Ο Σεμπάστιαν Κουρτς έδωσε 1.000.000 ευρώ κρατικού χρήματος για στημένες δημοσκοπήσεις και ευμενή προς το πρόσωπό του δημοσιεύματα, πιάστηκε στα… πράσα και υποχρεώθηκε σε παραίτηση από την Καγκελαρία της Αυστρίας. Στην Ελλάδα ο Κυριάκος Μητσοτάκης τάισε τα ΜΜΕ με 20.000.000 ευρώ με τη λίστα Πέτσα και 18.500.000 με τη λίστα Κικίλια και δεν τρέχει τίποτα! Αυτές είναι οι πρώτες σκέψεις που κάνουν αρκετοί Ελληνες πολίτες που ενημερώθηκαν για τις εξελίξεις στην Αυστρία. Η μεγάλη μας διαφορά με την Αυστρία αλλά και με άλλες λειτουργικές δημοκρατίες είναι η διαμόρφωση του πολιτικού συστήματος και οι άγραφοι «νόμοι» που διέπουν το σύστημα εξουσίας.
Η κατάσταση στην οποία βρίσκεται το πολιτικό σύστημα της Ελλάδας οφείλεται σε τρεις παράγοντες: στα κατάλοιπα της Τουρκοκρατίας, στον κοτσαμπασισμό και στην ξενοκρατία. Η αλληλεπίδραση αυτών των νοσογόνων παραγόντων έχει φέρει τα πράγματα στη σημερινή κατάσταση, στην επικράτηση μιας τριτοκοσμικού τύπου οικογενειοκρατίας, που προσβάλλει την αξιοπρέπεια του ελληνικού λαού και υπονομεύει τους θεσμούς και το πολίτευμα. Αυτή η σύγχρονη ολιγαρχία χρησιμοποιεί την πολιτική, τους νόμους και τους μηχανισμούς του κράτους για να διαιωνίζει την παραμονή της στην εξουσία.
Ακόμα και όσοι είναι αδιάφοροι για τις τρέχουσες εξελίξεις γίνονται δέκτες των αποτελεσμάτων των πολιτικών που εφαρμόζει η παρακμιακή ελληνόφωνη «ελίτ». Η επιλεκτική εφαρμογή των νόμων, η αλαζονεία, η ευνοιοκρατία, η αναξιοκρατία και η διανομή του κρατικού χρήματος με στόχο την ενδυνάμωση της θέσεως της «φαμίλιας», του κόμματος, της συντεχνίας βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη του συλλογικού βίου.
Επιπλέον, ο μη δυνάμενος να αποκρυβεί πλουτισμός των ανθρώπων που πρωταγωνιστούν στην κομματική καθημερινότητα στέλνει σε όλους το μήνυμα της ανυπαρξίας δικλίδων ασφαλείας, οι οποίες θα εγγυώνται τα στοιχειώδη δικαιώματα των πολιτών και την εύρυθμη λειτουργία του πολιτεύματος.
Αν η κοινωνία μας θέλει στ’ αλήθεια να κάνει ένα βήμα μπροστά και να ξεφορτωθεί τα αχρείαστα βάρη του παρελθόντος, πρέπει να ακολουθήσει πιστά και γρήγορα το αυστριακό παράδειγμα. Να υποχρεώνονται σε λογοδοσία όσοι δεν έχουν ευθιξία…