Ασυλία στο «Άργος» από την Επιτροπή Ανταγωνισμού!

Ενεργοποιώντας το άρθρο 11 του ν. 3959/2011, η επιτροπή κλείνει τα μάτια στο μονοπώλιο του πρακτορείου διανομής, λόγω ανεπαρκούς νομοθεσίας!

Μία ακόμη δυσάρεστη έκπληξη από την Επιτροπή Ανταγωνισμού και τον πρόεδρό της Ιωάννη Λιανό αποτέλεσε η ανακοίνωση, πριν από λίγες ημέρες, πως η ανεξάρτητη Αρχή, «έχοντας υπόψη το άρθρο 11 του ν. 3959/2011 για κανονιστική παρέμβαση σε κλάδους της οικονομίας, αποφάσισε αυτεπαγγέλτως την εκκίνηση της σχετικής διαδικασίας στον κλάδο διανομής Τύπου».

Επεξηγηματικά, αξίζει να αναφέρουμε πως το άρθρο 11 της σχετικής νομοθεσίας, που αφορά την προστασία του ελεύθερου ανταγωνισμού, αναφέρει πως η Επιτροπή Ανταγωνισμού έχει τη δυνατότητα, εφόσον διαπιστώσει ότι σε έναν κλάδο της οικονομίας δεν υπάρχουν συνθήκες αποτελεσματικού ανταγωνισμού και κρίνει ότι συγκεκριμένα άρθρα δεν επαρκούν για τη δημιουργία τους, να λάβει κάθε αναγκαίο μέτρο για τη δημιουργία συνθηκών αποτελεσματικού ανταγωνισμού.

Ως γνωστόν, στη χώρα μας υπάρχει σήμερα μόνο ένα πρακτορείο διανομής Τύπου, και αυτό είναι το «Άργος», το οποίο όμως ελέγχεται από ευρύτερα συμφέροντα του εφοπλιστή αλλά και εκδότη εφημερίδων Βαγγέλη Μαρινάκη. Και, προφανώς, είναι παγκόσμια πρωτοτυπία η διανομή του Τύπου να ελέγχεται από έναν μόνο επιχειρηματία και εκδότη, καθώς αναπόδραστα αυτό του δίνει ένα μοναδικό εργαλείο πίεσης προς τους ανταγωνιστές του, προκειμένου να ωφεληθούν οι δικές του εφημερίδες ή ακόμη και να διαμορφωθεί ο ευαίσθητος χώρος του Τύπου, με τις δυνατότητες επηρεασμού της κοινής γνώμης που διαθέτει, όπως συμφέρει καλύτερα και τις υπόλοιπες επιχειρήσεις του.

Η Επιτροπή Ανταγωνισμού, ενεργοποιώντας το άρθρο 11 του ν. 3959/2011, μας λέει λοιπόν πως δεν φταίει η παραπάνω συνθήκη για το γεγονός πως δεν υπάρχει υγιής ανταγωνισμός στην αγορά διανομής Τύπου, αλλά η ανεπάρκεια της νομοθεσίας. Μας λέει, δηλαδή, με απόλυτη ακρίβεια, πως δεν αρμενίζουμε στραβά, αλλά ότι στραβός είναι ο γιαλός (οπότε… «ντάρι, ντάρι»…).

Δύο είναι τα βασικά θέματα, υπό το πρίσμα των οποίων η παρέμβαση του κ. Λιανού αποκτά ύποπτες αποχρώσεις. Το πρώτο είναι ότι μπορεί να προσφέρει ένα εξαιρετικό άλλοθι και παράλληλα ασυλία στο πρακτορείο Άργος, το οποίο επανειλημμένα τα τελευταία χρόνια παραβιάζει τη σχετική νομοθεσία, ώστε να ισχυριστεί πως τελικά δεν την παραβιάζει, απλά η νομοθεσία δεν επαρκεί. Κι αυτό, παρά το γεγονός ότι η ίδια η Επιτροπή Ανταγωνισμού έχει αποφασίσει στο πρόσφατο παρελθόν τη λήψη αυτεπάγγελτων ασφαλιστικών μέτρων κατά του πρακτορείου για κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης.

Το δεύτερο είναι η χρονική έκταση που μπορεί να πάρει μια τέτοια κανονιστική παρέμβαση. Αλήθεια, στο απροσδιόριστο και, ως εκ τούτου, αχανές μεσοδιάστημα, τι ακριβώς θα συμβαίνει με τις καταγγελίες που μπορεί να καταφθάνουν στην ανεξάρτητη Αρχή για παραβατική συμπεριφορά της Άργος; Υπάρχει περίπτωση να μπαίνουν στο ράφι με το πρόσχημα πως «τώρα συμπληρώνουμε τη νομοθεσία και, εάν δεν ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία, δεν μπορούμε να κρίνουμε μια συμπεριφορά ως παραβατική ή μη;».

Εάν ναι, τότε ο κ. Λιανός έχει βρει τον καλύτερο τρόπο, με όχημα τις εξαίρετες νομικές γνώσεις του, προκειμένου να «παγώσει» ένα ζήτημα το οποίο προφανώς του είναι εξαιρετικά δυσάρεστο, καθώς οποιαδήποτε ουσιαστική παρέμβαση θα τον έφερνε αντιμέτωπο με επιχειρηματικά συμφέροντα τα οποία φαίνεται πως δεν θέλει να δυσαρεστήσει. Γιατί η πραγματικότητα είναι πως η νομοθεσία δεν είναι ανεπαρκής, απλά για ακόμη μία φορά δεν εφαρμόζεται στη χώρα μας.

Τον Ιούνιο του 2019, λοιπόν, η Επιτροπή Ανταγωνισμού αποφάσισε τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων κατά της Άργος. Η συγκεκριμένη διαδικασία είχε εκκινήσει μερικούς μήνες πριν, όταν το πρακτορείο ανακοίνωσε πως επρόκειτο να αλλάξει μονομερώς την τιμολογιακή πολιτική του απέναντι στις εφημερίδες.

Η λήψη ασφαλιστικών θεωρήθηκε αναγκαία, καθώς, μεταξύ άλλων, η επιτροπή διαπίστωσε αδικαιολόγητη άρνηση πώλησης, τόσο μέσα από τον τρόπο που το πρακτορείο προσπάθησε να επιβάλει τη νέα συναλλαγματική πολιτική όσο και μέσα από την άρνηση διανομής του έντυπου Τύπου, η οποία δεν στηριζόταν «σε λόγους αντικειμενικά δικαιολογημένους».

Διαπίστωσε, ακόμη, διακριτική μεταχείριση σε σχέση με την πολιτική της επιστροφής των παρακρατηθέντων ποσών των ασφαλιστικών εισφορών μεταξύ των εκδοτικών επιχειρήσεων που είναι μέτοχοι της Άργος και μεταξύ των επιχειρήσεων που δεν μετέχουν στην Άργος.

Η απόφαση υποχρέωνε την Άργος να προχωρήσει σε ανάκληση της νέας εμπορικής πολιτικής της και να σταματήσει την αδικαιολόγητη άρνηση πώλησης, αλλά και να εφαρμόζει διακριτική μεταχείριση σε σχέση με τις επιστροφές επί των παρακρατηθέντων ποσών ασφαλιστικών εισφορών.

Την υποχρέωνε, ακόμη, να διεξαγάγει διαπραγματεύσεις με το σύνολο των εκδοτικών επιχειρήσεων και να διανέμει τον έντυπο Τύπο όλων των εκδοτικών επιχειρήσεων σύμφωνα με την ισχύουσα εμπορική πολιτική. Στο διάστημα που μεσολάβησε, όμως, η Άργος αποφάσισε να αλλάξει και πάλι μονομερώς την τιμολογιακή της πολιτική, παρά τα ασφαλιστικά μέτρα που είχαν ληφθεί, συναλλακτική πρακτική που θεωρείται παράνομη και αθέμιτη.

Ο κ. Λιανός δεν έκανε τίποτα σε σχέση με αυτή την ενέργεια. Αντίθετα, τώρα μας ενημέρωσε πως θα ξεκινήσει μια γνωμοδοτική επί της ουσίας διαδικασία που θα εξελιχθεί σε τόσο βάθος χρόνου όσο στην πραγματικότητα επιθυμούν ο ίδιος και, πιθανότατα, η κυβέρνηση.

Συγκεκριμένα, η Ε.Α. θα εξετάσει τις συνθήκες ανταγωνισμού στον κλάδο και τρεις μήνες μετά θα δημοσιοποιήσει τις απόψεις της, τις οποίες θα θέσει σε δημόσια διαβούλευση. Μετά το πέρας της πρώτης δημόσιας διαβούλευσης, και εφόσον η Ε.Α. διαπιστώσει ξανά ότι στον συγκεκριμένο κλάδο της οικονομίας δεν υπάρχουν συνθήκες αποτελεσματικού ανταγωνισμού, θα ανακοινώσει συγκεκριμένα μέτρα που θεωρεί ότι είναι αναγκαία και τα οποία εκ νέου θα θέσει σε δημόσια διαβούλευση. Μετά το τέλος και της δεύτερης δημόσιας διαβούλευσης, η Ε.Α. μπορεί να επιβάλει, με απόφασή της (σε Ολομέλεια), τα συγκεκριμένα μέτρα, όταν αποφασίσει να το συζητήσει η Ολομέλεια…

Όπως, όμως, υπενθυμίζει η ίδια ανεξάρτητη Αρχή στο δελτίο Τύπου που εκδόθηκε για την κανονιστική παρέμβαση, ο κ. Λιανός είχε γνωμοδοτήσει σχετικά με τον χώρο της διανομής Τύπου έναν χρόνο πριν και είχε εντοπίσει με ακρίβεια τις παθογένειες, τις οποίες μπορούσε να αντιμετωπίσει με την ισχύουσα νομοθεσία. Αντί, όμως, να τις θεραπεύσει, φαίνεται ότι αποφάσισε να τις… καταψύξει, ώστε να διατηρηθούν όσο περισσότερο γίνεται. Ή, μήπως, να διατηρηθεί ο ίδιος όσο περισσότερο γίνεται;