Hεπέτειος των διακοσίων ετών από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης προσφέρει στην κυβέρνηση τη μεγάλη ευκαιρία «να επανασυστήσουμε την Ελλάδα στον κόσμο ως μια σύγχρονη και δυναμική χώρα που δεν στηρίζεται μόνο στο ένδοξο παρελθόν, αλλά αγκαλιάζει τις προκλήσεις του μέλλοντος», όπως είχε δηλώσει ο Ελληνας πρωθυπουργός τον Οκτώβριο 2020 προς την ελληνική κοινότητα της Αυστραλίας, μέσω τηλεδιάσκεψης την οποία διοργάνωσε η «Hellenic Initiative» (ΤΗΙ).
Από τον Νίκο Παπουτσόπουλο
Επέτειος ελευθερίας, η οποία συμπίπτει με την έξαρση της υγειονομικής κρίσης και τους περιορισμούς της ελευθερίας και την ελληνική κοινωνία με πρόδηλα τα ίχνη του μαρτυρίου της οικονομικής ύφεσης, όπου τα δικαιώματα των πολιτών, σε καθεστώς διακινδύνευσης, απώλεσαν την αυταξία τους, σύμφωνα με τις απαιτήσεις των δανειστών για επώδυνους συμβιβασμούς και αναγκαίες σταθμίσεις. Την ηθική επιλογή που είχε προτάξει η πολιτική τάξη για τη σωτηρία της χώρας από τις μνημονιακές δεσμεύσεις, με οδυνηρές επιπτώσεις και έξαρση των κοινωνικών αποκλεισμών, προτάσσει και πάλι για την ανάσχεση της λοιμικής και την αποσυμφόρηση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, με την περιστολή των απαραβίαστων συνταγματικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, την απαγόρευση συγκεντρώσεων και διαδηλώσεων, την αστυνόμευση και παρακολούθηση των πολιτών, που αλλοίωσαν την έννοια του δυτικού κράτους δικαίου.
Επέτειος των μακρών αγώνων του γένους, που συμπίπτει με την ανθρωπιστική κρίση και την αλληλεγγύη της Ευρώπης για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού και προσφυγικού προβλήματος και που υπενθυμίζει ανάλογες ευρωπαϊκές ευαισθησίες στην περίοδο του Αγώνα, όταν «η Ευρώπη έβλεπε ξανά στις αγορές πολίτες ενός αγωνιζόμενου έθνους, τις γυναίκες και τα παιδιά τους να πωλούνται στα παζάρια δίπλα στα αθλιότερα κτήνη και στην ίδια τιμή με αυτά», όπως έγραφε ο Auguste Fabre.
«Κανείς», προσθέτει, «ούτε βασιλιάς ούτε λαός δεν έφερε αντίσταση στα σχέδια των Τούρκων, που ήρθαν στην Ελλάδα με τα βασανιστήρια, λιμό, καταστροφή και εμπρησμούς. Και σβήνουν κάθε μέρα από τον χάρτη αυτού του σκεπασμένου με αίμα και ερείπια τόπου ονόματα πόλεων που έπαψαν πια να υπάρχουν επειδή οι κάτοικοί τους θέλησαν να είναι ελεύθεροι, ενώ καταμετρούν με ικανοποίηση τους χριστιανούς που άξιοι βαθμοφόροι τούς οδηγούν σε ερήμους της Αφρικής στη σκλαβιά και τον θάνατο. Αναμένουν ανυπόμονα την ευτυχή ώρα όπου η Ελλάδα, εποικισμένη από τους νέγρους του Νταρφούρ, θα έχει από τον χριστιανικό της πληθυσμό μόνο τα οστά των πολεμιστών καταχωμένα στα χαλάσματα των οχυρών, των ιερέων, κάτω από τα ερείπια των ναών και των γυναικών να τα έχουν συνθλίψει τα συντρίμμια του Σταυρού».
Συμπίπτει ακόμη και με τη βαθύτατη πολιτισμική κρίση, όπως καταδεικνύει η συστημική καταστολή των αντιδράσεων και των διαδηλώσεων διαμαρτυρίας Ευρωπαίων πολιτών, η κατάρρευση των θεσμών της δημοκρατίας, που αδυνατούν να προασπίσουν δικαιώματα, ελευθερίες και πολιτική συγκρότηση. Κρίση θεσμών και αξιών, αντιλήψεων και τρόπου σκέψης, που δοκιμάζουν οι τρομοκρατικές επιθέσεις στην Ευρώπη, πρωτόγνωρες εικόνες ταραχών και βίας στις Ηνωμένες Πολιτείες, που «δεν αντανακλούν τις αξίες της Αμερικής», σύμφωνα με τις δηλώσεις του κ. Μπάιντεν, ο οποίος απηύθυνε έκκληση «στον όχλο να αποχωρήσει και να επιτρέψει στη δημοκρατία να προχωρήσει». Εικόνες χάους, οι οποίες ανακαλούν στη μνήμη τα ογκώδη συλλαλητήρια (2011) κατά των κυβερνητικών μέτρων και τα επεισόδια της πλατείας Συντάγματος, που ανάγκασαν την πολιτική τάξη να υψώσει μεταλλικό κιγκλίδωμα προκειμένου να προστατεύσει το κτίριο της Βουλής από την οργή των πολιτών.
Θεσμοί δημοκρατίας που δυσλειτουργούν όταν «θεραπείες σοκ» της μεγαλόψυχης διεθνούς τοκογλυφίας εκφυλίζουν και καταλύουν ή όταν υπερεθνικοί φιλάνθρωποι χρηματοδοτικοί οργανισμοί απρόσκοπτα διαστρέφουν αξίες και έννοιες, αλλοιώνουν εθνικές μνήμες και παραποιούν ή παρερμηνεύουν ιστορία και παραδόσεις, σύμφωνα με τις προσταγές της παγκοσμιοποίησης, της νέας καθολικού τύπου ηγεμονίας του κόσμου. Στη διεθνή κοινότητα και την ευρωπαϊκή ηγεμονία καταθέτει ελπίδες η Κύπρος, μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης δικαίου, με την προσδοκία δίκαιης λύσης του προβλήματος, για να εισπράξει αδιαφορία, ανέξοδες και φθηνές υποσχέσεις.
Με την ανοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την κατευναστική διπλωματία που έχει επιβάλει στα αδύναμα μέλη της, ο κ. Ερντογάν κλιμάκωσε τις τουρκικές προκλήσεις στο Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο, με την επίσημη συμμετοχή του στην περίκλειστη πόλη της Αμμοχώστου στην επέτειο της ανακήρυξης της «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου». Ο Ζοζέπ Μπορέλ, ύπατος εκπρόσωπος της Ενωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας, εξέφρασε απλά «λύπη για ενέργειες σχετικά με το άνοιγμα της περιφραγμένης περιοχής των Βαρωσίων και για δηλώσεις που αντιβαίνουν στις αρχές του ΟΗΕ», ύστερα από τις ρητορικές εξάρσεις του κ. Ερσίν Τατάρ, ο οποίος επέμεινε πως «βιώσιμη είναι η λύση δύο κρατών και μια συμφωνία είναι δυνατή μόνο στη βάση της κυρίαρχης ισότητας». Τις έντονες ευρωπαϊκές αντιδράσεις και τις κυρώσεις στην Τουρκία ύστερα από τις προκλητικές, επιθετικές και παράνομες συμπεριφορές της γείτονος αναμένει μάταια και ο προβλέψιμος και πιστός σύμμαχος της Δύσης, η οποία από την ένταση και τις απειλές προσβλέπει στα νέα οικονομικά οφέλη με τις χρυσοφόρες συμβάσεις αγοράς και αναβάθμισης εξοπλιστικών συστημάτων, στο πνεύμα του «παγκόσμιου προστατευτισμού».
Καθώς ο Τούρκος πρόεδρος αμφισβητεί την ψυχική υγεία του Γάλλου ομολόγου του και ευγενώς υποδεικνύει επίσκεψη σε ψυχοθεραπευτή, για να διερευνήσει την αντιπάθεια του κ. Μακρόν για τους μουσουλμάνους και το Ισλάμ, η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν εκφράζει την ικανοποίησή της ύστερα από την τηλεδιάσκεψη με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αφού στρατηγικό συμφέρον της Ευρώπης αποτελεί η ανάπτυξη συνεργατικών και αμοιβαία επωφελών σχέσεων μεταξύ όλων των εταίρων της περιοχής, διμερώς και πολυμερώς. Τη «λύπη» που είχε εκφράσει ο κ. Μπορέλ για τις τουρκικές προκλήσεις στην Κύπρο πρόκειται να θεραπεύσει αποτελεσματικά η συνάντησή του με τον Τούρκο υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου.
Στον απόηχο του ευρωπαϊκού προσανατολισμού της Τουρκίας, η θεατρική αναβίωση του οθωμανικού αυτοκρατορικού παρελθόντος, με μεγαλοπρεπείς δεήσεις και προσευχές την πρώτη του νέου έτους, στην Αγία Σοφία, όπου με την ευκαιρία ο Τούρκος πρόεδρος χαρακτήρισε την ισλαμοποίηση του περιώνυμου ναού «κορυφαίο θέμα, το στέμμα του 2020, μιας χρονιάς γεμάτης πόνο για όλη την ανθρωπότητα. Βιώσαμε την ευτυχία να επαναφέρουμε την Αγία Σοφία στην αρχική της ταυτότητα».
«Όσοι ενοχλούνται από τη λειτουργία της Αγιάς Σοφιάς σαν τζαμί», πρόσθεσε, «και τη χαρά που έδωσε αυτό το γεγονός στον λαό μας βρίσκονται σε πόλεμο με οτιδήποτε ανήκει στο έθνος μας. Επιπλέον, εχθρεύονται την αρχή πως η κυριαρχία ανήκει στο κράτος μας άνευ προϋποθέσεων».
Σε θεϊκή τιμωρία απέδωσε τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας της Κωνσταντινούπολης σε τέμενος ο Πατριάρχης Ρωσίας Κύριλλος, αφού θεωρεί τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο υπεύθυνο για την εμβάθυνση του σχίσματος στην Ουκρανία.
Επέτειος της Ελληνικής Επανάστασης που συμπίπτει με την ανιδιοτελή εκχώρηση ονόματος, ιθαγένειας και γλώσσας στην κυβέρνηση των Σκοπίων, «που ανοίγει την πόρτα σε μια νέα σχέση μεταξύ τους και αναγγέλλει μια νέα εποχή για την εδραίωση της ειρήνης και της ασφάλειας στα Βαλκάνια», όπως είχε υπογραμμίσει ο Μάθιου Νίμιτς με την επίτευξη της Συμφωνίας των Πρεσπών. Μνήμες απελευθερωτικών αγώνων που συναντούν μια σύγχρονη αποικία χλεύης, διασυρμού και χρέους, όπως μετέτρεψαν το σύγχρονο ελληνικό κράτος αδέξιοι χειρισμοί και άστοχες πολιτικές επιλογές στον θαυμαστό κόσμο της παγκόσμιας διαδικασίας ομογενοποίησης του κέρδους των ισχυρών, με την εκποίηση της εθνικής κληρονομιάς και την υποθήκευση της δημόσιας περιουσίας.
Ανάκληση και αναφορά μνήμης σε περιβάλλον που καταπιέζουν οικονομικές ολιγαρχίες, καθώς υπονομεύουν με ύποπτες χορηγίες τον πολυφωνικό πολιτισμό, την αυτονομία της ταυτότητας και εξανεμίζουν τα εθνικά αφηγήματα.
Στο «ενδιαφέρον φορέων ή ιδιωτών που επιθυμούν να αναλάβουν τη χρηματοδότηση δράσεως ή δράσεων» εναποθέτει τις προσδοκίες του και το θεσμικό όργανο του συντονισμού των Επετειακών Εορτασμών, η Επιτροπή «Ελλάδα 2021», για να τιμήσει τη μνήμη των προγονικών αγώνων και των μαρτυρικών θυσιών και να διατρανώσει την «επανασύσταση της Ελλάδας από την αρχή της σύγχρονης Ιστορίας της μέχρι την Ελλάδα του σήμερα, που δεν στηρίζεται μόνο στο ένδοξο παρελθόν, αλλά αγκαλιάζει τις προκλήσεις του μέλλοντος».
«Στους Ελληνες δεν οφείλουμε ευγνωμοσύνη για τις υπηρεσίες των προγόνων τους μόνο, τους οφείλουμε ευγνωμοσύνη κυρίως για τις υπηρεσίες που μας προσφέρουν οι ίδιοι κάθε ημέρα. Βγαίνοντας με τις αλυσίδες από το χείλος του τάφου, έγιναν οι παιδαγωγοί της οικουμένης και δίνουν αρχές ακόμα πιο χρήσιμες από εκείνες που έδωσαν οι πρόγονοί τους. Τη στιγμή που από τη μία οι αδιάντροπες θεωρίες που διαδίδουν οι πράκτορες της εξουσίας, από την άλλη τα αλλόκοτα συστήματα που ορισμένοι προπαγανδίζουν στο όνομα της ελευθερίας καταστρέφανε στην Ευρώπη της ηθική των εθνών, οι Ελληνες αναίρεσαν με το παράδειγμά τους και τις θεωρίες και τα συστήματα αυτά. Ενώ ελεεινοί εκμεταλλευτές συνειδήσεων κάνουν τη θρησκεία μέσο για να κερδίσουν τιμές με έναν ανέντιμο τρόπο, οι Ελληνες μας έδειξαν ότι αυτή η θρησκεία είναι ένας τρόπος να φθάσει κανείς στον ουρανό μέσω του μαρτυρίου. Ενώ καινούργιοι δημοσιολόγοι, επηρεάζοντας από το ύψος της αμάθειάς τους τούς μεγάλους πολιτικούς όλων των εποχών, τολμάνε να θεωρούν τους ήρωες σαν είδος μη παραγωγικό, σαν παράσιτα φυτά που πρέπει να ξεριζώσουν από το χωράφι της κοινωνίας, οι Ελληνες με παραδείγματα ηρωισμού και αφοσίωσης κατάφεραν να ξυπνήσουν μέσα σε όλες τις καρδιές μια φωνή θεία που μας φωνάζει: “το θάρρος είναι η πρώτη ανάγκη κάθε ύπαρξης που έχει μια ζωή να υπερασπίσει. Το θάρρος είναι η πρώτη αρετή κάθε ανθρώπου που έχει μια πατρίδα”» (A. Fabre, 1827).
Μ.Η.Τ. 232120