Στο βιβλίο του «ομολογεί» το δίκτυο που λειτουργεί και εξουσιάζει τη χώρα μέσα στο οποίο τοποθετεί τον εαυτό του σε κεντρικό πλάνο
Στο μυαλό του Ανδρέα Λοβέρδου ο Ανδρέας Λοβέρδος είναι ένας πολιτικός που είναι «παρών, ενεργός και μαχόμενος», μόνο «για τα συμφέροντα των πολιτών της χώρας». Ενα στέλεχος της αντιπολίτευσης που «η χώρα μου είχε ανάγκη». Είναι… αυτός ο πολιτικός που τον συναντούν στον δρόμο Ελληνίδες και Ελληνες, και του λένε αυθορμήτως: «Να έχεις στο μυαλό σου πως είμαστε πάντα μαζί σου». Είναι… αυτός ο πολιτικός που του στέλνουν μηνύματα λατρείας, μέχρι και άνδρες πολιτικοί του φίλοι, για να του πουν: «Θέλω να κατέβω στην Αθήνα περπατώντας για να σε φιλήσω». Τέτοια πάθη (σου λέει) ξεσηκώνει στον ελληνικό λαό.
Ως εκ τούτου, αντιλαμβανόμαστε όλοι πως πρέπει να είναι αυστηρός με τον χρόνο του και να μην τον σπαταλάει γιατί έχει και να εργαστεί και γι’ αυτόν τον άμοιρο τον λαό (!). Έτσι, επί παραδείγματι, στις κλήσεις του απαντάει κυρίως η βοηθός του, για να κάνει το απαραίτητο ξεσκαρτάρισμα και να μη χάνει χρόνο ο μεγάλος πολιτικός μας.
Εάν, όμως, κάποιος σπάσει αυτόν τον κανόνα, η αλήθεια είναι πως ο Ανδρέας Λοβέρδος βροντάει και αστράφτει ταυτόχρονα: «τον ανωτέρω κανόνα σπάνε οι άσχετοι με τον τρόπο λειτουργίας μου άνθρωποι […] και συνήθως ακούν τα εξ αμάξης». Αυτά μας λέει ο Ανδρέας Λοβέρδος για τον Ανδρέα Λοβέρδο στο νέο του βιβλίο, το οποίο έχει τίτλο «Απόπειρα δολοφονίας» και το έγραψε κυρίως για να ανακηρύξει αθώο τον εαυτό του για το σκάνδαλο Novartis.
Βλέπετε, στον Ανδρέα Λοβέρδο έχει ασκηθεί ποινική δίωξη για το σκάνδαλο Novartis. Κι ενώ ακόμη διεξάγεται ανάκριση (μια διαδικασία που είναι μυστική), ο εξεταζόμενος Ανδρέας Λοβέρδος, πριν καν απολογηθεί, αποφάσισε να εκδώσει ένα βιβλίο, γιατί ο άνθρωπος -σου λέει- το πήρε απόφαση: είναι αθώος. Να μην κουράζει και τη Δικαιοσύνη με την υπόθεσή του… Εκτός εάν ο κ. Λοβέρδος ξέρει εκ των προτέρων ότι θα αθωωθεί…
Τίποτε, όμως, από τα παραπάνω δεν είναι τόσο συγκλονιστικό σε αυτό το βιβλίο όσο η κυνική ομολογία του για το δίκτυο της διαπλοκής που λειτουργεί και εξουσιάζει τη χώρα μας, μέσα στο οποίο ο Ανδρέας Λοβέρδος τοποθετεί τον εαυτό του σε κεντρικό πλάνο. Ενα δίκτυο όπου οι ιδεολογικές διαφορές ισοπεδώνονται μπροστά στην απειλή διατάραξης συμφερόντων και όπου ο Τύπος λειτουργεί ως υπηρέτης και προστάτης.
Το βιβλίο του Ανδρέα Λοβέρδου είναι στην πραγματικότητα ο καλύτερος οδικός χάρτης που έχει κυκλοφορήσει για τη διαπλοκή στη χώρα μας. Τόσο λεπτομερής, που μένει κανείς ενεός… Γιατί την ομολογεί; Είναι τόσο εμποτισμένος με αυτή τη διαπλοκή, που τη θεωρεί… κανονικότητα, ενώ παράλληλα προσπαθεί να δείξει πόσο δυνατός και πόσο κατάλληλος για αυριανός ηγέτης (του ΚΙΝ.ΑΛ.) είναι; Ή, απλά, αποφάσισε να δείξει τον βαθμό εμπλοκής όλων σε αυτό το σύστημα, ώστε αύριο μεθαύριο να μη μείνει μόνος; Αυτό θα κριθεί το επόμενο διάστημα από τις σχετικές ή μη αντιδράσεις. Αξίζει, όμως, να καταγράψουμε κάποιους από τους πρωταγωνιστές αυτού του δικτύου. Αναμενόμενους ή μη…
Ξανά μαζί με τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο
«Η Novartis μάς φέρνει πιο κοντά» θα μπορούσε να είναι ο τίτλος του βιβλίου του Ανδρέα Λοβέρδου και όχι «Απόπειρα δολοφονίας», όπως τιτλοφορείται, γιατί η παρουσίασή του, έστω και διαδικτυακή, ξαναφέρνει κοντά τρεις από τους πρωταγωνιστές στην υπόθεση Novartis: τον συγγραφέα του βιβλίου, τον Αντώνη Σαμαρά και τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Έστω και διαδικτυακά, αυτή η συνύπαρξη προκαλεί. Και προκαλεί, όχι μόνο για το γεγονός ότι οι τρεις τους μπαινοβγαίνουν στα γραφεία των εισαγγελέων, σε μια εν εξελίξει δικαστική έρευνα, αλλά και πολιτικά. Το βιβλίο του Ανδρέα Λοβέρδου έχει θέμα τη Novartis και η παρουσίασή του γίνεται την Τρίτη, μία ημέρα μετά την κατάθεση του συγγραφέα και βουλευτή του ΚΙΝ.ΑΛ. στην ανακρίτρια Κωνσταντίνα Αλεβιζοπούλου για την υπόθεση Novartis. Εκεί που κατέθεσε την Παρασκευή ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος παρέμεινε πιστός στο παραμύθι περί σκευωρίας και όχι σκανδάλου.
Πολιτικά αυτή η συνύπαρξη δεν είναι καθόλου παράξενη, άλλωστε είναι γνωστές οι σχέσεις των τριών και η ανάγκη τους να δηλώνουν παρόντες στο πολιτικό γίγνεσθαι της χώρας. Δύο πρώην πρόεδροι κομμάτων και ένας υποψήφιος πρόεδρος κόμματος συνιστούν πολιτικό γεγονός και επαναφέρουν στην επικαιρότητα το προ μηνός δημοσίευμα της «κυριακάτικης δημοκρατίας» (στις 15 Νοεμβρίου) για το «κόμμα Novartis»:
«Το πολιτικό σύστημα είναι σε αναβρασμό. Σενάρια για πρόωρες εκλογές και για νέους κομματικούς σχηματισμούς διακινούνται και βάζουν φωτιές στους πρωταγωνιστές, που δεν δείχνουν να πατάνε γερά στα πόδια τους. Να και ένα ακόμα σενάριο, αληθινό ή όχι θα δείξει το μέλλον, αλλά έχει πρωταγωνιστές και πολιτικούς και επιχειρηματικά συμφέροντα και ισχυρό δυνάμει χορηγό.
Εν ενεργεία είναι οι πολιτικοί και έχουν όλοι σχέσεις μεταξύ τους, αν και ανήκουν σε διαφορετικά κόμματα. Να γράψουμε κάποια από τα ονόματα και να ξετυλίξουμε το νήμα που τους ενώνει. Έχουμε και λέμε: Αντώνης Σαμαράς, Παναγιώτης Πικραμμένος, Δημήτρης Αβραμόπουλος, Ανδρέας Λοβέρδος, Ανδρέας Λυκουρέντζος, Μάριος Σαλμάς, Άδωνις Γεωργιάδης και Ευάγγελος Βενιζέλος. Είναι μια σημαντική ομάδα, που περιλαμβάνει πρώην πρωθυπουργούς, υπουργούς, βουλευτές, αντιπροέδρους κυβερνήσεων και κομμάτων. Για σενάριο πρόκειται άλλωστε, το οποίο στηρίζεται σε κάποιες βάσεις. Το κοινό τους σημείο ονομάζεται Novartis. Ισχυρός χορηγός θα μπορούσε να στηρίξει μια προσπάθεια ανθρώπων, οι οποίοι θα ήταν «οι κομάντος του συστήματος». Ενα πιθανό τέτοιο κόμμα ή σχήμα, το κόμμα της Novartis, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από το σύστημα, όπου χρειαζόταν, για να στηριχθούν πολιτικές, αλλά και πλειοψηφίες, οι οποίες είναι απαραίτητες σε ένα σύστημα απλής αναλογικής, όπως των επόμενων εκλογών, όποτε κι αν γίνουν. Το είπαμε, τα σενάρια δίνουν και παίρνουν».
Σενάριο μεν, αλλά προκαλεί πονοκέφαλο και στη Ν.Δ. και στο ΚΙΝ.ΑΛ. η τόσο συχνή κοινή, έστω και διαδικτυακή, παρουσία πολιτικών, που έχουν σχέση με τη Novartis.
Η δημοσιογραφία ως… σκλάβα του πολιτικού ανδρός
«Τη Novartis, λοιπόν, δεν την είχα ακουστά. Τηλεφώνησα από περιέργεια στον εκδότη του iefimerida, προσωπικό μου φίλο, Χρήστο Ράπτη, και τον ρώτησα φιλοπερίεργα αν η υπόθεση αφορούσε κάποιον πολιτικό εναντίον του οποίου διεξαγόταν έρευνα στις ΗΠΑ. Οπως συνήθως συνέβαινε, το τηλέφωνο με τον Χρήστο Ράπτη κατέληξε σε τρανταχτά γέλια, που ενόχλησαν τα παιδιά μου».
Ο Χρήστος Ράπτης δεν ήταν ο μόνος προσωπικός φίλος του Λοβέρδου, ούτε ο μόνος που έσπευσε να τον βοηθήσει όταν οι διωκτικές Αρχές δημοσιοποίησαν το ενδεχόμενο εμπλοκής του στο σκάνδαλο Novartis. Απλά καθένας είχε αναλάβει ένα διαφορετικό πόστο σε αυτό το έργο, σύμφωνα με τα λεγόμενά του. Για παράδειγμα:
■ Στη δημοσιογράφο του δικαστικού ρεπορτάζ Ιωάννα Μάνδρου αποδίδει τον ρόλο της κλήσης…. έγκαιρης προειδοποίησης: «Η Ιωάννα Μάνδρου “ήταν ο άνθρωπος που με ενημέρωσε για την κλήση μου, το όργανο του κράτους ήλθε ώρες μετά”».
■ Στην Κάτια Μακρή αποδίδει επίσης τον ίδιο ρόλο: «Πηγαίνοντας οδικώς στη Νιγρίτα, περνώντας από ένα χωριό, μου τηλεφώνησε η δημοσιογράφος Κάτια Μακρή και μου ανακοίνωσε την κλήση μου ως υπόπτου».
■ Στον Γιάννη Πρετεντέρη αποδίδει τον ρόλο του ανθρώπου που του έκλεινε ραντεβού: «Παρακάλεσα τον Γ. Πρετεντέρη να με φέρει σε επαφή και με τους δύο (σ.σ.: Παπασταύρου – Μιωνή) και εκείνος ανταποκρίθηκε χωρίς καθυστέρηση». Στα δημοσιεύματα του Γιάννη Πρετεντέρη, εξάλλου, αποδίδει και το… εύρημα του διδύμου Σάμπυ Μιωνή – Σταύρου Παπασταύρου (της «λίστας Λαγκάρντ»), ώστε το κατηγορητήριο να διευρυνθεί στην Προανακριτική. Φυσικά, το εγχείρημα είχε τη σύμφωνη γνώμη τόσο του Τάσου Καραμήτσου, ιδιοκτήτη του «Πρώτου Θέματος», όσο και του Ράπτη ξανά.
■ Στον Γιάννη Κουρτάκη αποδίδει τον ρόλο του ανθρώπου ο οποίος μοιραζόταν μαζί του τους στοχασμούς του: σε συζητήσεις που είχα με τον εκδότη Γιάννη Κουρτάκη μού έλεγε φοβερά πράγματα για τον Παπαγγελόπουλο.
■ Στον Τάσο Τέλλογλου αποδίδει τον τεχνικό ρόλο κωδικοποίησης των πληροφοριών: «Εντύπωση, όμως, μου έκαναν οι πληροφορίες που είχε συστηματοποιήσει ο Τάσος Τέλλογλου. Δεν είχε μάθει μόνο ποιος έλεγε τι, αλλά ήξερε και τεχνικές λεπτομέρειες για τα φάρμακα».
■ Στον Τάσο Καραμήτσο αποδίδει τον ρόλο του ανθρώπου που φρόντιζε να τον ενημερώνει για τη θεματολογία της εφημερίδας του, από την οποία θα μπορούσε να βοηθηθεί: «Σήμερα έχουμε πρωτοσέλιδο αναφορές-καταπέλτη του Αγγελή για τις παρανομίες “Ρασπούτιν”-Τουλουπάκη».
■ Στον διευθυντή της εφημερίδας «Φιλελεύθερος» Παναγιώτη Λάμψια αποδίδει τον ρόλο του ανθρώπου που φρόντιζε για τη δημόσια εικόνα του: «Μας υποστήριζε με όλες τους τις δυνάμεις από την πρώτη στιγμή. Παραχώρησα μια συνέντευξη που έγινε το κυρίως θέμα της εφημερίδας».
Τα μυστικά τετ α τετ – «… γίναμε μαλλιά κουβάρια…»
Σύνορα η αγάπη δεν γνωρίζει. Ιδίως πολιτικά. Σύμφωνα με τον Ανδρέα Λοβέρδο, δεν έμεινε σχεδόν κανείς από τον πολιτικό κόσμο που να μην του εκφράσει τον θαυμασμό ή την εκτίμηση ή έστω τη συμπαράστασή του. Ηξεραν (επίσης) όλοι πως ο Ανδρέας Λοβέρδος είναι αθώος, προτού μιλήσει η Δικαιοσύνη. Κι όσοι δεν το έκαναν, φρόντισε εκείνος να τους εγκαλέσει -λίγο πιεστικά- ώστε να το κάνουν. Οπως, για παράδειγμα, τον Σταύρο Θεοδωράκη: «Για τη σκευωρία αυτή ο Σταύρος είχε χρησιμοποιήσει κάτι μπερδεμένα λόγια, με διπλές αναγνώσεις. Περίπου δηλαδή είχε ισχυριστεί πως πρέπει να συνεχίσει η έρευνα κ.λπ. Του είπα, λοιπόν, στο τηλέφωνο πως όταν για τον ίδιο υποστήριζε ο Καμμένος πως χρηματοδοτείται από εργολάβους, έπρεπε κι εγώ να δηλώσω πως είναι σκόπιμο να γίνει μια έρευνα, για να διαπιστωθεί εάν πράγματι ο Θεοδωράκης χρηματοδοτείται παρανόμως ή όχι. Μου είπε να μην ανησυχώ και πως οι δηλώσεις του ήταν υποστηρικτικές».
Οι υπόλοιποι το έκαναν… από την καρδιά τους. Οπως:
■ Ο Άδωνις Γεωργιάδης, πρώτα απ’ όλα, με τον οποίο τον Σεπτέμβριο του 2017 άρχισαν να συζητούν «τις διακινούμενες φήμες στις κατ’ ιδίαν συναντήσεις μας». Ο υπουργός Ανάπτυξης ήταν, εξάλλου, αυτός που του πρωτομίλησε και για τον Σάμπυ Μιωνή.
■ Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, με τον οποίο φαίνεται πως συναντιόνταν συχνά. «Συναντηθήκαμε και μιλήσαμε για το παρακράτος και την εναντίον μας επίθεση πολλές φορές». Μάλιστα, ο Λοβέρδος θεωρεί σκόπιμο να μας αποκαλύψει με περηφάνια πως ο πρώην υπουργός έγραφε για τα θέματα αυτά «στον Τύπο, αρκετές φορές μάλιστα με ψευδώνυμο (!)». Δηλαδή, πως ο Βενιζέλος προσπαθούσε να επηρεάζει την κοινή γνώμη χωρίς να φαίνεται (!).
■ Ο «πρόεδρος Αντώνης Σαμαράς», ο οποίος ήταν κι αυτός πολύ θυμωμένος για «τα περί επίθεσης εναντίον του».
■ Ο βουλευτής της Ν.Δ. Θανάσης Πλεύρης, με τον οποίο συνέτασσαν μαζί τροπολογίες που θα κατέθετε το ΚΙΝ.ΑΛ.
■ Ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας, ο οποίος του τηλεφώνησε και του είπε: «Σε στηρίζω με όλες μου τις δυνάμεις».
■ Ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, ο οποίος τον κάλεσε και του είπε: «Ουδείς πιστεύει αυτά που λένε. Είμαι κοντά σου».
■ Ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, ο οποίος του άφησε μήνυμα στο κινητό με το εξής περιεχόμενο: «Ανδρέα, ήσουν πολύ πειστικός στη συνέντευξή σου στον Σκάι. Πιστεύω ότι η ταλαιπωρία σου σύντομα θα τελειώσει. Σου εύχομαι καλή επιτυχία. Είμαι στη διάθεσή σου για οτιδήποτε χρειαστείς».
■ Ο Πάνος Καμμένος, ο οποίος του «έκανε τηλεφώνημα συμπαράστασης», έστω… «έναν χρόνο μετά».
■ Ο Δημήτρης Τσοβόλας (προτού αναλάβει την υπεράσπιση του πρώην αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης Δημήτρη Παπαγγελόπουλου), ο οποίος του είπε σε τυχαία συνάντηση. «Σε είδα στο Open. Η αγανάκτησή σου μου θύμισε τα δικά μου και τις δικές μου αντιδράσεις, σε καταλαβαίνω, όμως μην το συνεχίσεις αυτό, χτύπα τους με δύναμη, αλλά ήρεμα».
■ Η Ζωή Κωνσταντοπούλου, η οποία σε συνάντησή τους του είπε «πολλά και χαρακτηριστικά»: «Επειδή τους ξέρω καλύτερα, έχω να σας πω να μην τους δίνετε σημασία. Ανθρωπάκια είναι».
■ Ο Γιάννης Στουρνάρας, ο οποίος, όταν μιλούσε στη Βουλή, ο Ανδρέας Λοβέρδος αισθανόταν σιγουριά.
Ενδιαφέρον θα έχει βεβαια πόσοι θα επιβεβαιώσουν ή θα διαψεύσουν τις αναφορές του Λοβέρδου στο βιβλίο του που αποδεικνύει το σύστημα διαπλοκής πολιτικών – δημοσιογράφων που στήθηκε για να ξεπλύνει το σκάνδαλο.
Μ.Η.Τ. 232120