Ο φετινός εορτασμός της εθνικής επετείου συνέπεσε με τη συμπλήρωση των 200 χρόνων από την Παλιγγενεσία, αλλά συνδυάζεται και με την πιο κρίσιμη ίσως συγκυρία για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Μάλιστα, κατά μια κάθε άλλο παρά θετική σύμπτωση ανήμερα την 25η Μαρτίου πραγματοποιήθηκε μέσω τηλεδιάσκεψης και η Σύνοδος Κορυφής των «27», που ουσιαστικά άναψε πράσινο φως για την «επαναπροσέγγιση» της Ε.Ε. με την Τουρκία, παρά τις διαρκείς προσκλήσεις και τη συνεχή παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου από τον Ερντογάν. Τα μεγάλα λόγια που είχαν ακουστεί νωρίτερα για την Επανάσταση των Ελλήνων το 1821 από τους εταίρους και συμμάχους δεν βρήκαν αντιστοίχιση στα διπλωματικά κείμενα που κυκλοφορούσαν λίγες ώρες αργότερα. Κι ας δεν έχουν αλλάξει και πολλά δύο αιώνες τώρα στη συμπεριφορά της Αγκυρας. Αντιθέτως, ο νεοοθωμανισμός αποτελεί το κυρίαρχο και επίσημο δόγμα της σύγχρονης Τουρκίας…
Απέναντι σε αυτή την κατάσταση θα περίμενε κανείς να έχουν εκλείψει οι «παραφωνίες» γύρω από τα θέματα που συγκροτούν την Ιστορία και την παράδοση του τόπου μας. Άλλωστε, πέρα από τις ανυπόστατες και ανιστόρητες θεωρίες που προβάλλουν κατά καιρούς, οι εθνοαποδομητές λειτουργούν εκ των πραγμάτων και ως υπηρέτες της τουρκικής προπαγάνδας και στρέβλωσης της πραγματικότητας. Δυστυχώς, βλέπουμε όμως ότι -έστω και σε μικρότερο βαθμό σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια- οι κήρυκες του εθνομηδενισμού επιμένουν να παίζουν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο το παιχνίδι της υπονόμευσης της εθνικής αλήθειας.
Άλλοι κινούνται από ιδεοληπτικές εμμονές, άλλοι από συμπλέγματα και άλλοι από προφανείς σκοπιμότητες. Όποια κι αν είναι τα κίνητρα, όποιες κι αν είναι οι προθέσεις, το αποτέλεσμα που επιχειρείται είναι το ίδιο. Η διάβρωση της ιστορικής πραγματικότητας και η απαξίωση της εθνικής παράδοσης -στο όνομα μιας δήθεν, κούφιας, επιστημονικότητας- δεν είναι κάτι αθώο. Ειδικά στις σημερινές πονηρές εποχές, που κάθε λέξη έχει τη σημασία της και κάθε αφήγημα γίνεται εργαλείο για να αλλοιώνονται και να καθηλώνονται συνειδήσεις.
Περισσότερο από κάθε άλλη φορά τώρα είναι υψίστης σημασίας η ανάγκη να απομονωθούν οι κάθε λογής αποδομητές της Ιστορίας μας. Να μείνουν χωρίς ακροατήριο για τα ψεύδη και τις αναλήθειές τους. Μόνο έτσι θα πάψουν να έχουν λόγο ύπαρξης και καμιά Κερκόπορτα δεν θα μπορεί να ανοίξει…