Χαραμάδα σωτηρίας για το Δημοτικό των Αρκιών!

Ο μοναδικός μαθητής παίρνει απολυτήριο, αλλά μια οικογένεια ομογενών από τη Γερμανία επιθυμεί να ζήσει στο νησί

Ρεπορτάζ
Κέλλυ Φαναριώτη

Αναζωπυρώνονται οι ελπίδες να μην κλείσει τελικά το Δημοτικό Σχολείο των Αρκιών, το μικρότερο της Ευρώπης, που ύστερα από μισό αιώνα ύπαρξης θα τεθεί σε καθεστώς αναστολής λειτουργίας για κάποιο διάστημα και στη συνέχεια θα καταργηθεί, καθώς ο μοναδικός μαθητής του ολοκληρώνει φέτος την έκτη τάξη! Ωστόσο, δεν αποκλείεται στη μοναδική του αίθουσα να δεχτεί καινούργιους μαθητές!

Όπως εξηγεί στη «δημοκρατία» η δασκάλα του σχολείου Μαρία Τσιαλέρα, η οποία παλεύει τα τελευταία τέσσερα χρόνια για το ακριτικό νησάκι των 25 κατοίκων, μια οικογένεια ομογενών που ζει στη Γερμανία εκδήλωσε έντονο ενδιαφέρον να επαναπατριστεί, δίνοντας ανάσα στον τόπο και ζωή στο δημοτικό σχολείο.

«Δυστυχώς, δεν υπάρχει καμιά μέριμνα από το κράτος, κάποιο επιδοτούμενο πρόγραμμα που να ενθαρρύνει Έλληνες από κάθε γωνιά της χώρας αλλά και του κόσμου να έρθουν να ζήσουν στα ακριτικά νησιά. Η συγκεκριμένη οικογένεια κατάγεται από την Καβάλα, ωστόσο θέλει να έρθει να ζήσει εδώ για να αποκτήσει ποιότητα ζωής και να ενισχύσει τις εσχατιές της Ελλάδας» αναφέρει η δασκάλα.

Τον περασμένο Σεπτέμβριο ο πατέρας της οικογένειας επισκέφθηκε τη μικρή κουκκίδα γης των Δωδεκανήσων και γνώρισε διά ζώσης τη Μαρία Τσιαλέρα, η οποία τον ξενάγησε στο δημοτικό σχολείο που η φήμη του έχει κατά καιρούς «ταξιδέψει» σε όλο τον κόσμο, μέσα από δημοσιεύματα σε κορυφαία μέσα ενημέρωσης. «Ο πατέρας έδειξε μέσω βιντεοκλήσης στο κοριτσάκι του το σχολείο μας, θέλοντας να της δώσει μια πρώτη εικόνα από τον τόπο που θα μείνουν, εφόσον υπάρξουν οι κατάλληλες συνθήκες» λέει η κυρία Τσιαλέρα.

Η εκπαιδευτικός του ακριτικού νησιού προσθέτει ότι ακόμη μία μονογονεϊκή οικογένεια από τη βόρεια Ελλάδα έχει εκφράσει ενδιαφέρον για εγκατάσταση στους Αρκιούς, κάτι που δεν μπορεί να υλοποιηθεί προς το παρόν χωρίς τη βοήθεια του κράτους. «Το νησί σε λίγα χρόνια θα είναι έρημο. Το 80% του πληθυσμού του είναι υπερήλικες. Δυστυχώς, αντί να διαφημίζεται σαν το ωραιότερο προάστιο της Πάτμου, απεναντίας οι ιθύνοντες αδιαφορούν. Ακόμη και να βούλιαζε, πιστεύω, θα έκανε… χάρη σε μερικούς!» λέει με παράπονο.

Εκτός από την έλλειψη μαθητών, οι λιγοστοί κάτοικοι του νησιού αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα σοβαρό πρόβλημα με την απουσία γιατρού.

Σε περίπτωση που θα παραστεί ανάγκη θα πρέπει η θάλασσα να μην είναι φουρτουνιασμένη προκειμένου να μεταφερθεί ο ασθενής στην Πάτμο, στο κοντινότερο δηλαδή Κέντρο Υγείας. Φέτος, για πρώτη φορά στην ιστορία των Αρκιών, διορίστηκε γιατρός.

Όμως, τόσο ο χώρος που θα δέχεται ασθενείς όσο και το οίκημα στο οποίο θα στεγάζεται δεν έχουν επιδιορθωθεί, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι να συνεχίζουν να βρίσκονται στο έλεος της τύχης τους, αν τους συμβεί κάτι.

«Η δημοτική Αρχή Πάτμου, που θα έπρεπε να είχε προνοήσει για τις απαιτούμενες επισκευές καθώς και για τον εξοπλισμό που χρειάζεται, δεν ασχολείται καθόλου με αποτέλεσμα η γιατρός να μην έχει εγκατασταθεί στο νησί».

Αξίζει να σημειωθεί ότι η Μαρία Τσιαλέρα, η οποία βραβεύτηκε πριν από δύο χρόνια από την Ακαδημία Αθηνών για την αφοσίωση με την οποία εκτελεί το εκπαιδευτικό της έργο, βρίσκεται στους Αρκιούς έπειτα από δικό της αίτημα. Το όραμά της αφορά πλέον τη συνέχιση της λειτουργίας του πολύπαθου δημοτικού.

«Αγωνίζομαι να παραμείνει ανοιχτό, δεν με νοιάζει αν θα διδάσκω εγώ, αρκεί να μην κλείσει το σχολείο» καταλήγει.