Ένας ωκεανός λόγων δεν αρκεί για να αντικρούσει μια σταγόνα έργου. Η σοφία αυτού του αξιώματος επιβεβαιώθηκε και με το περιστατικό με το γαλλικό ερευνητικό πλοίο που ζήτησε άδεια από την Ελλάδα για να πραγματοποιήσει έρευνες μέσα στην περιοχή της ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας, νοτιοανατολικά της Κρήτης και δυτικά του 28ου μεσημβρινού.
Μόλις η Ελλάδα εξέδωσε σχετική NAVTEX, η Τουρκία προχώρησε μόνο σε αντι-NAVTEX και ταυτόχρονα έστειλε φρεγάτα στην ευρύτερη περιοχή και ζήτησε από το γαλλικό πλοίο να αποχωρήσει! Εν συνόψει, όσα ορθά είπε ενώπιον του Μεβλούτ Τσαβούσογλου ο κ. Δένδιας αμφισβητήθηκαν στην πράξη από τους Τούρκους.
Αν εξετάσουμε τα γεγονότα με ορθολογισμό και αντικειμενικότητα, θα διαπιστώσουμε ότι υπάρχουν πολλά γκρίζα, ανεξήγητα σημεία στο ελληνικό πολιτικό και διπλωματικό τοπίο. Η επίσημη κυβερνητική γραμμή είναι ότι ο κ. Δένδιας για να εκφραστεί όπως εκφράστηκε στην Αγκυρα έπαιρνε «γραμμή» από τον πρωθυπουργό κ. Μητσοτάκη.
Αν ισχύει αυτό, γιατί ο κ. Μητσοτάκης δεν έδωσε «γραμμή» στον υπουργό Εθνικής Αμύνης Ν. Παναγιωτόπουλο να αντιδράσει στην έμπρακτη αμφισβήτηση της κυριαρχίας μας; Μήπως του έδωσε τέτοια εντολή κι εκείνος την αγνόησε ή ο πρωθυπουργός ενδιαφέρεται μόνο για το θεαθήναι και όχι για την ουσία και διέταξε τον κ. Παναγιωτόπουλο να κάνει ότι δεν… είδε την αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας από την Τουρκία;
Το βασικό ζητούμενο στην πολιτική είναι η εφαρμογή της και όχι η επικοινωνία. Οι ευθείες αναφορές του κ. Δένδια στις τουρκικές παραβιάσεις του Διεθνούς Δικαίου και της αμφισβήτησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας είναι σωστές, αλλά δίχως τις πράξεις ο διασυρμός της Ελλάδας γίνεται ακόμα πιο… θεαματικός.
Αν η γείτων δεν σταματά να προκαλεί και να παρανομεί, το πρόβλημα δεν το έχει εκείνη (ούτως ή άλλως δεν έχει κανένα ενδιαφέρον για το δίκαιο), αλλά εμείς που δεν κάνουμε κάτι ουσιαστικό για να τη σταματήσουμε και περιοριζόμαστε, όπως οι κ. Μητσοτάκης και Παναγιωτόπουλος, να «μαρκάρουμε» την αντίπαλη ομάδα με τα… μάτια.
Μ.Η.Τ. 232120