Είναι θλιβερό για το έθνος των Ελλήνων να ξεροσταλιάζουν τα παιδιά του στα αεροδρόμια για να υποδεχθούν εν χορδαίς και οργάνω τους αλλοδαπούς που θα έρθουν να σπαταλήσουν μερικά χρήματα στην ηλιόλουστη, φτωχοποιημένη, καταληστευμένη πατρίδα. Είναι εικόνα κατάντιας να θυμίζει η χώρα σκηνές από την κωμωδία «Καλώς ήλθε το δολάριο» και μερίδα των πολιτών να… αποθεώνει τους πλαδαρούς επισκέπτες, που τάχα θα μας κάνουν τη χάρη να πετάξουν μερικά κέρματα στον κορβανά, με αντίτιμο ανάπαυση, θαλάσσια λουτρά και ποικίλες «εμπειρίες».
Προκαλεί αναγούλα ο ενθουσιασμός για τις πτήσεις που καταφθάνουν από το εξωτερικό, λες και έρχεται το «ιππικό» που θα «σώσει» την Ελλάδα από την επέλαση της φτώχειας. Ο τουρισμός είναι καλοδεχούμενος ως μια από τις πτυχές της οικονομικής δραστηριότητας και ως πηγή εσόδων, αλλά δεν μπορεί και δεν επιτρέπεται να αντιμετωπίζεται με μεσσιανικούς όρους.
Μόνο σφίξιμο στο στομάχι προκαλείται από τη συστηματική καλλιέργεια αυτού του είδους συμπεριφοράς από διάφορα ΜΜΕ, αλλά και από τον πολιτικό κόσμο – σαν να λένε ότι οι Ελληνες δεν είναι ικανοί για τίποτε άλλο, παρά μόνο για να εξυπηρετούν τους τουρίστες και να φροντίζουν ώστε ούτε μια στιγμή δυσαρέσκειας να μη σκιάσει την ανέφελη νωχέλειά τους στα εδάφη μας. Πόσο μεγάλη η ντροπή με τα αεροσκάφη με τους ξένους παραθεριστές να περνούν μέσα από αψίδες υδάτων στα αεροδρόμιά μας, σαν να είναι μαχητές εθνικού αγώνα που επιστρέφουν δαφνοστεφείς από τα πεδία των μαχών.
Ακόμα μεγαλύτερη η ντροπή, η χαμέρπεια και η ξεφτίλα ενός ξενόδουλου κράτους, που προετοιμάζει φορολογικά το έδαφος για να γίνουμε κανονικό ΚΑΠΗ και στη συνέχεια νεκροταφείο Βορειοευρωπαίων συνταξιούχων.
Αντί οι αρχιτέκτονες της διάλυσης του έθνους να μεριμνούν για την αναζωογόνηση της ελληνικής οικονομίας, φροντίζουν για τα άνετα και φθηνά στερνά των συνταξιούχων της βορείου Ευρώπης.
Κι αυτοί οι εκλεγμένοι, που εξανδραποδίζουν τον λαό μας, κοιτούν να βολέψουν φορολογικά τους Βορειοευρωπαίους συνταξιούχους, την ίδια στιγμή που εξοντώνουν τους Ελληνες απομάχους της εργασίας. Ο τριτοκοσμισμός είναι το απτό, άμεσο αποτέλεσμα της εφαρμοζόμενης πολιτικής.
Μ.Η.Τ. 232120