Όσα έχουν συμβεί από την Παρασκευή, με την απαγόρευση κυκλοφορίας εφημερίδας με δικαστικά τερτίπια κατ’ εντολήν επιχειρηματία, δεν αποτελούν μια μεμονωμένη ιδιωτική αντιπαράθεση, αλλά σοβαρό θεσμικό ζήτημα και εκτροπή που ανοίγει επικίνδυνες κερκόπορτες για τη δημοκρατία στον τόπο μας. Αυτά που καταγγέλλονται από την εφημερίδα «Μακελειό», εάν ισχύουν, συνιστούν παραβίαση του Συντάγματος και προσβολή του πολιτεύματος.
Ο εφοπλιστής Βαγγέλης Μαρινάκης πέτυχε να απαγορεύσει τη διανομή της εφημερίδας «Μακελειό» επειδή θεωρεί ότι η εφημερίδα τον θίγει. Ενας δικαστής φέρεται ότι ενέκρινε την προληπτική λογοκρισία και ότι έδωσε προσωρινή εντολή, έως την εκδίκαση προσωρινής διαταγής (προσωρινής… της προσωρινής δηλαδή!) να μη δημοσιευτεί τίποτα που να αφορά τον εφοπλιστή. Και το πρακτορείο διανομής Τύπου, που όλως τυχαίως ελέγχει μονοπωλιακά ο ίδιος εφοπλιστής, εφάρμοσε τάχιστα την απόφαση και δεν διένειμε την εφημερίδα.
Μάλιστα, το «Μακελειό» κατήγγειλε ότι δεν επετράπη η είσοδος στον εκπρόσωπο της εφημερίδας εντός του χώρου διανομής, γεγονός παράνομο!
Η εφημερίδα σε ανακοίνωσή της ανέφερε: «Οι υφιστάμενοι και εργαζόμενοι του εφοπλιστή και των κυρίων Π. Τζένου και Ι. Κουρτάκη (πρωτοπαλίκαρα και σκιώδη αχυράνθρωποι του επιχειρηματία) απαγόρευσαν στις εγκαταστάσεις του Αργους την είσοδο του υπευθύνου κυκλοφορίας κατά τον νόμο της εφημερίδος μας, κάτι που υποχρεούται να κάνει η εταιρία του Αργους, όπως προβλέπει το Σύνταγμα και η κείμενη νομοθεσία.
Στο ερώτημα του υπευθύνου κυκλοφορίας της εφημερίδος μας “εάν η εφημερίδα μας κυκλοφορήσει στα περίπτερα”, απάντηση δεν υπήρξε. Το πρακτορείο Αργος, ως γνωστόν, βάσει των κείμενων διατάξεων είναι όχι μόνον υποχρεωμένο, αλλά επιβεβλημένο να επιτρέπει καθημερινά την είσοδο στον κατά νόμο υπεύθυνο της εφημερίδος μας για να επιτηρεί και να φροντίζει την απρόσκοπτη μεταφορά και διανομή του φύλλου. Μάλιστα, κατά την ενημέρωση που έλαβε ο εκπρόσωπός μας στο Αργος, φύλακες και υπεύθυνοι διανομής απείλησαν τον άνθρωπό μας πως… εάν δεν αποχωρήσει θα καλέσουν την Αστυνομία για να τον πάνε Αυτόφωρο! Ως εκ τούτου η ΜΑΚΕΛΕΙΟ ΕΠΕ είναι υποχρεωμένη να προσφύγει στη Δικαιοσύνη για να βρει το δίκιο της».
Η εφημερίδα πράγματι δεν κυκλοφόρησε και είναι άγνωστο τι θα συμβεί σήμερα. Τέτοιες εκτροπές, όπως έχει δείξει η Ιστορία, παίρνουν τη μορφή χιονοστιβάδας. Σήμερα μπορεί να είναι το «αντιπαθητικό» και «κίτρινο» για κάποιους «Μακελειό». Αύριο όμως μπορεί να είναι ο οποιοσδήποτε τολμάει να αρθρώσει λόγο μη αρεστό σε συγκεκριμένα κέντρα, τα οποία έχουν αποκτήσει μια δεσπόζουσα και άκρως αντιθεσμική θέση.
Η Πολιτεία θα πρέπει να ενεργοποιήσει άμεσα θεσμικά αντίβαρα, αυτά που έπρεπε ήδη να υπάρχουν, προκειμένου να εμποδίσει την καταστρατήγηση του Συντάγματος και την de facto κατάργηση του δημοκρατικού πολιτεύματος. Μπορεί όμως η Πολιτεία να αντιδράσει; Διαθέτει τις ηθικές -και όχι μόνο- αντιστάσεις να αποτρέψει τη διάλυση κάθε έννοιας δικαίου; Θέλει να προστατεύσει την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και απόψεων ή κρυφογελάει γιατί προκρίνει τέτοιες ενέργειες φίμωσης;
Αυτή η υπόθεση υπενθυμίζει και την «ανωμαλία» που υπάρχει στη χώρα με το καθεστώς διανομής Τύπου, που γίνεται μέσω μονοπωλίου και μάλιστα από πρόσωπα που οι ίδιοι έχουν εφημερίδες και προσωπικά συμφέροντα. Αδιανόητα πράγματα για κάθε ευνομούμενη δυτική χώρα…
Από την άλλη υπάρχει και ένα ευρύτερο ζήτημα για τον Τύπο και τις σχέσεις του με την εξουσία. Ουδείς αναρωτήθηκε πώς είναι δυνατόν ένας επιχειρηματίας να προβαίνει σε «επενδύσεις» δεκάδων εκατομμυρίων, σε επιχειρήσεις που φέρεται ότι είναι ζημιογόνες. Εκτός κι αν ο σκοπός είναι η άσκηση πίεσης για άλλες υποθέσεις και εκκρεμότητες με τη Δικαιοσύνη.
Τα τελευταία εικοσιτετράωρα συμβαίνουν καταστάσεις οι οποίες δεν έχουν προηγούμενο σε περίοδο δημοκρατικής διακυβέρνησης, όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά για ολόκληρη -τουλάχιστον- τη Δύση.
Πρόκειται για μία διολίσθηση άνευ προηγουμένου, η οποία όμως είχε οργανωθεί συστηματικά, με ελάχιστους να αντιδρούν. Τα τελευταία δύο χρόνια ανακύπτουν μονίμως υποθέσεις με άρωμα παρακράτους, που μάλιστα γιγαντώνεται. Ως πού θα φτάσει αυτός ο κατήφορος που πλέον έχει λάβει τα χαρακτηριστικά αλλοίωσης του πολιτεύματος;
Μ.Η.Τ. 232120