Ποίημα για Κούλη ασφυκτικούλη

Η Μούσα αρνείται να φορέσει μάσκα γιατί δεν της πάει, ως ελεύθερη κόρη του Διός που είναι. Γι’ αυτό υπαγόρευσε στιχοπλοκή

• Από τον Παναγιώτη Λιάκο

Ορίστηκες δερβέναγας σε όλων μας τη μύτη
εσύ που θες να κυβερνάς με πρότυπα Σημίτη…
Κούλη, ω Κούλη, δύσπνοια που μου φέρνεις,
σε ψήφισαν κορόιδα και τον αέρα παίρνεις.
Κούλη, Κούλη, Κυριακούλη ασφυκτικούλη
κάμποσοι σε στηρίξανε, μα θα σε βρίζουν ούλοι.

«Από τον Τσίπρα πιο “παλτό” δεν πρόκειται να είναι»
λέγαν οι ψηφοφόροι σου πριν έρθουν αι οδύναι,
«θα ακυρώσει των Πρεσπών την εθνοπροδοσία»
και θα νικήσει τα θεριά του Νάτο και της Σία.
Επεισες, βρε, τους αφελείς θα σκίσεις συμφωνία,
τώρα τη λες «ιστορική» και θα την πεις και θεία!

Εν τέλει δεν κομμάτιασες την Πρεσποσυμφωνία
και κλήθηκες να χειριστείς μια κάποια πανδημία.
Τα ‘κλεισες όλα, κλάταρε η τλήμων αγορά
κι οι κολαούζοι δίπλα σου φωνάζανε «Ουρά»!
Μόλις μοστράρισες παρά και είπες «Πάρε συ»,
σου γράφανε πως μοιάζεις με νέο Μωυσή.

Ωρύονται απ’ την τιβί λοξοί θανατολόγοι,
της συμφοράς οι ειδικοί, κομμάτων γυρολόγοι.
Με γουρλωμένα μάτια την κάμερα κοιτάς,
δουλεύεις και τους άλλους, δουλεύεις και εμάς.
Μάσκες εμείς να βάλουμε, να βγάλουμε σκασμό,
με κάτι τέτοια προκαλείς κοινωνικό σεισμό.

Αψήφιστοι, μισότρελοι, αγιάτρευτοι γιατροί
τη μια τα λένε από δω, την άλλη από κει.
Κι εσύ μαζί με δαύτους εμάς ταλαιπωρείς,
κάτσε να έρθουν εκλογές, εκεί θε να το βρεις,
το άδικο που κάνεις σε τούτο τον λαό
θα σου το επιστρέψουν με μαύρο δαγκωτό.

Μας λες να βοηθήσουμε, μας κόβεις τον αέρα,
είθε να αναπνεύσουμε όταν θα κάνεις πέρα.
Το Παρλαμέντο γέμισε με κολλητούς και σόγια
και φάγαν και τα πόμολα τ’ αχόρταγα λαμόγια.
Ξενοκρατίας δούλοι, της χώρας οι ταγοί
στα εύκολα τρών’ τον άμπακο, στα δύσκολα λαγοί.