Σοκ προκαλούν οι λεπτομέρειες της απολογίας του ψευτογιατρού, ο οποίος παρουσιάστηκε στον ανακριτή αμετανόητος και ιδιαίτερα προκλητικός. Δίχως ίχνος ντροπής, ο 47χρονος «Δρ. Χάρος» Νίκος Κοντοστάθης, που εξαπατούσε τα θύματά του με επικίνδυνες «θεραπείες» αποκομίζοντας υπέρογκα χρηματικά ποσά, επέρριψε ευθύνες στους γονείς των παιδιών που πάλευαν με τον καρκίνο και τους χαρακτήρισε… υπεύθυνους για τον χαμό τους! Μάλιστα, ισχυρίστηκε πως το μόνο που έκανε ήταν να προσφέρει θετικές υπηρεσίες… placebo σε ετοιμοθάνατους.
Απαντώντας σε ερωτήσεις του δικαστικού λειτουργού, ο ψευτογιατρός φέρεται ότι υποστήριξε πως τόσο τα δύο ανήλικα παιδιά όσο και ο 76χρονος, οι θάνατοι των οποίων του καταλογίζονται και γι’ αυτούς προφυλακίστηκε, δεν είχαν πιθανότητες να ζήσουν! Τόνισε, μάλιστα, ότι ακόμα και σε ιδανικές συνθήκες η πλήρης ίαση δεν ανήκει στο επίπεδο του προβλεπτού αλλά του θαύματος μεταφορικώς.
«Δεν υπήρχε πλάνη των θυμάτων… Προσέφερα θεραπευτικές υπηρεσίες ή -σε περίπτωση που κάποιος δεν αποδέχεται αυτές τις μεθόδους- προσέφερα θετικές, αν μη τι άλλο, υπηρεσίες placebo!» είπε με κυνικό ύφος ο άνθρωπος που στάθηκε η αιτία να χάσουν τόσοι άνθρωποι τη ζωή τους.
Σύμφωνα με τον κατηγορούμενο, η αρχή της διαδρομής του ως «γιατρού», ξεκίνησε στα τέλη του 2015. «Σε μία επίσκεψή μου στη Μονή Βατοπαιδίου έτυχε να αναφερθεί ότι αρκετοί μοναχοί αντιμετώπιζαν πρόβλημα προστάτη και πως οι συμβατικές θεραπείες που ακολουθούσαν δεν τους είχαν βοηθήσει. Ετσι, τους πρότεινα μια εξειδικευμένη θεραπεία με βότανα, η οποία είχε ευεργετικά αποτελέσματα» υποστήριξε ο ψευτογιατρός.
Υστερα από το περιστατικό αυτό και αφού είχε προτείνει διάφορες βοτανοθεραπείες, υποστήριξε, μάθαιναν για εκείνον από στόμα σε στόμα. «Δεν “ψάρευα” υποψήφιους ασθενείς, αλλά προσέφερα τις υπηρεσίες μου κατόπιν συστάσεων. Για τη δήθεν ιατρική μου ιδιότητα το αληθές είναι ότι αρχικά δεν παρουσιαζόμουν ως τέτοιος, αλλά με την ιδιότητα που πράγματι θεωρούσα ότι διέθετα, αυτήν του βοτανολόγου.
Στη συνέχεια με πήρε η κατρακύλα και ξεκίνησα να απολαμβάνω τον τίτλο του γιατρού, διανθίζοντάς τον με διάφορες επιπλέον ιδιότητες, βρισκόμενος σε μια ψυχολογική κατάσταση αδράνειας, χωρίς δηλαδή να μου περνάει από το μυαλό ότι αυτό πρέπει να σταματήσει» ανέφερε.
Τέλος, αποκάλυψε ότι από μικρός διάβαζε ιατρικά βιβλία και είχε πολλές γνώσεις πάνω στον κλάδο αυτόν, ώστε όταν συστηνόταν ως γιατρός, δεν άφηνε περιθώρια σε κάποιον να μην τον πιστέψει.
Μ.Η.Τ. 232120