Τα χιτάκια του SYRIZA

Το κακό με τα νταούλια και τους ζουρνάδες της ροζ Αριστεράς είναι ότι τα πληρώνουν κι όσοι δεν θέλουν να τα ακούνε…

Ο γίγας Καραγιαννίδης Χρήστος, βουλευτής Δράμας του SYRIZA και άρτι ψηφίσας υπερμνημόνιον μακρόβιο, που έβαλε τη σακακιά με την μπλούζα Joy Division (είχε την τιμητική του στη χθεσινή και την προχθεσινή στήλη), δεν έδωσε ακόμα φαγητό για να χορτάσουν οι πεινασμένοι. Το κόμμα του, άλλωστε, δηλώνει ότι ακόμα περιμένει έστω ένα ευρώ ως συνδρομή από τη… μεταμεληθείσα Σακοράφα. Πού να του περισσέψουν λεφτά από τα ψίχουλα της βουλευτικής αστακομακαρονάδας για να ταΐσει τους πένητες; Οταν γίνει η επανάσταση με το καλό, θα δώσει κι αυτός όλη του την περιουσία (και τα βουλευτικά μισθά του) στο κοινό σοσιαλιστικό ταμείο. Μέχρι τότε, θα μας δίνει αφειδώς τροφή για σκέψη. Κι η σκέψη γεμίζει με απορίες. Ποια συγκροτήματα ταιριάζουν με τον SYRIZA; Ποιο είδος μουσικής τού πάει «γάντι»; Πόσος Manu Chao μπορεί να ακουστεί σ’ ένα κάμπινγκ της νεολαίας SYRIZA στην Ανάφη; Μπορεί κάποιος να περάσει τη ζωή του σιγοτραγουδώντας το «Me gustas tu»;

Βάγκνερ

Οι σπαζοκεφαλιές πυργώνονται απειλητικές και θαλερές πάνω από τις σεβάσμιες κεφαλές των αρχιτραγουδιστών της Νυρεμβέργης (ένα χιτάκι του Βάγκνερ), αλλά και από τις δυσεβείς κουρούπες των αρχιφαλτσαριστών της πλατείας Κουμουνδούρου (η έδρα του SYRIZA). Πρέπει να αναλυθεί, να εξηγηθεί και να προταθεί στο κοινό η κυβερνητική πρόταση για τα πολιτικώς ορθά άσματα και μουσικά είδη, τα οποία θα δύνανται να ακούν αλλά και να διασκεδάζουν με αυτά οι ιθαγενείς της Γιουνανικής Τζαμαχιρίας. Η Γιουνανική Τζαμαχιρία, αν τυχόν δεν την έχετε ακουστά, είναι η βαλκανική (υπό γερμανική κηδεμονία, αλλά και υπό προσάρτηση στη νεο-οθωμανία) περιφέρεια στην οποία κατοικούμε και υπερφορολογούμεθα.

Λοιπόν, η απάντηση στο ερώτημα περί της μουσικής που μπορούν να ακούν τα στελέχη του SYRIZA δίχως να προβαίνουν σε ιδεολογικό ατόπημα είναι δυσάρεστη: με τη νεφελώδη ιδεολογία του ροζ συμπιλήματος ταιριάζουν ελάχιστα άσματα – σε σύγκριση με τα ανεξάντλητα αποθέματα της παγκοσμίου παραγωγής. Ακόμα λιγότερα από τα ελάχιστα είναι τα άξια λόγου.

Η συνέχεια αύριο…

Παναγιώτης Λιάκος