Λένε ότι κάθε κρίση γεννά ευκαιρίες. Αυτό ισχύει για όλους όσοι προκαλούν και συντηρούν τις κρίσεις. Οι υπόλοιποι δεν έχουν τόσες ευκαιρίες όσα προβλήματα και κινδύνους.
Τον Οκτώβριο του 2020 στην εφημερίδα μας δημοσιεύτηκε άρθρο σχετικά με τη ραγδαία αύξηση του πλούτου των δισεκατομμυριούχων εν μέσω πανδημίας. Συγκεκριμένα, γινόταν αναφορά στα συμπεράσματα έκθεσης της τράπεζας UBS και της εταιρίας συμβούλων PwC, όπου επισημαίνονταν τα εξής: «Το ράλι στα χρηματιστήρια και η αύξηση του τζίρου εταιριών των τομέων της πληροφορικής και της υγείας ώθησε την περιουσία των πλουσιότερων ανθρώπων του κόσμου να σπάσει το φράγμα των 10 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Η έκθεση, που καταπιάνεται με πάνω από 2.000 δισεκατομμυριούχους, στα χέρια των οποίων βρίσκεται περίπου το 98% του πλούτου αυτής της ομάδας του πληθυσμού, διαπιστώνει ότι η περιουσία τους αυξήθηκε κατά ένα τέταρτο και πλέον τους πρώτους μήνες της πανδημίας, φθάνοντας τα 10,2 τρισεκατομμύρια δολάρια τον Ιούλιο».
Όλοι μπορούμε να κάνουμε τις αναγωγές μας και να αναλογιστούμε πόσο μεγαλύτερα είναι τα κέρδη των δισεκατομμυριούχων σήμερα που πλησιάζουμε τη διετία έπειτα από το ξέσπασμα της πανδημίας του Covid-19.
Είναι προφανές ότι η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, με τις καραντίνες, τις απαγορεύσεις, τη δυσκολία μετακίνησης μεγάλων τμημάτων του παγκόσμιου πληθυσμού και τα εμπόδια που έχουν μπει στις πάσης φύσεως μεταφορές, ευνοούν τους ήδη μεγάλους – και ειδικά εκείνους που δεν ασχολούνται με την πρωτογενή παραγωγή, αλλά μπαίνουν ανάμεσα στον καταναλωτή και τον παραγωγό ως μεσάζοντες. Στις ημέρες μας οι κυρίαρχοι μεσάζοντες δεν είναι εκείνοι που μπαίνουν στον κόπο και αναλαμβάνουν το επιχειρηματικό ρίσκο να ενοικιάσουν χώρο, να προσλάβουν υπαλλήλους, να τους ασφαλίσουν, να πληρώνουν ασφαλιστικά ταμεία, ΦΠΑ και φόρο εισοδήματος. Οι βασικοί παίκτες του παγκόσμιου παιχνιδιού είναι οι ψηφιακοί μεσάζοντες, οι κολοσσοί του διαδικτύου, που δαπανούν ελάχιστα, δεν πληρώνουν φόρους (τουλάχιστον τα ποσά που θα αναλογούσαν στον κύκλο εργασιών τους) και κερδίζουν μυθώδη ποσά χωρίς κάποιο σημαντικό ρίσκο.
Στην Ελλάδα, όπου έχει επιβληθεί ανεπίσημη καραντίνα και περιορισμός κινήσεων των ανεμβολίαστων πολιτών, μαζί με το πολίτευμα πλήττονται και οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες. Οι φτωχοποιημένοι Ελληνες που για τους δικούς τους λόγους δεν εμβολιάστηκαν δεν δύνανται να πληρώνουν 10 και 20 ευρώ την εβδομάδα για να επισκέπτονται τα καταστήματα λιανικής. Θα παραγγέλνουν από το διαδίκτυο – κι αυτό ίσως να επιθυμούν εξαρχής να επιτύχουν εκείνοι που σκαρφίζονται τις εξωφρενικές απαγορεύσεις, οι οποίες επιβάλλονται εν ονόματι προστασίας της δημόσιας υγείας.
Γι’ αυτό όσοι έχουν και την οικονομική δυνατότητα αλλά και την ελευθερία κίνησης πρέπει να στηρίξουν τις τοπικές αγορές, να ενισχύσουν τα μικρομάγαζα της γειτονιάς και να βοηθήσουν να επιβιώσει η ελληνική οικονομία.
Μ.Η.Τ. 232120