Την ώρα που ο οικονομικός Αρμαγεδδών λόγω πανδημίας είναι προ των πυλών, η κοινωνία υποφέρει και η Τουρκία έχει αποθρασυνθεί, η χώρα ζει κλίμα σκανδαλολογίας της δεκαετίας του ’80
Από τον Ανδρέα Καψαμπέλη
Ο ζόφος που απλώνεται στον δημόσιο βίο της χώρας επηρεάζει αναπόφευκτα και τις πολιτικές εξελίξεις, σε μια συγκυρία μάλιστα που όλα τα μέτωπα, ακόμη και τα εθνικά, είναι ανοιχτά και οξυμένα. Όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα δεν σηματοδοτούν απλώς επιστροφή στο χειρότερο παρελθόν των παράνομων ηχογραφήσεων, των υποκλοπών και των κοριών, αλλά προοιωνίζονται ακόμη μεγαλύτερη κατάπτωση και παρακμή, την ώρα που οι προκλήσεις για την ελληνική κοινωνία και τον τόπο γενικότερα έχουν πάρει υπαρξιακό χαρακτήρα. Η κοινή γνώμη παρακολουθεί άναυδη αποκαλύψεις και καταγγελίες που εκδηλώνονται στο πλαίσιο ενός ανηλεούς πολέμου με πρωταγωνιστές και υποβολείς σε ρόλους συγκεχυμένους και εναλλασσόμενους. Με μεθόδους και τακτικές που παραπέμπουν περισσότερο σε υπόκοσμο εκτυλίσσεται ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών που δείχνει ότι μπορεί και να υπερβαίνει τις πολιτικές ηγεσίες, οι οποίες μοιάζουν ανήμπορες να διατηρήσουν την πρωτοβουλία των κινήσεων ενώ άγονται και φέρονται βουλιάζοντας στην ανυποληψία και στον καιροσκοπισμό.
Ενώ η πραγματικότητα φαίνεται ότι ξεπερνά μέρα με τη μέρα και τη χειρότερη φαντασία για τον οικονομικό Αρμαγεδδώνα και η Τουρκία έχει αποθρασυνθεί ωθώντας τη χώρα μας σε έναν «διάλογο» τον οποίο έως προχθές αρνούνταν υπό αυτές τις συνθήκες, τα κομματικά επιτελεία έχουν πάρει τη μεζούρα της μικροπολιτικής και προσπαθούν να μετρήσουν εάν και ποιοι ακριβώς μπορεί να ωφεληθούν ή να ζημιωθούν από τις στιχομυθίες Μιωνή – Παππά και το κλίμα σκανδαλολογίας, όμοιο του οποίου έχει να ζήσει η χώρα από τις δεκαετίες του 1980 και του 1990.
Ο πόλεμος των κοριών, έστω και… ψόφιων, αναμένεται να κλιμακωθεί σύμφωνα με όσα άλλωστε προαναγγέλλουν και απειλούν ορισμένοι και από τους εμφανιζόμενους ως «πολεμάρχους». Το κλίμα, μάλιστα, έχει δηλητηριαστεί εδώ και αρκετό καιρό με αφορμή άλλες περιπτώσεις, όπως π.χ. με την υπόθεση του real estate του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρη Παπαδημούλη, ενώ δεν πρέπει να παραλείπεται ότι ύστερα από μια μικρή παύση, μετά τις εκλογές του περασμένου Ιουλίου, η ατζέντα είχε αρχίσει να τροφοδοτείται πάλι με καταγγελίες για αδιαφανείς φακέλους και καταστάσεις. Κι αν μέχρι τα μέσα του 2019 στο στόχαστρο βρίσκονταν κυρίως η τότε κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και κορυφαία στελέχη της, τα οποία προσπαθούσαν να ισορροπήσουν με αντεπιθέσεις για «γαλάζια» σκάνδαλα, τώρα δίπλα στα κυβερνητικά πεπραγμένα της Ν.Δ., με τα όποια κενά αδιαφάνειας, έρχονται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στο φως σκελετοί της «βαθιάς εξουσίας» της περασμένης πενταετίας. Οι παλαιότεροι φέρνουν στη μνήμη τους τις συγκρούσεις που εκτυλίσσονταν όταν πρωταγωνιστές της πολιτικής ζωής ήταν ως επικεφαλής των κομμάτων τους ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και ο Ανδρέας Παπανδρέου, ενώ οι νεότεροι, οι οποίοι μόνο ως ιστορικά αναγνώσματα τα έχουν αυτά υπόψη τους, δυσκολεύονται να πιστέψουν ότι αυτή είναι η Ελλάδα τού αύριο που υπόσχονται οι σημερινές ηγεσίες του τόπου.
Οι συνθήκες που διαμορφώνονται έχουν επαναφέρει, σύμφωνα με πληροφορίες, στο τραπέζι τη συζήτηση περί πρόωρης προσφυγής στις κάλπες έως το φθινόπωρο. Μέχρι πρότινος οι σκέψεις αυτές είχαν απορριφθεί από τον ίδιο τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος ήταν αποφασισμένος να δείξει θεσμική υπευθυνότητα και τον διακατείχε η βεβαιότητα ότι θα έχει τον έλεγχο των εξελίξεων στη διάρκεια ολόκληρης της τετραετίας. Έτσι, τη θέση των εκλογών πήρε η απόφαση για έναν ριζικό ανασχηματισμό με αφορμή και τη συμπλήρωση ενός έτους από την άνοδο της Ν.Δ. στην εξουσία. Φαίνεται, ωστόσο, ότι ο πειρασμός έχει επιστρέψει και αυξάνονται οι φωνές που υποστηρίζουν ότι δεν πρέπει να πάει χαμένη η ευκαιρία για μια νέα και κατά πάσα πιθανότητα ολοκληρωτική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ύστερα από τις προηγούμενες εσωτερικές τριβές έχει μπει ήδη σε μια επικίνδυνη περιδίνηση εξαιτίας του alter ego του κ. Τσίπρα, Νίκου Παππά. Οι εκλογές θα μπορούσε να δώσουν και μια διέξοδο στη σκανδαλολογία, αν δεν είχε μεσολαβήσει όμως η αναθεώρηση του Συντάγματος, η οποία έχει μεταβάλει τα δεδομένα για το κλείσιμο τέτοιων υποθέσεων για τα πολιτικά πρόσωπα. Έστω κι έτσι, όμως, η ανανέωση της λαϊκής εντολής θα επέτρεπε και μεγαλύτερη ευελιξία στους χειρισμούς από τη νέα κυβέρνηση.
Στην πραγματικότητα όμως, η εσωτερική αναζωπύρωση της εκλογολογίας στο κυβερνητικό επιτελείο υποκρύπτει ένα τεράστιο άγχος για τη διαχείριση της οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης που δημιουργείται. Ο υπουργός Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρας ανακοίνωσε κιόλας ότι η ύφεση για το δεύτερο τρίμηνο της χρονιάς υπολογίζεται στο 16%, τα έσοδα έχουν κάνει τεράστια βουτιά, η κατανάλωση πέφτει διαρκώς, η ανεργία αυξάνεται και ο τουρισμός, στον οποίο είχαν στηριχθεί οι ελπίδες, συνοδεύεται κι αυτός από τα χειρότερα προγνωστικά. Παράλληλα, σύμφωνα με τους διεθνείς επιστήμονες, ένα δεύτερο ισχυρό κύμα κορονοϊού από το φθινόπωρο είναι πλέον πολύ πιθανό κι αυτό -αν συμβεί- μπορεί να επιφέρει το τελειωτικό χτύπημα, ειδικά σε εύθραυστες οικονομίες όπως η ελληνική.
Όμως, και στην περίπτωση που ισχύσει το καλό σενάριο και σε υγειονομικό επίπεδο δεν υπάρξει υποτροπή ή τουλάχιστον η αντιμετώπιση αποδειχθεί επαρκής, έχουν αρχίσει να συγκεντρώνονται σύννεφα και για τη διαχείριση της υπάρχουσας κατάστασης. Τα 32 δισ. ευρώ που περίμενε η χώρα μας (και η κυβέρνηση) από την Ε.Ε. ως ενίσχυση από το Ταμείο Ανάκαμψης δεν πηγαίνουν απλώς πιο πίσω χρονικά, αλλά είναι λίαν πιθανόν τώρα να συνοδεύονται και από όρους μνημονιακού τύπου, αντίθετα από τις αρχικές διαβεβαιώσεις που είχαν δημιουργήσει ένα κλίμα άκρατης ευφορίας και αισιοδοξίας.
Περίεργη ασυλία του ανεξέλεγκτου Μιωνή
Κλήθηκε στην Προανακριτική Επιτροπή να καταθέσει, πριν από τη διεύρυνση του κατηγορητηρίου, χωρίς να γνωρίζει τίποτα για την υπόθεση Novartis.
Μόνο και μόνο επειδή η πρώην εισαγγελέας κατά της Διαφοράς Ελένη Ράικου, λίγες ώρες μετά την αρχική κατάθεσή της στον αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Λάμπρο Σοφουλάκη, ο οποίος εξετάζει τους δικονομικούς χειρισμούς γύρω από την υπόθεση Novartis, θυμήθηκε πως έπρεπε να γυρίσει πίσω για να καταθέσει ξανά και να «πετάξει» το όνομά του: «Σάμπυ Μιωνής».
Τελικά, ο Ελληνοϊσραηλινός επιχειρηματίας κατέθεσε για μία άλλη υπόθεση από αυτήν που εξέταζε μέχρι εκείνη τη στιγμή η Προανακριτική, ενώ η κατάθεσή του κρίθηκε αρκετή για να στηριχθεί στη συνέχεια η διεύρυνση του κατηγορητηρίου κατά του πρώην υπουργού Δημήτρη Παπαγγελόπουλου.
Προφανώς, μετά την προσπάθεια ξεπλύματος του σκανδάλου Novartis, για το οποίο η φαρμακευτική εταιρία στις ΗΠΑ καλείται σήμερα να πληρώσει 310.000.000 δολάρια πρόστιμο ειδικά για την Ελλάδα, είχε έρθει η ώρα του ξεπλύματος και της «λίστας Λαγκάρντ», αφού ο Σάμπυ Μιωνής ήταν ο άνθρωπος που ήλεγχε ή διαχειριζόταν, άμεσα ή έμμεσα, το 55% των καταθέσεων, δηλαδή πάνω από 1 δισ. δολάρια της λίστας που παρέδωσε στις Αρχές ο Ερβέ Φαλτσιανί. Το θέμα, όμως, πλέον δεν είναι μόνο αυτό.
Είναι, κυρίως, το γεγονός πως ο Σάμπυ Μιωνής φαίνεται ότι χαίρει μιας ιδιαίτερης προστασίας από το πολιτικό σύστημα της χώρας, το οποίο του επιτρέπει να απαξιώνει κάθε θεσμό της Ελλάδας, της χώρας δηλαδή στην οποία γεννήθηκε και μεγάλωσε, ότι αναφέρεται με ταπεινωτικούς χαρακτηρισμούς για το δικαστικό και εισαγγελικό σύστημα, απειλεί κατά βούληση, εξαπολύει ανεξέλεγκτα κατηγορίες για Ελληνες βουλευτές, καταγράφει παράνομα υπουργούς εκθέτοντας τη χώρα μας σε διπλωματικούς κινδύνους και τελικά καταθέτει υποκλοπές ακόμη και στο ελληνικό Κοινοβούλιο! Πραγματικά, χαίρει άλλος κανείς τόσο μεγάλης ασυλίας;
Τι μας είπε όλους αυτούς τους μήνες ο Σάμπυ Μιωνής
Στην Προανακριτική Επιτροπή της Βουλής ισχυρίστηκε ότι:
■ Τα εντάλματα των Ελλήνων εισαγγελέων είναι παράνομα. Συγκεκριμένα, ανέφερε πως τα εντάλματα που έβγαζε η εισαγγελέας κατά της Διαφθοράς Ελένη Τουλουπάκη, όταν ακόμη ήταν επίκουρος στην Οικονομική Εισαγγελία, για τον συνεργάτη του Αγγελο Μεταξά ήταν παράνομα. Αρα, ήταν παράνομα τα εντάλματα που έβγαζε ο τότε οικονομικός εισαγγελέας Παναγιώτης Αθανασίου.
■ Οι δικογραφίες που σχηματίζουν οι Ελληνες εισαγγελείς είναι παράτυπες.
■ Οι έλεγχοι που ασκούν οι φορολογικές Αρχές της χώρας μας είναι παράτυποι.
■ Οι έλεγχοι που γίνονται σε σπίτια με εισαγγελική παραγγελία για τη διαλεύκανση υποθέσεων είναι παράνομοι. Τους παρομοίασε, μάλιστα, με τις εφόδους των Γερμανών ναζί κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
■ Το Ελληνικό Δημόσιο προβαίνει σε παράνομο καταλογισμό προστίμων, τα οποία δεν αντιστοιχούν σε πραγματικές φορολογικές παρατυπίες και παρανομίες.
■ Εκβιάστηκε από έναν Ελληνα πρώην υπουργό, δηλαδή τον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο, παρουσία ενός άλλου Ελληνα πρώην υπουργού, χωρίς να προσκομίσει κανένα στοιχείο που να στηρίζει τους ισχυρισμούς του, προφανώς επειδή υπάρχουν δεκάδες στοιχεία που τους καταρρίπτουν. Οι ισχυρισμοί του αυτοί, μάλιστα, έγιναν αποδεκτοί από τα μέλη της πλειοψηφίας της Επιτροπής και από μερίδα του Τύπου.
■ Το ταξίδι Ελλήνων εισαγγελέων, για να πάρουν μια μαρτυρική κατάθεση στο εξωτερικό, ήταν παράτυπο, παρότι η υπόθεση δεν έχει φτάσει ποτέ στα όργανα της Δικαιοσύνης για έλεγχο.
■ Οι Ελληνες βουλευτές είναι αντισημίτες και η Ελλάδα είναι πρώτη στη λίστα με τις πιο αντισημιτικές χώρες στην Ευρώπη.
■ Αν και δεν γνωρίζει τίποτα για το σκάνδαλο Novartis, ωστόσο πιστεύει ότι οι αξιωματούχοι του FBI δεν ερευνούσαν πραγματικά την υπόθεση της ελβετικής φαρμακοβιομηχανίας, αλλά οι Ελληνες εισαγγελείς τους κάλεσαν για να φανεί πως την ερευνούν. Με αυτόν τον τρόπο θέλησε να στοιχειοθετήσει την άποψη πως ακριβώς το ίδιο συνέβη στη δική του περίπτωση.
Άσχετα, φυσικά, από το εάν στη συνέχεια αποκαλύφθηκε από τη συνομιλία που είχε με τον Νίκο Παππά ότι ζητούσε με επιμονή τα ονόματα των αξιωματικών του FBI που ήρθαν στην Ελλάδα για να ελέγξουν την υπόθεσή του, ώστε να φροντίσει να την «κλείσει» στις ΗΠΑ.
■ Οι δικαστικοί και εισαγγελικοί λειτουργοί δεν δρουν ανεξάρτητα αλλά με την καθοδήγηση της πολιτικής ηγεσίας και έχουν επίσης αντισημιτικά κίνητρα.
Και εν συνεχεία κατέθεσε στην Προανακριτική Επιτροπή την υποκλοπή μιας συνομιλίας που είχε με τον πρώην υπουργό Νίκο Παππά στην Κύπρο, την άνοιξη του 2016, η οποία έγινε δεκτή, ενώ, όπως αποκάλυψε στη συνέχεια ο κ. Παπαγγελόπουλος, αυτή η πράξη της ηχογράφησης, συνιστά το έγκλημα της κατασκοπίας. Σε αυτή ο Σάμπυ Μιωνής ισχυρίστηκε ότι:
■ Ήταν σε ανοιχτή γραμμή συνεννόησης με τον γενικό γραμματέα Διαφθοράς Γιώργο Βασιλειάδη και τον διοικητή της ΕΥΠ Γιάννη Ρουμπάτη.
■ Ο συνεργάτης του Σταύρος Παπασταύρου ξέρει πολλές πληροφορίες για τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, τις οποίες δεν μπορεί να πει.
Αλήθεια, γιατί κανείς από τους θεσμούς, που τόσο λοιδορεί κι απαξιώνει ο κ. Μιωνής, δεν παρεμβαίνει; Γιατί αφήνεται να δρα τόσο ανεξέλεγκτα;
Μ.Η.Τ. 232120