Συμπολίτες μου, που λέει και ο κ. πρωθυπουργός, χρόνια πολλά και ευτυχές τον νέον έτος.
Αν κάποιος ήθελε με μία λέξη να χαρακτηρίσει το απελθόν 2020, ασφαλώς και δεν θα υπήρχε καταλληλότερη από αυτή του Γάλλου στρατηγού του Ναπολέοντα, Πιέρ Καμπρόν.
Ήταν στα τελευταία της η Μάχη στο Βατερλό, όταν ένας Άγγλος στρατηγός (ο Κόλβιλ ή ο Μέτλαντ, λίγη σημασία έχει), φώναξε στους εξαντλημένους Γάλλους στρατιώτες, που μάχονταν απελπισμένα:
– Γενναίοι Γάλλοι, παραδοθείτε!
Με τον Καμπρόν να εκστομίζει ως απάντηση την ιστορική πλέον και λίαν δύσοσμη λέξη:
– Merde
Το τι σημαίνει το ξέρετε…
Επί τέλους τέλος, είχε κραυγάσει ο μακαρίτης ο Ανδρέας παραμονές των εκλογών του 1993. Και μ’ αυτό το σύνθημα κέρδισε τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και επέστρεψε θριαμβευτικά στην εξουσία.
Το ίδιο λέμε κι’ εμείς, για το απελθόν 2020. Επί τέλους τέλος!…
Μέσα στις τόσες ευχές που δεχθήκατε αυτές τις μέρες, παρακαλώ προσθέστε και τις δικές μας για «Αίσιον και Ευτυχές το Σωτήριον νέον έτος 2021».
Βέβαια, αν οι ευχές οι φετινές έχουν την ίδια αποτελεσματικότητα με αυτή των περσινών, τότε μάλλον θα πρέπει να φυλαγόμαστε.
Θα θυμάστε, ότι και πέρσι τέτοιες μέρες ανταλλάσαμε ευχές, πιστεύοντας ακραδάντως, ότι πράγματι ο τότε νέος χρόνος 2020 θα ήταν «αίσιος και ευτυχής». Αμ δε!…
Τα γεγονότα, δυστυχώς, μας διέψευσαν και μας απογοήτευσαν οικτρώς, διότι, ως γνωστόν, το απελθόν 2020, μας έφερε πρωτόγνωρες καταστάσεις, που μόνο σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας είχαμε δει.
Αν δεν με απατά η μνήμη μου από αρχές Μαρτίου άρχισαν τα προεόρτια και στις 23 Μαρτίου ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης απευθύνει διάγγελμα προς τους «Συμπολίτες» του, με το οποίο μας κλειδώνει στα σπίτια ενώ στη καθημερινότητα μας, μπαίνει η νέα λέξη «Lockdown». Η ιστορία κράτησε μέχρι 4 Μαΐου. Στις 7 Νοεμβρίου, άντε πάλι απ’ τη αρχή. Καινούργιο απαγορευτικό, του οποίου η λήξη είναι αδύνατον να εκτιμηθεί, καθ’ όσον οι εκτιμήσεις ων κρατούντων είναι… ανεκτίμητες.
Όλο αυτό το διάστημα είμαστε κρεμασμένοι στις τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα και αγωνιούσαμε να ακούμε τα διαγγέλματα του πρωθυπουργού μας, ο οποίος όμως, μάλλον το παράκανε. Ο ηγέτες απευθύνουν διαγγέλματα σε σοβαρότατες περιστάσεις. Π.χ. στις 5 Οκτωβρίου του 1912, ο Βασιλεύς Γεώργιος με αφορμή την κήρυξη του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου απευθυνόμενος στο Ελληνικό λαό (και όχι στους συμπολίτες του…) είπε: «Αι ιεραί υποχρεώσεις προς την φιλτάτην πατρίδαν, προς τους υποδούλους αδελφούς μας και προς την ανθρωπότητα, επιβάλλουσιν εις το κράτος, μετά την αποτυχίαν των ειρηνικών προσπαθειών του, προς εξασφάλισιν τω ανθρωπίνων δικαιωμάτων των υπό τον τουρκικόν ζυγόν Χριστιανών, όπως δια των όπλων θέσει τέρμα εις την δυστυχίαν την οποίαν ούτοι υφίστανται από τόσων αιώνων…». Ενώ ο Ιωάννης Μεταξάς (τι συγκρίνω τώρα…) στις 28ης Οκτωβρίου 1940 έλεγε στο διάγγελμά του: «Η στιγμή επέστη που θα αγωνισθώμεν δια την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος, την ακεραιότητα και την τιμήν της…».
Σήμερα, ακούμε τον πολυχρονεμένο μας πρωθυπουργό («Νέο Μωυσή» τον είπε κάποιος…) να απευθύνει διάγγελμα προς ψεκασμένους και να τους λέει ότι μετά τις 12.00 δεν θα τρώνε σουβλάκια και ότι θα πρέπει να φοράνε τη μάσκα με χάρη και τις μύτες μέσα… Ένα υπουργάκος, έστω και ανεπαρκής, θα αρκούσε…
Πέρσι τέτοιες ημέρες από αυτή τη στήλη μας είχαν απασχολήσει δύο θέματα. Το ένα ήταν η πολυφαγία των ημερών και το άλλο η αφραγκία, που έπεται της περιόδου των εορτών.
Φέτος τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά.
Βεβαίως και φέτος φάγαμε σαν μη πω τι. Και φέτος είμαστε άφραγκοι ως είθισται. Αλλά όλα αυτά έγιναν σεμνά και ταπεινά υπό την απειλή τσουχτερών προστίμων και τα συνεχή Achtung Achtung των κρατούντων. Τρέχαμε, όπως έτρεχε το Παιδί Φάντασμα, ν’ αποφύγει τις Γερμανικές περιπόλους. Τρέχαμε να προλάβουμε την απαγόρευση της κυκλοφορίας. Μερικοί είχαν βρει δυό τρεις «ευπαθείς» και μερικούς Ρομά (τΡΟΜΑρα μας), τους παίρνανε αγκαλιά και δεν τους ενοχλούσε ουδείς.
Τέλος πάντων. Σήμερα δεν είναι μέρα γκρίνιας, αλλά μέρα χαράς και προσμονής. Όλοι προσμέναμε με αγωνία τα δώρα, που θα μας έφερνε ο Άγιος Βασίλης.
Εμείς, δεν θα μπορούσαμε να λοξοδρομήσουμε ή να τσιγκουνευτούμε. Έτσι, με μια καθυστέρηση ολίγων ημερών, προσφέρουμε σήμερα τα δώρα μας στους μεγαλόσχημους, που αγωνίζονται νυχθημερόν να… δυστυχήσουμε όσο γίνεται περισσότερο.
Πιστοί λοιπόν στις παραδόσεις προσφέρουμε:
Στην σεβαστή μας κ. Πρόεδρο της Δημοκρατίας ένα CD με τον Εθνικό μας Ύμνο. Στην άλλη όψη, ας έχει το «Παντιέρα Ρόσσα»…
Στον συμπολίτη μας κ. πρωθυπουργό, ένα τόμο με σταυρόλεξα να περνάει ανέμελα τον άφθονο ελεύθερο χρόνο του.
Στον κ. Τσίπρα δεν δίνουμε δώρο. Απλώς τον ανακηρύσσουμε το «Καλύτερο Παιδί του 2020», διότι ασκεί σώφρονα και συνετή αντιπολίτευση, εφαρμόζοντας την αρχή «Μη μιλάς, μη γελάς, κινδυνεύει η… συγκυβέρνηση».
Στην κ. Φώφη, δωρίζουμε χοντρές αλυσίδες και χοντρά λουκέτα, αλλά κι’ ένα κουβά κόλλα Ούχου, για να αλυσοδέσει και κολλήσει γερά τα στελέχη της, μπας και τα κρατήσει, διότι λακίζουνε σαν του λαγού τα παιδιά.
Στον σ. Κουτσούμπα, χορογραφίες των μπαλέτων Κίροφ, για να τις εφαρμόζει στις συγκεντρώσεις του «τιμημένου», όταν θέλει να κάνει πλάκα στον κ. Χρυσοχοΐδη.
Στον κ. Βελόπουλο μια βαριοπούλα να βροντάει, διότι ως γνωστών στων κουφών τις πόρτες κ.λπ.…
Στον κ. Βαρουφάκη ένα εμπριμέ πουκάμισο με μούντζες για να τις απευθύνει προς κάθε κατεύθυνση, μια και δεν υπολογίζει τίποτα. Α, τους δίνω και το απολεσθέν «ν», διότι με ένα δεν τα καταφέρνει…
Στον κ. Χρυσοχοΐδη έναν μπαλτά για να σπάει τις πόρτες των συμπολιτών του, που δεν συμμορφώνονται προς τας υποδείξεις. Του σπασίματος εξαιρούνται οι ευπαθείς και οι Ρομά.
Στον κ. Κουμουτσάκο μία ετησία συνδρομή για οποιαδήποτε εταιρία ταχυμεταφοράς επιθυμεί για να στέλνει στις πατρίδες τους λαθρό. Ως γνωστόν ο κ. υπουργός όταν ρωτήθηκε τι θα γίνει με όσους «επενδυτές» απορρίπτεται το άσυλο, είπε: «Και τι να κάνουμε; Να τους βάλουμε σε μια κούτα της DHL και να τους στείλουμε πίσω;». Δοξάστε τον. Και καλώς τον αποχαιρετίσαμε…
Στην κ. Κεραμέως, τι άλλο από μια μάσκα στα μέτρα της.
Στους κυρίους Γεωργιάδη και Βορίδη από μία περικεφαλαία για να θυμούνται τους αγώνες τους για την Μακεδονία μας.
Επιπλέον στον κ. Γεωργιάδη να δωρίσουμε μία μπουλντόζα από την πλέϊμομπιλ να παίζει, μέχρι να ξεκινήσουν οι πραγματικές στο Ελληνικό…
Στον νέο υφυπουργό κ. Γιατρομανωλάκη, άντε να μη πω….
Στην κ. Βούλτεψη μία εικόνα του Παύλου Φύσσα, που τώρα ως υφυπουργός θα φροντίσει για την αγιοποίησή του…
ΑΕΚ ένα κουβά αγιασμό, μπας και συνελθει.
Τέλος στον Στρατό μας εύχομαι να είναι πάντα έτοιμος (όπως είναι πάντοτε) και αξιόμαχος (όπως είναι πάντοτε) και με ηθικό ακμαιότατο (όπως έχει πάντοτε), παρά τις τρικλοποδιές, που του βάζουν οι διάφοροι αρμόδιοι και μη.
Και εις έτη πολλά κι’ από χρόνου.
Χρήστος Μπολώσης
Μ.Η.Τ. 232120