Μνημόνιο… νέας κοπής

Δόθηκε επιτέλους χθες το βράδυ στη δημοσιότητα η πολυσυζητημένη έκθεση Πισσαρίδη της ομώνυμης ομάδας που είχε συγκροτηθεί από τον πρωθυπουργό Κ. Μητσοτάκη για τη διαμόρφωση της οικονομικής και αναπτυξιακής πολιτικής στη μετά κορονοϊό εποχή.

Εκτός από τις διαπιστώσεις, το κείμενο της υπό τον νομπελίστα οικονομολόγο επιτροπής περιλαμβάνει και 14 συγκεκριμένες προτάσεις, οι οποίες τίθενται σε διαβούλευση με σκοπό η τελική έκθεση να είναι έτοιμη τον Σεπτέμβριο. Προφανώς ο κ. Μητσοτάκης θα επιδιώξει να το συνδυάσει με την καθιερωμένη εμφάνισή του στη ΔΕΘ εν όψει της οποίας ήδη οι προσδοκίες είναι σημαντικές.

Η πολυσέλιδη έκθεση μοιάζει περισσότερο με μια έκθεση ιδεών, ευχετικού κυρίως περιεχομένου, μέσω της οποίας αντιλαμβάνεται εύκολα κανείς ότι επιχειρείται η προετοιμασία της κοινής γνώμης για την εφαρμογή ενός Μνημονίου νέας κοπής. Ακόμη και εάν η λέξη «μνημόνιο» δεν θεωρείται εύηχη πια και αποφεύγεται η χρήση της, η ουσία δεν αλλάζει και πολύ.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στην εν λόγω έκθεση υπάρχουν και προτάσεις που ακούγονται -εφόσον εφαρμοστούν- θετικές, όπως η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών. Το συνολικό μείγμα όμως και ιδιαίτερα σε ό,τι έχει να κάνει με το Ασφαλιστικό προοιωνίζεται μέτρα και αλλαγές που θα αλλάξουν κι άλλο τη ζωή εκατομμυρίων πολιτών και πολύ περισσότερο των νέων ασφαλισμένων. Επίσης, δεν διαφεύγει της προσοχής η αναφορά στην ανάγκη «στοχοθεσίας για ταχύτερη μείωση των προβληματικών δανείων από τις τράπεζες», κάτι που συνδυάζεται αυτονόητα με την απελευθέρωση των πλειστηριασμών και η οποία ήδη κάνει το κοινωνικό καζάνι να βράζει, εν όψει φθινοπώρου, περισσότερο.

Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι η έκθεση Πισσαρίδη δίνεται στη δημοσιότητα την ώρα που συγκεντρώνονται ακόμη πιο βαριά σύννεφα πάνω από τον οικονομικό και κοινωνικό ορίζοντα. Οι παρενέργειες από το lockdown του πρώτου κύματος της πανδημίας είναι κιόλας τρομακτικές, ενώ βιώνουμε ήδη εν μέσω θέρους και τα προβλήματα της αναζωπύρωσής της, που όμως βρίσκει τον κυβερνητικό και κρατικό μηχανισμό σε κατάσταση ημιδιάλυσης. Οι αβεβαιότητες είναι πολλές, όπως οι ανασφάλειες για την επόμενη ημέρα.

Το ζητούμενο εν ολίγοις αυτή τη στιγμή είναι το βάθος της οικονομικής κρίσης που φέρνει η καταγραφόμενη ύφεση. Η ίδια η έκθεση Πισσαρίδη, με τα συν και τα πλην της, μπορεί να αποδειχθεί ξεπερασμένη και η χώρα να έχει ανάγκη από ένα άμεσο σχέδιο σωτηρίας…