνεισφέρουμε στον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό, τον αριθμό των ευρωβουλευτών, αλλά και όσων η Ελλάδα διορίζει σε μία πλειάδα διεθνών οργανισμών.
Σπ. Γεράρδης
Μ.Η.Τ. 232120