ΚΙΝ.ΑΛ.: Γιατί έγινε «Δελφινάριο»!

Καταιγιστικό ντόμινο εξελίξεων, που συγκλονίζει το κόμμα, προκάλεσε η απόφαση της Φώφης Γεννηματά να αποσυρθεί από την εσωκομματική κούρσα των εκλογών στο Κίνημα Αλλαγής για λόγους υγείας – Στην ουρά για την αρχηγία

Από τον Γιώργο Χατζηδημητρίου

Η απόφαση της Φώφης Γεννηματά να αποσυρθεί από την εσωκομματική κούρσα των εκλογών στο Κίνημα Αλλαγής για λόγους υγείας προκάλεσε ένα καταιγιστικό ντόμινο εξελίξεων, που συγκλονίζει το κόμμα της και δεν αφήνει ανέπαφο το σκηνικό του δικομματικού ανταγωνισμού μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ.

Τα πράγματα, όπως συμφωνούν τα πολιτικά ρετιρέ, κινούνται πλέον επί ξυρού ακμής. Oλα μαρτυρούν ότι το ΚIN.ΑΛ. εισέρχεται πλησίστιο σε μια αβέβαιη εποχή, όπου οι επικείμενες μάχες αποκτούν αυτονόητα υπαρξιακό χαρακτήρα. Η «καλή στρατιώτης» Φώφη ήταν για πολλούς μια βολική λύση. Παρέλαβε ένα κόμμα «στελθ» από τον… «ύπαρχο» του Σαμαρά, Ευάγγελο Βενιζέλο, που δεν το έπιαναν ούτε καν τα δημοσκοπικά ραντάρ, διπλασίασε τη δύναμή του, περνώντας μέσα από τις «συμπληγάδες» του νέου διπολισμού, και προσπάθησε να του δώσει με τις δυνάμεις και τις δυνατότητες που είχε έναν διακριτό ρόλο στο πολιτικό σκηνικό. Η προσπάθειά της αμφισβητήθηκε σε κάθε βήμα. Και τώρα, που ανακοίνωσε αίφνης ότι αποσύρεται, προκαλεί ένα αμήχανο κενό, μέσα στο οποίο, όπως παρατηρεί κανείς τις τελευταίες ημέρες, συντρίβεται σε δημόσια θέα η ματαιοδοξία των επιγόνων, κάποιοι από τους οποίους με απογοητευτικά άκομψο τρόπο προσπαθούν να βάλουν στη μοιρασιά τα πολιτικά της ιμάτια…

Στο ίδιο το ΚΙΝ.ΑΛ., οι απρόσμενες εξελίξεις φαίνεται πως απελευθέρωσαν προσωπικές φιλοδοξίες που στάλιζαν μέχρι τώρα κάτω από την ευεργετική για όλους, όπως αποδεικνύεται, παρουσία της προέδρου, απειλώντας να μετατρέψουν την επικείμενη εκλογή σε αγώνα δίχως αύριο. Από το βράδυ της περασμένης Δευτέρας, οπότε μαθεύτηκαν με γενναιότητα και αξιοπρέπεια από την ίδια τα δυσάρεστα νέα, δεν πέρασε μέρα που να μην εμπλουτίζεται η μάχη των δελφίνων με κάποιο νέο πρόσωπο. Ο συνωστισμός υποψηφίων, όμως, η καχυποψία που διέπει τις μεταξύ τους σχέσεις και οι σκληροί διαγκωνισμοί παράγουν ένα πολιτικά απωθητικό θέαμα.

Είναι ενδεικτικό ότι την περασμένη Παρασκευή η Επιτροπή Δεοντολογίας, σε εκρηκτικό κλίμα και αφού προηγουμένως διεκόπη εν μέσω θερμών αντεγκλήσεων η συνεδρίαση, αποφάσισε οι εκλογές να διεξαχθούν κανονικά στις 5 και, αν χρειαστεί, να επαναληφθούν στις 12 Δεκεμβρίου, όπως και να παραταθεί η προθεσμία υποβολής υποψηφιοτήτων μέχρι την προσεχή Πέμπτη 21 Οκτωβρίου, καθώς και να ελεγχθούν εξονυχιστικά και όχι δειγματοληπτικά οι υπογραφές (5.000 το λιγότερο) που θα υποβάλουν οι υποψήφιοι. Η απόφαση αυτή αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να υποβληθεί και νέα υποψηφιότητα στο «παρά πέντε» της εκλογικής μάχης. Η συζήτηση αφορά κατεξοχήν τον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος, κατά πολλούς, «είναι το χαρτί που λείπει» από αυτό το τραπέζι.

Ο πρώην πρωθυπουργός, ο οποίος ξεκαθάρισε από την αρχή ότι εκείνο που προέχει αυτές τις στιγμές «είναι η υγεία της Φώφης», δεν έχει αφήσει μέχρι στιγμής κανένα περιθώριο παρερμηνειών. Είναι αλήθεια ότι στελέχη και απλός κόσμος της παράταξης, που πιστεύει ακόμα στη λάμψη του οικοσήμου και την αταβιστική δύναμη των ονομάτων, τον προτρέπουν να κατέβει στην αρένα. Οι προθέσεις του, όμως, παραμένουν ερμητικά «κλειστές» για την ώρα. Μέχρι τουλάχιστον την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές. Διότι κανείς δεν αποκλείει την εκδοχή να διαβεί τον Ρουβίκωνα και να δηλώσει τις επόμενες ημέρες «παρών», βάζοντας φωτιά στις εσωκομματικές κάλπες… Όσο κι αν οι υποψήφιοι ομνύουν στην ενότητα και τη μαζική συμμετοχή των πολιτών, εντούτοις η εικόνα που εκπέμπει αυτή την εποχή το ΚΙΝ.ΑΛ., όπως παρατηρεί η πολιτική αγορά, παραπέμπει σε ένα ομοσπονδιακό κόμμα με προσωπικότητες χαμηλού βεληνεκούς, που ερίζουν για να κατοχυρώσουν μελλοντικά προγεφυρώματα. Ξαφνικά, την Παρασκευή, στο παιχνίδι, μετά τους Παύλο Γερουλάνο και Βασίλη Κεγκέρογλου, μπήκε και ο εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος Παύλος Χρηστίδης, ανεβάζοντας τον αριθμό των διεκδικητών σε έξι.

Ο ίδιος, μέσω… κύκλων του, υποστηρίζει ότι ενημέρωσε προηγουμένως την κυρία Γεννηματά, από την οποία πάντως εισέπραξε, όπως έγινε γνωστό, την αυστηρή σύσταση που επαναλαμβάνει στερεότυπα τις τελευταίες ημέρες, ότι παραμένει εγγυήτρια της ενότητας του κόμματος και ότι δεν εξουσιοδοτεί κανέναν να ομιλεί εξ ονόματός της.

Το ντέρμπι μεταξύ Φώφης – Ανδρουλάκη, στο οποίο οι περισσότεροι στοιχημάτιζαν, αποκτά τώρα διαφορετικά χαρακτηριστικά. Ερίζουν πλέον για το «γεννηματικό» ακροατήριο, το πιο συγκροτημένο στελεχιακά στο κόμμα, ο ευρωβουλευτής (Ν. Ανδρουλάκης) με τον Χάρη Καστανίδη. Ο πρώτος, σύμφωνα με την ίδια την κυρία Γεννηματά, «δοξάστηκε κρυπτόμενος» στις Βρυξέλλες, τις οποίες αρνείται να εγκαταλείψει, όπως σημειώνουν δηλητηριωδώς συνυποψήφιοι, για οικονομικούς λόγους, ενώ, εάν εκλεγεί, τότε θα επικρατήσει μια πρωτότυπη δυαρχία στο ΚΙΝ.ΑΛ. με άλλον πρόεδρο και διαφορετικό εκπρόσωπο στη Βουλή.

Για τον Χ. Καστανίδη, που υπήρξε κάποτε ο νεότερος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, η πρόεδρος του κόμματος υπαινίχθηκε σαφώς ότι δεν διαθέτει τον απαιτούμενο αριθμό υποστηρικτών, έχοντας μικρή απήχηση στο κόμμα και στην κοινωνία. Συνεργάτες του, πάντως, υποσημειώνουν ότι χάρη στις προσπάθειές του για τη διασταλτική ερμηνεία του Συντάγματος κάθισαν στο σκαμνί διεφθαρμένοι πολιτικοί στη χώρα… Διόλου κολακευτική, εξάλλου, είναι η άποψη της ίδιας της Φώφης Γεννηματά, αλλά και όλων των συνυποψηφίων του, για τον Ανδρέα Λοβέρδο. Όχι μόνο επειδή κάποια στιγμή αποχώρησε από το κοινό σπίτι, αλλά κυρίως γιατί σήμερα αλληθωρίζει, χωρίς ενδοιασμό, προς το Μαξίμου.

Εντελώς ανεδαφική και ανερμάτιστη χαρακτηρίζεται από όλες τις πλευρές η υποψηφιότητα του Χρηστίδη. Και, από την άλλη, για τον Βασίλη Κεγκέρογλου, ο οποίος από τότε που ήταν ο μόνος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ που διασώθηκε στην άλλοτε πράσινη Κρήτη «το πήρε» όπως λένε «ψηλά», σύντροφοί του δηλώνουν πως έγνοια του είναι να διασώσει ισοβίως την έδρα.
Η ασθένεια της Φώφης αναθέρμανε τις φιλοδοξίες και του συνεπή Π. Γερουλάνου, ο οποίος δεν ακολούθησε τον Γ. Παπανδρέου στο Κίνημα Δημοκρατικού Σοσιαλισμού το 2015 και παρέμεινε στο ΠΑΣΟΚ, υποστηρίζοντας στο τελευταίο έκτακτο συνέδριο ότι το κόμμα δεν έπρεπε να διαλυθεί και ότι, αντίθετα, έπρεπε να αλλάξει η ηγεσία.