Συμπληρώνονται σήμερα 25 χρόνια από τη νύχτα της προδοσίας των Ιμίων. Η χώρα μας, έχοντας χείριστη ηγεσία, ανάξια του λαού και της πολυχιλιετούς ιστορίας του έθνους, έφτασε στο σημείο να καταπιεί τη μεγαλύτερη προσβολή από συστάσεως του σύγχρονου κράτους: η σημαία μας υπεστάλη από εθνικό έδαφος, το Αιγαίο γκριζαρίστηκε προς όφελος των Τούρκων και τρεις ηρωικοί αξιωματικοί έπεσαν την ώρα της άσκησης του καθήκοντός τους – κι όλα αυτά δίχως να πέσει ούτε μία τουφεκιά!
Ο ξένος Τύπος ανέφερε σκωπτικά ότι «οι Ελληνες κατάπιαν την υπερηφάνεια τους» και οι Τούρκοι πανηγύρισαν έξαλλα. Ολόκληρη η οκταετία του καθεστώτος Σημίτη ήταν αιτία και αφορμή για αδιάκοπους πανηγυρισμούς των Τούρκων…
Ο Ελληνικός Στρατός εκείνη την περίοδο είχε υπεροπλία έναντι του προαιώνιου εχθρού, αλλά η κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη, μη έχοντας την παραμικρή σχέση με την ουσία της αποστολής της πολιτικής, που είναι η υπεράσπιση της αξιοπρέπειας και της εδαφικής ακεραιότητας της Ελλάδας, διέταξε άτακτη υποχώρηση. Ηταν μια δεινή ήττα, μια ντροπή που γράφτηκε με μελανά χρώματα στην κατά τα άλλα ένδοξη Ιστορία μας. Μια ήττα του πρωθυπουργού χρεώθηκε στον λαό και φορτώθηκε στις πλάτες των επόμενων γενεών.
Η πανωλεθρία του Κώστα Σημίτη τη νύχτα των Ιμίων δεν είναι μια συγκυριακή ήττα, η οποία προέκυψε κατά τη διάρκεια του χειρισμού μιας κρίσης που κλιμακώθηκε. Η υποχώρηση της χώρας μας και ο διεθνής διασυρμός της Ελλάδας είναι τα γνήσια τέκνα της ιδεολογίας του Κώστα Σημίτη, της νοοτροπίας με την οποία άσκησε εξουσία και της ποιότητας της πολιτικής την οποία υπερασπίστηκε και εφάρμοσε.
Τα Ίμια είναι η σημαντικότερη, χειροπιαστή απόδειξη ότι αυτά που πίστευε ο Κώστας Σημίτης πολλούς μπορούσαν να έχουν ωφελήσει και ωφέλησαν, αλλά όχι τους Ελληνες. Οι Τούρκοι, οι Γερμανοί, οι Αμερικανοί, οι ευρωπαϊκές τράπεζες και το διεθνές κατεστημένο σίγουρα βγήκαν κερδισμένοι από την οκταετία που διήρκεσε η πρωθυπουργία του πολιτικού προϊσταμένου του Τσουκάτου, του Μαντέλη, του Τσοχατζόπουλου και του Παπαντωνίου. Η Ελλάδα όμως ξεκίνησε τη σκοτεινή διαδρομή της σ’ ένα φρικτό σπιράλ θανάτου.
Τα πεπραγμένα της οκταετίας Σημίτη και οι συνέπειές τους απέδειξαν και κάτι που δεν πρέπει ποτέ να λησμονεί ο λαός μας: το εθνικό συμπίπτει με το οικονομικό. Δηλαδή, αποκλείεται να υπάρξει κυβέρνηση αφελληνισμένη, παγκοσμιοποιητική, διεθνιστική και ενδοτική στα εθνικά θέματα που θα προκαλέσει με τις επιλογές της θετικές εξελίξεις στο πεδίο της οικονομίας. Η νεοταξική κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη άφησε πίσω της βραδυφλεγείς οικονομικές βόμβες (υπερβολικός δανεισμός, το αμαρτωλό swap της Goldman Sachs κ.ά.) και υπονόμευσε την πορεία της χώρας για πολλές δεκαετίες.
Με λίγα λόγια, ό,τι έκανε στα εθνικά ο Σημίτης και η κυβέρνησή του το διέπραξε και στην οικονομία.
Μ.Η.Τ. 232120