Η ανάπτυξη των μη γνωστικών δεξιοτήτων είναι ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες για την υγεία και ευεξία του ατόμου και η σημασία τους αυξάνεται ραγδαία.
Οι έφηβοι των οποίων οι μη γνωστικές δεξιότητες είναι ανεπαρκώς ανεπτυγμένες είναι πιο πιθανό να υποφέρουν από προβλήματα υγείας αργότερα στη ζωή τους.
Δύο κατηγορίες των μη γνωστικών δεξιοτήτων είναι η ευσυνειδησία και ο νευρωτισμός. Η ευσυνειδησία εμπεριέχει ένα σύνολο συμπεριφορών, όπως το πόσο υπεύθυνος, συνεπής και πρόθυμος είναι o έφηβος. Ο νευρωτισμός αφορά τη συναισθηματική διάσταση. Εμπεριέχει το σύνολο των ενδοψυχικών και νοητικών συγκρούσεων, δηλαδή πόσο ανήσυχος, φοβισμένος ή δυσαρεστημένος νιώθει o έφηβος.
Οι έφηβοι με υψηλά ποσοστά ευσυνειδησίας αντιμετωπίζουν καλύτερα το άγχος στην ενήλικη ζωή και διατρέχουν χαμηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων. Συγκριτικά, έφηβοι με υψηλά ποσοστά νευρωτισμού παρουσιάζουν χαμηλότερη ποιότητα ζωής, υψηλότερα επίπεδα «φθοράς» και διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων στην ενήλικη ζωή.
Συμπέρασμα; Η βελτίωση της ευσυνειδησίας και η μείωση του νευρωτισμού στους εφήβους μπορεί να επιφέρει καλύτερα επίπεδα υγείας με μακροπρόθεσμα οφέλη!
Κοινωνικοοικονομικοί παράγοντες, όπως το οικογενειακό εισόδημα, η γονεϊκή εκπαίδευση και οι γονεϊκές επενδύσεις καθορίζουν την ανάπτυξη των μη γνωστικών δεξιοτήτων, σύμφωνα με πρωτοποριακή νέα έρευνα του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ.
Ωστόσο, όλο και περισσότερα στοιχεία υποστηρίζουν ότι οι παρεμβάσεις που βασίζονται στο σχολείο για τη βελτίωση των μη γνωστικών δεξιοτήτων έχουν διαρκή θετικά αποτελέσματα σε σημαντικούς τομείς της ενήλικης ζωής, όπως η επαγγελαμτική πορεία και η ποιότητα ζωής. Η μεγαλύτερη εστίαση στη βελτίωση των μη γνωστικών δεξιοτήτων τόσο σε επίπεδο πρωτοβάθμιας όσο και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης θα ήταν μια θετική απόφαση πολιτικής!
Βαχαβιώλου Φλωρεντία
Ψυχολόγος/Ψυχοθεραπεύτρια
Μ.Η.Τ. 232120