Μπορεί η στήριξη της κυβέρνησης στην Άννα Διαμαντοπούλου για την κατάληψη της θέσης της προέδρου του ΟΟΣΑ να μην απέδωσε καρπούς, όμως, όπως έχει επανειλημμένα αποδειχθεί στην πρόσφατη ελληνική πολιτική Ιστορία, κανείς δεν πάει χαμένος.
Έτσι, διόλου έκπληξη δεν προκάλεσε η ανακοίνωση του διορισμού της Αννας Διαμαντοπούλου στη θέση της προέδρου της επιτροπής της Ε.Ε. για το μέλλον του κοινωνικού κράτους. Πρόκειται κατά κάποιους για μεγάλη επιτυχία του… αντιπροέδρου της Ε.Ε. και επιτρόπου για τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής Μαργαρίτη Σχοινά, ο οποίος μπόρεσε να «βολέψει» την κυρία Διαμαντοπούλου σε μία από τις θέσεις τις οποίες πηγές από τις Βρυξέλλες χαρακτηρίζουν «δοτές». Απ’ ό,τι φαίνεται όμως, εκτός από την παρέμβαση του κ. Σχοινά, ήταν απαραίτητη και η «προώθηση» της κυρίας Διαμαντοπούλου από πλευράς Μαξίμου, καθώς κρίθηκε ότι θα ήταν κρίμα σε μια τέτοια συγκυρία να μείνει «άνεργη», το όνομα της οποίας, εκτός από τον ΟΟΣΑ, είχε παίξει ακόμη και για την Προεδρία της Δημοκρατίας.
Πάντως, αξίζει να σημειωθεί ότι η… αποστολή της συγκεκριμένης επιτροπής ταιριάζει απόλυτα με κάποια από τα αφηγήματα που χρησιμοποιούνται από το Μέγαρο Μαξίμου για να δικαιολογηθούν συγκεκριμένες πολιτικές επιλογές του. Στην αποστολή αυτή περιλαμβάνεται η ανάλυση των επιπτώσεων των μεγάλων προκλήσεων του 21ου αιώνα, όπως η ψηφιακή μετάβαση, η κλιματική αλλαγή και οι ριζικές αλλαγές στις μορφές εργασίας. Ολα αυτά, υπό το πρίσμα των κυρίαρχων τάσεων (megatrends) της εποχής μας, όπως οι δημογραφικές αλλαγές, η συρρίκνωση του παραγωγικού ανθρώπινου δυναμικού, η γήρανση του πληθυσμού, αλλά και η παγκοσμιοποίηση και η ανάδυση των νέων κινδύνων που αναδείχθηκαν από την εμπειρία της πανδημίας. Το μόνο που ελπίζει κανείς είναι ότι δεν κάηκε κάποιο από το διπλωματικό κεφάλαιο που τόσο απεγνωσμένα χρειάζεται η χώρα μας σε πληθώρα άλλων ζητημάτων, προκειμένου να «τακτοποιηθεί» η κυρία Διαμαντοπούλου και να συνεχιστεί η… διεθνής καριέρα της στις Βρυξέλλες.
Μ.Η.Τ. 232120