Ιστορίες τρέλας σε αεροπλάνα που θυμίζουν την… Air Mπαχάλ

Οι οδηγίες των χρυσοπληρωμένων από φαρμακοβιομηχανίες λοιμωξιολόγων -συμβούλων του κ. Μητσοτάκη- έχουν ακυρώσει την ευχάριστη ατμόσφαιρα των ταξιδιών με την Aegean.

  • Από τον
    Γιώργο Τράγκα

Σε όλα τα σχολεία της εποχής μου (δεκαετίες του ’50 και του ’60) υπήρχε στην είσοδο του διαδρόμου των αιθουσών μια πινακίδα που έγραφε: «Η καθαριότητα είναι η μισή αρχοντιά». Αυτός είναι και ο πρώτος κανόνας της δημόσιας υγιεινής από την εποχή που ο άνθρωπος ζούσε στις σπηλιές και πλενόταν κατά λάθος, όταν γλιστρούσε σε ποτάμια ή λίμνες ή όταν η σκόνη, η λάσπη και η βρομιά που κάθονταν στο δέρμα του τού προκαλούσαν δυσφορία.

Αυτό σκεφτόμουν ενώ η λεπτή σιλουέτα της αεροσυνοδού της Aegean που φορούσε μαύρη μάσκα έως τα μάτια και λευκά πλαστικά γάντια μου έδωσε τη χαρτοσακούλα με το φαγητό που προσφέρουν στις μπίζνες θέσεις.

Θεωρούσα πάντα ότι η Aegean Airlines ήταν μια εταιρία πρώτης τάξεως, ασφαλής, που σέβεται τον επιβάτη, που του χαμογελάει, ενώ στα θέματα καλών τρόπων (savoir vivre) και κουζίνας – μενού είναι ασυναγώνιστη. Δυστυχώς, ανακάλυψα ότι το lockdown έχει μετατρέψει την εξαιρετική αυτή εταιρία σε Air Mπαχάλ!

Οι οδηγίες των χρυσοπληρωμένων από φαρμακοβιομηχανίες λοιμωξιολόγων -συμβούλων του κ. Μητσοτάκη- έχουν μεταμορφώσει και ακυρώσει την ευχάριστη ατμόσφαιρα των ταξιδιών με την Aegean.

Το ιπτάμενο προσωπικό, τα πρόσωπα των όμορφων κοριτσιών έχουν σκεπαστεί με τις μαύρες μάσκες και θυμίζουν αεροπειρατές του μαύρου Σεπτέμβρη! Οι μόνοι που δεν φοράνε μάσκες και γάντια είναι οι πιλότοι. Φυσικά, αυτό συμβαίνει στον στενό χώρο του κόκπιτ, γιατί πρέπει να συνεννοούνται καθαρά, με ευκρίνεια, ώστε να είναι ασφαλής η πτήση.

Εδώ αρχίζει η παράνοια των λοιμωξιολόγων. Το ιπτάμενο προσωπικό μπαινοβγαίνει μέσα στο χειριστήριο του αεροσκάφους και οι πιλότοι (άνευ μασκών) μιλάνε σε απόσταση εκατοστών. Και φυσικά καταβρέχουν με σταγονίδια τις αεροσυνοδούς, οι οποίες με τη σειρά τους δίνουν φαγητό ή καφέ ή αντικείμενα ή χαρτιά στον κυβερνήτη και τον συγκυβερνήτη.

Αφού ακουμπήσουν με τα γάντια τα ραντισμένα από σταγονίδια καθίσματα των πιλότων ή των χώρων γύρω τους, εισέρχονται πάλι στον χώρο των επιβατών, αγγίζουν αναπόφευκτα τα καθίσματά τους, τα χέρια τους, τα ρούχα τους, τις αποσκευές τους.

Οι επιβάτες πρέπει να φοράνε σε όλη τη διάρκεια της πτήσης τη μάσκα, αλλά τους πιάνουν οι «μολυσμένες» αεροσυνοδοί. Φυσικά οι κοπέλες (που δεν φταίνε σε τίποτα για την «τρέλα» του κ. Τσιόδρα και των άλλων περίφημων λοιμωξιολόγων) μεταφέρουν όλα τα μικρόβια των επιβατών στον θάλαμο διακυβέρνησης!

Ταξίδεψα με την AIR Mπαχάλ (συγγνώμη, με την Aegean ήθελα να πω, όπως την έκαναν) την 1η Ιουλίου, ημέρα Τετάρτη και ώρα 15.50, για τη Νίκαια της Γαλλίας. Και επέστρεψα Κυριακή 12 Ιουλίου με την πτήση των 18.20, που αναχώρησε από τη Νίκαια στις 18.50.
Πηγαίνοντας, πήρα την πρώτη εμπειρία από τα μέτρα των λοιμωξιολόγων. Το μισό αεροσκάφος (Airbus 320) ήταν άδειο. Κάποιοι επιβάτες δεν άντεχαν να αναπνέουν με τις μάσκες και τις είχαν κατεβάσει στο πηγούνι ή στον λαιμό. Κάποιοι άλλοι τηρούσαν τις οδηγίες και ανέπνεαν εμφανώς με δυσκολία.

Οι αεροσυνοδοί μπαινόβγαιναν στο πιλοτήριο, όπου με μια ματιά αντιλαμβανόσουν ότι δεν υπάρχουν μέτρα κατά του Covid-19 για τους πιλότους. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους με μάσκες και γάντια σε έναν τόσο μικρό χώρο και με τόσο ευαίσθητα όργανα. Η μάσκα, επαναλαμβάνω, εμποδίζει την καθαρή συνεννόηση εν ώρα πτήσεως.

Το φαγητό που μου έδωσαν σε θέση μπίζνες ήταν η επιτομή της μεσογειακής κουζίνας. Το αποκορύφωμα του λοιμωξιολογικού… γκουρμέ, μια frozen -κατεψυγμένη- αραβική πίτα μέσα στην οποία υπήρχε απολίθωμα κοτόπουλου που ανακαλύφθηκε σε παλαιοντολογικές έρευνες. Μαζί με το κοτόπουλο υπήρχε δείγμα κίτρινου τυριού που σίγουρα φτιάχτηκε από τους Γαλάτες στο εργαστήριο του Πανοραμίξ. Με μία διαφορά: Δεν τρωγόταν.

Στην ίδια λευκή σακούλα, νοσοκομειακής αισθητικής, υπήρχε ένα μικρό πλακίδιο σοκολάτας κι ένα μικρό κουτάκι AMITA με κολλημένο το καλαμάκι στο πλάι. Μιλάμε για χυμό που δινόταν πριν από χρόνια στο ΚΨΜ στρατοπέδου νεοσυλλέκτων.

Αυτά στις θέσεις μπίζνες class με τιμή εισιτηρίου μπίζνες! Ίδια χρήματα με την προ Covid εποχή που τα γεύματα της Aegean ήταν λουκούλλεια. Πρέπει να μας εξηγήσουν οι λοιμωξιολόγοι εάν ο κορονοϊός αποθνήσκει στο ψύχος ή στη ζέστη. Πρέπει οι νοήμονες επιχορηγούμενοι από τις πολυεθνικές λοιμωξιολόγοι να μας εξηγήσουν γιατί δεν πρέπει οι επιβάτες να τρώνε ζεστό φαγητό αλλά να «σπάνε» τα δόντια τους επιχειρούντες να φάνε το φαγητό -ιγκλού- που προσφέρει η Aegean.

Όταν επέστρεφα διαπίστωσα με άγχος, με πικρία και με θλίψη ότι η ελληνική εταιρία, που είχε τόσες περγαμηνές, μετατράπηκε από την επιτροπή δημόσιας υγείας και τις κυβερνητικές αποφάσεις σε Air Mπαχάλ.

Αμφιβάλλω αν η «εξυπηρέτηση» των επιβατών είναι υποδεέστερη σε εταιρίες που εκτελούν τοπικά ταξίδια στο Μπαγκλαντές ή στο Ουζμπεκιστάν.

Η Aegean, όπως διαπίστωσα στα counter του αεροδρομίου της Νίκαιας, είχε «overbooking» στα εισιτήρια των επιβατών που επέστρεφαν στην Αθήνα. Όπως μας εξήγησαν Γάλλοι υπάλληλοι του αεροδρομίου, έως την τελευταία στιγμή κρατούσε θέσεις Covid-19 για τυχόν περιστατικά νοσούντων.

Έτσι, λοιπόν, προσήλθα με τη μάσκα και τα εισιτήρια που είχα βγάλει καιρό πριν και τα είχαν κανονικά τσεκάρει. Όμως, άκουσα από τα χείλη των υπαλλήλων του αεροδρομίου ότι πρέπει να αναμένουμε έως τις 17.50, ενώ το αεροσκάφος απογειωνόταν στις 18.20.
Όπως αντιλαμβάνεστε, Air Mπαχάλ!

Τουλάχιστον επτά επιβάτες ανέμεναν έως την τελευταία στιγμή για να παραλάβουν τα εισιτήρια τους και να τρέξουν να περάσουν από τον έλεγχο χειραποσκευών και στη συνέχεια από ειδικό μηχάνημα που ελέγχει διαβατήριο και φωτογραφίζει σε ειδικό θάλαμο τους εξερχόμενους ταξιδιώτες.

Η Συνθήκη Σένγκεν έχει πάει περίπατο.

Μόλις μπήκαμε στο αεροσκάφος (Airbus 320) διαπίστωσα ότι ο παραλογισμός του κ. Τσιόδρα και των υπολοίπων της συνομοταξίας του Σκάι χρήζει πλέον… δευτεροβάθμιας επιτροπής ψυχιάτρων!

Η ψηλόλιγνη αεροσυνοδός με κρυμμένο καλά το πρόσωπό της (μου θύμιζε γυναίκα που δουλεύει στην κινεζική «Τριάδα» ή στη γιαπωνέζικη Γιακούζα) μου είπε επιτακτικά: «Ανεβάστε καλά τη μάσκα σας». Δεν είπα τίποτα, βλαστήμησα -ομολογώ- από μέσα μου. Εβαλα τη μάσκα έως τα φρύδια και δέθηκα στο κάθισμά μου.

Μετά είδα τη συνοδό της Air Mπαχάλ να εισέρχεται στον θάλαμο των πιλότων. Φυσικά, κυβερνήτης και συγκυβερνήτης δεν φορούσαν μάσκες και γάντια και μιλούσαν σε απόσταση εκατοστών, ραντίζοντας την κυρία με εκατομμύρια σταγονίδια εξερχόμενα από το στόμα τους. Δυστυχώς δεν είχα μαζί μου τα απαραίτητα για να πάρω επίχρισμα από το επιθήλιο των βλεννογόνων τους, προκειμένου να διαπιστώσω εάν ήταν ασυμπτωματικοί φορείς του Covid-19 ή όχι.

Η κοπέλα που με τα γάντια της ακούμπησε όλο το χειριστήριο και ήρθε σε πλήρη επαφή με τους πιλότους εξήλθε στη συνέχεια και μας μοίρασε τις χαρτοσακούλες με το φαγητό, πιάνοντας, φυσικά ασυνείδητα, όλα τα καθίσματα.

Τότε της είπα: «Αφού έρχεσαι σε επαφή με τους ακάλυπτους πιλότους και δέχεσαι από τόσο κοντά τις ανάσες τους, γιατί έρχεσαι μετά σε εμένα που είμαι διαβητικός και ενδεχομένως να με μολύνεις;»

Η αεροσυνοδός κοντοστάθηκε, με αναγνώρισε και μου είπε ψιθυριστά: «Τι να κάνουμε, οδηγίες βλέπετε».

Όλοι απορούν με την «τρέλα» των μέτρων της επιτροπής των λοιμωξιολόγων που ανακοινώνουν κρούσματα Covid-19 και κρούσματα δεν βλέπουμε!

Πίσω από τις θέσεις μπίζνες, τις οικονομικές θέσεις, επικρατούσε το αδιαχώρητο. Τρία καθίσματα από εδώ, τρία καθίσματα από εκεί. Ο ένας πάνω στον άλλον. Ο χοντρός κύριος με τη μάσκα να έχει περάσει τη μασχάλη του στη μύτη της κυρίας που εξείχε από τη μάσκα της. Η προφύλαξη από τον κορονοϊό μας μάρανε!

Ένα μικρό παιδάκι πίσω τσίριζε σε όλη τη δίωρη αεροπορική διαδρομή. Σαν να είχε καταπιεί σειρήνα συναγερμού. Η μητέρα του προσπαθούσε να το ηρεμήσει, το έστριβε από εδώ, το έστριβε από εκεί μαζί με την νταντά, και όλοι οι επιβάτες είχαν γίνει ένα. Όπως αντιλαμβάνεστε, επικρατούσε η «τσιόδρειος» προφυλακτική λογική!

Ο συγκυβερνήτης, ένα ψηλό παλικάρι, βγήκε από το πιλοτήριο, πήγε τουαλέτα, φυσικά άνευ μάσκας. Στη συνέχεια έπιασε κουβέντα με την αυστηρή αεροσυνοδό στον ελάχιστο χώρο που υπάρχει έξω από την τουαλέτα. Εκατομμύρια τα σταγονίδια πάνω στην κοπέλα.

Δυο λεπτά αργότερα την ξαναφώναξα για το φαγητό που μοίρασε. Η υγιεινή διατροφή της Air Mπαχάλ, της επιτροπής λοιμωξιολόγων, ήταν ένα σάντουιτς με πολύσπορο ψωμί, ζαμπόν – μορταδέλα και ένα φύλλο πράσινο στη μέση, αμφιβόλου πλυσίματος. Ως υπόστρωμα είχε βουτυρότυρο απροσδιόριστης γεύσης και προέλευσης.

Αυτό μέσα στη χαρτοσακούλα μαζί με την ΑΜΙΤΑ από το ΚΨΜ και μια κερασόπιτα που δεν τη βρίσκεις ούτε σε παντοπωλείο χωριού ορεινής περιοχής.

«Γιατί πρέπει εγώ που είμαι διαβητικός να φάω υποχρεωτικά τόσο ψωμί και κερασόπιτα;» ρώτησα την αυστηρή αεροσυνοδό. «Ξέρετε, αυτές είναι οι οδηγίες» μου είπε και στα μάτια της πέρασε μια σκιά ενοχής.

Ξέχασα να σας πω ότι πηγαίνοντας για τη Νίκαια, εκεί, στον γαλλικό Νότο, προτού προσγειωθούμε, το προσωπικό ανακοίνωσε ότι εάν κάποιος από εμάς παρουσιάσει συμπτώματα Covid-19, μπορεί ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΑ να πάει σε καραντίνα, σε τόπο επιλογής που θα επιλέξει ο ΙΔΙΟΣ. Όταν επιστρέφαμε, έχοντας στο τηλέφωνό μας έναν κωδικό (που ήδη ηλεκτρονικά είχαμε πάρει), θα μας επέλεγαν για δειγματοληπτικό έλεγχο.

Η αποθέωση της λοιμωξιολογικής τρέλας ήταν στην κάθοδο από το αεροσκάφος. Οι επιβάτες που ταξίδευαν ο ένας πάνω στον άλλον στις οικονομικές θέσεις (όπως και εκείνοι των θέσεων μπίζνες) μπήκαν σε λεωφορεία στα οποία οι μισές θέσεις ήταν κενές και είχαν ένα κίτρινο σήμα πάνω (όπως αυτά που βάζουμε στα ραδιενεργά υλικά), που έλεγε ότι αυτή η θέση παραμένει κενή για λόγους αναχαίτισης του Covid-19. Δηλαδή δύο ώρες εντός του αεροσκάφους οι επιβάτες ήταν σε επαφή όπως οι παλαιστές του σούμο και μόλις κατέβηκαν στο έδαφος έβαλαν τους μισούς να είναι όρθιοι και τους άλλους μισούς καθιστούς.

Βγαίνοντας, μας υποδέχτηκε ένας ευτραφής υπάλληλος που φορούσε μάσκα. Με επιτακτικό ύφος μάς είπε: «Όσοι έχετε κωδικό που αρχίζει από 1, αριστερά για τεστ. Όσοι έχετε από 2, δρόμο».

Η βαλίτσα μου βρέθηκε σπασμένη. Μας έδωσαν αποδεικτικό παραλαβής αποζημίωσης της καινούργιας βαλίτσας. Αρκεί να τηλεφωνούσαμε σε κάποιον συγκεκριμένο αριθμό της Aegean. Ποτέ δεν σήκωσαν το τηλέφωνο! Στην παραλαβή των αποσκευών, βράδυ Κυριακής 12 Ιουλίου, δούλευαν μόνο τρεις ιμάντες.

Οι επιβάτες περίμεναν σχεδόν μία ώρα και βάλε, από τις 21.50 έως τις 23.00, για να παραλάβουν αποσκευές. Ακέραιες ή «τραυματισμένες», όπως η δική μου.

Έχω την αίσθηση ότι πρέπει η περίφημη ομάδα λοιμωξιολόγων -συμβούλων του κ. Μητσοτάκη- να ταξιδεύει συχνότερα με την Aegean. Ίσως καταλάβει πώς μετατρέπεται εύκολα μια πολύ δυνατή εταιρία σε Air Mπαχάλ.

Ο συγχωρεμένος ο πατέρας μου, ο γιατρός, όταν διαπίστωνε λανθασμένες διαγνώσεις σε ασθενείς έλεγε: «Αυτός (εννοούσε τον γιατρό) δεν έχει πάρει πτυχίο».

{{-PCOUNT-}}40{{-PCOUNT-}}

Η εφημερίδα δημοκρατία δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

Κορυφαίες Ειδήσεις

Προτεινόμενα